Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Cornelis Marinus Oome

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Cornelis Marinus Oome (Raamsdonk, 10 augustus 1918 - Dordrecht, 10 mei 1940) was een Nederlands soldaat en oorlogsheld.

Oome was dienstplichtig soldaat van het Korps Pontonniers en Torpedisten. Hij werd op 1 januari 1938 als dienstplichtige ingedeeld bij de Koninklijke Landmacht bij het Korps Pontonniers en Torpedisten. Hij is aan zijn verwondingen bezweken op 10 mei 1940. Op 9 mei 1946 werd hij bij Koninklijk Besluit hiervoor benoemd tot Ridder der 4e klasse in de Militaire Willems-Orde; de toelichting luidt:

Heeft zich in de strijd door uitstekende daden van moed, beleid en trouw onderscheiden door een gevecht met vijandelijke valschermjagers te Dordrecht op 10 mei 1940 onder 's vijands vuur zijn dekking in de richting van de vijand te verlaten ten einde trommels met munitie te bemachtigen voor den eenigen mitrailleur ter plaatse, waarbij gebrek aan munitie was. Ondanks daarbij bekomen ernstige verwondingen, zoodat hij niet of moeilijk kon kruipen of loopen, door zich al wentelende voort te bewegen, ervoor gezorgd, dat deze munitie in het bezit kwam van de mitrailleurbediening. Hierdoor mogelijk gemaakt, dat een belangrijk toegangspunt tot het hart van de stad kon worden vastgehouden. Is kort daarna aan zijn verwondingen overleden.


Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

  • De Militaire Willems-Orde sedert 1940 door P.G.H. Maalderink, majoor der infanterie (Sijthof Pers 1982)
rel=nofollow