Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Constant Versichel

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Constant Versichel (Beveren-Waas, februari 1926) was vijftig jaar lang (van 1949 tot 1999) stadsbeiaardier te Zottegem. Hij was ook koster-organist, componist (voor beiaard) en muziekleraar.

Constant Versichel behaalde zijn diploma in 1947 aan het Lemmensinstituut in Mechelen. Kort daarop werd hij organist in de dekenale kerk van Zottegem (de O.L.V. Hemelvaartkerk). Aangezien er zich in de kerktoren ook een beiaard bevindt van ruim 7 ton, voelde hij zich gemotiveerd om zich ook als beiaardier te bekwamen,[1] oorspronkelijk door zelfstudie.

In 1962 startte hij het Sint-Gregoriuskoor van de dekenale kerk van Zottegem, in opdracht van de pastoor-deken Gustaaf Goethals.[2] Nadat de oude beiaard in 1963 gerestaureerd en uitgebreid werd tot een volwaardige beiaard met 49 klokken, wilde de stad een gediplomeerd beiaardier. Versichel ging daarom in Mechelen les volgen voor beiaardier aan de Koninklijke Beiaardschool Jef Denyn, waar hij in 1965/66 gradueerde.[3][4]

Nadat de beiaard te Nederbrakel hersteld was, speelde Constant Versichel de melodieën in, zodat deze vanaf 1989 computergestuurd gespeeld zouden worden via een automatisch speelwerk van Clock-O-Matic uit Herent.[5]

Hij was als muzieklereaar actief aan de college’s in Zottegem en Ninove.[1]

Erkenningen[bewerken]

  • Vanaf 1967 behaalde hij drie opeenvolgende jaren de Leon Henry-prijs, waardoor hij vervolgens de wisselprijs, een bronzen klok met inscriptie, verkreeg.[1]
  • In 2006 werd hij ter gelegenheid van zijn tachtigste verjaardag benoemd tot erestadsbeiaardier.[4]

Verwijzingen[bewerken]

rel=nofollow
rel=nofollow
 
rel=nofollow