Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Delmotte (orgelbouwers)
De familie Delmotte is een Henegouws geslacht van orgelbouwers, gevestigd in Saint-Léger en Doornik, met wortels in West-Vlaanderen (Menen, Deerlijk, Otegem).
Geschiedenis
De oprichter in 1812 was Pierre-Fidèle Delmotte, uurwerkmaker zoals zijn vader. In de loop van de negentiende en twintigste eeuwen werd hij opgevolgd door vier generaties Delmotte.
Zij werkten hoofdzakelijk in Wallonië en Noord-Frankrijk, doch ook regelmatig in Vlaanderen.
Pierre-Fidèle werd organist en vestigde zijn atelier voor orgelbouw in Saint-Léger. Zijn broer Jeremias werkte gedurende een tiental jaren met hem mee.
In 1855 ging zijn zoon Théophile in Parijs in de leer bij A. Cavaillé-Coll. In 1872 verhuisde hij naar Doornik en werkte er samen met een paar van zijn broers, eveneens orgelbouwers.
Maurice Delmotte ontplooide grote activiteit in het bouwen van orgels met elektrische aandrijving met als hoogtepunt in 1939-1940 het grote orgel voor de nationale radio-omroep in het nieuwe gebouw aan het Flageyplein in Elsene, Brussel.
Georges Delmotte werkte in het familiebedrijf vanaf 1946 en vanaf de jaren zeventig legde hij zich toe op instrumenten met mechanische aandrijving.
Hij werd opgevolgd als afgevaardigd bestuurder door zijn zoon Etienne, terwijl twee neven, Guy Seghers en Denys Delporte, de technische orgelactiviteiten op zich namen.
In 2016 vierde de onderneming zijn tweehonderdste verjaardag.
Delmotte heeft een catalogus van circa 150 nieuwe orgels en een honderdtal grondige restauraties. Het gaat om orgels met verschillende transmissiesystemen: mechanisch, elektrisch, pneumatisch of elektronisch.
De activiteiten situeren zich hoofdzakelijk in België en Noord-Frankrijk. Enkele werken werden uitgevoerd in Griekenland, Italië en Columbia.
Opeenvolgende orgelbouwers
- Pierre-Fidèle Delmotte (1792-1867)
- Constantin Delmotte
- Louis Delmotte
- Edouard Delmotte
- Théophile Delmotte (1833-1909)
- Maurice Delmotte (1885-1961)
- Georges Delmotte (1925-1992)
- Etienne Delmotte
- Georges Delmotte (1925-1992)
- Maurice Delmotte (1885-1961)
- Jeremias Delmotte
Enkele orgels van Delmotte
- Orgel in de kerk van Leers (Nord) (1856)
- Saint-Lazaruskerk in Doornik (1888)
- Orgel van de Wereldtentoonstelling Brussel (1935)
- Orgel van het Belgisch Instituut voor Radio Omroep (NIR), Flageyplein, grootste orgel in België, ingespeeld in april 1940, enkele dagen voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog
- Orgel van de kerk in Châtelet (1942)
- Orgel van de Saint-Bricekerk in Doornik (1962)
- Orgel van de Saint-Quentinkerk in Doornik (1968)
- Wederopbouw van het orgel in de Sainte-Waudrukerk (Bergen)
Literatuur
Delmotte (familie) Inventaris Onroerend Erfgoed
Externe link
