Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Contributisme
Contributisme is een sociaal-economische ideologie, gebaseerd op het gedachtengoed van W.R. Schel en bedoeld om te komen tot maatschappelijke vernieuwingen die zich richten op een volgend tijdperk, de vierde dimensie.[feit?] Hierbij gaat men ervan uit dat instellingen, bedrijven en individuen met hun activiteiten primair een bijdrage willen leveren aan de samenleving en de aarde. Het denken en handelen vanuit dit bijdragebeginsel creëert een gezonde samenleving die zich kenmerkt door duurzaamheid, maatschappelijke verantwoordelijkheid en juiste verhoudingen.
Filosofie
Het contributisme gaat ervan uit dat wanneer bedrijven, instellingen, verenigingen e.d. zich richten op de bijdragen die zij aan de samenleving kunnen leveren, zij zich van binnen uit vernieuwen en transformeren naar contribuerende organisaties. Naast het leveren van waardevolle producten, diensten en services, bieden zij ook goede werkgelegenheid en bestaansrecht voor medewerkers.
Door de toename van het aantal contribuerende organisaties in alle sectoren van de samenleving en de aantrekkingskracht die zij hebben op zowel cliënten als medewerkers, zal gaandeweg voldoende kritische massa ontstaan om een geleidelijke transformatie van een concurrerende naar een contribuerende samenleving te bewerkstelligen. Hierdoor ontstaat een evolutieproces in plaats van revolutie.
Achtergrond
De mensheid heeft zijn bestaan gebaseerd op het gegeven dat de mens mag profiteren van wat de aarde te bieden heeft – het land zelf en haar opbrengsten. Hierdoor zijn samenlevingen ontstaan die zijn gestoeld op het hebben en verkrijgen van bezittingen. De bekende maatschappijvormen en staatsinrichtingen zijn gebaseerd op dit profijtbeginsel. Systemen als feodalisme, kapitalisme, socialisme en liberalisme regelen vooral aan wie het maatschappelijke bezit toebehoort en wie daarvan het profijt mag ontvangen. Het vergaren en profiteren van bezittingen en het streven naar constante economische groei en expansie zijn daarbij het leidende principe voor economische modellen en overheidsfinanciering.
Het contributisme of bijdragebeginsel daarentegen gaat ervan uit dat het handelen van de mens, zowel sociaal-maatschappelijk als economisch, erop gericht is om een bijdrage aan de samenleving te leveren. Hierbij worden motieven van groei, bezit en profijt vervangen door duurzaamheid, maatschappelijke verantwoordelijkheid en juiste verhoudingen.
Ontstaan
Het contributisme is sinds de jaren 80 van de 20e eeuw in Nederland door een grote groep deskundigen uit verschillende disciplines verder ontwikkeld tot het contributiemodel. Er is uitgebreid geëxperimenteerd in uiteenlopende omgevingen als belangengroeperingen, onderwijsinstellingen, gemeenten, bedrijven, publieke instellingen. Contribuerende organisaties kenmerken zich ook door een stimulerende cultuur en een hoge medewerkersparticipatie. Ook bij sociaal-maatschappelijke en private conflicten en meningsverschillen bleek een contribuerende grondhouding veel beter en sneller in oplossingen te resulteren.
Ontwikkeling
Sinds de economische crises aan het begin van deze eeuw en de daaruit voortvloeiende bezuinigingen en brede maatschappelijke onvrede, ontstaat in steeds meer publieke sectoren de behoefte aan vernieuwing en goed maatschappelijk functionerende instellingen. Het bijdragebeginsel van contributisme krijgt steeds meer belangstelling van andere denkers, onderzoekers en maatschappelijke vernieuwers en instellingen.
