Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Confessio Tetrapolitana

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

De Confessio Tetrapolitana (Vierstedenbelijdenis) is een van de eerste gereformeerde belijdenisgeschriften.

De Confessio Tetrapolitana werd in 1530 opgesteld op de Rijksdag van Augsburg om het protestantse standpunt van Opper-Duitsland te presenteren. De Opper-Duitse keizerlijke steden Straatsburg, Memmingen, Lindau en Konstanz hadden geweigerd om de Confessio Augustana van Philipp Melanchthon goed te keuren vanwege de lutherse leer van het Avondmaal en presenteerden in plaats daarvan de Confessio Tetrapolitana, die geformuleerd werd Martin Bucer en Wolfgang Capito.

De Confessio Tetrapolitana is ingedeeld in 23 artikelen en heeft een vergelijkbare structuur als de Confessio Augustana. Theologisch gezien neemt het, vooral wat de leer van de sacramenten betreft, een bemiddelende positie in tussen Maarten Luther en de Zwitserse hervormer Huldrych Zwingli, die zijn eigen belijdenis presenteerde met Fidei ratio ad Carolum imperatorem. De Confessio Tetrapolitana benadrukt vooral het belang van de Schrift als enige bron van de protestantse leer. Naast de leer van de sacramenten betreffen de verschillen met de lutherse belijdenis de afwijzing van beelden en het belang van goede werken als dienst aan de naaste voor het geloof. Het wijkt echter ook af van de Zwingliaanse leer, die het Avondmaal als louter een herdenking ziet, in die zin dat het de werkelijke aanwezigheid van Christus in het Avondmaal niet volledig verwerpt, maar het op een geestelijk niveau tilt.

De Confessio Tetrapolitana werd op 9 juli 1530 in het Latijn en Duits aan de keizerlijke vicekanselier aangeboden, maar niet in het openbaar voorgelezen. In 1532 ondertekende Straatsburg naast de Confessio Tetrapolitana ook de Confessio Augustana om de aansluiting met de lutherse standen niet te verliezen en om opgenomen te worden in het Schmalkaldisch Verbond.

rel=nofollow