Syndroom van Charles Bonnet

Dit artikel valt onder beheer van Dorp:Hippokrateshoef.

Wikisage is niet aansprakelijk voor eventuele onjuistheden of toepassing van de in dit lemma gegeven medische informatie.    lees meer

Het Syndroom van Charles Bonnet oftewel Charles Bonnet-syndroom (CBS) is een aandoening waarbij verstandelijk gezonde mensen die last hebben van hallucinaties, het waarnemen van dingen die er in werkelijkheid niet zijn. Deze beelden kunnen zich vermengen met de door de ogen waargenomen visie, waardoor realiteit en 'hersenschimmen' door elkaar lopen.

Het syndroom

Het syndroom is vernoemd naar de Zwitserse natuurwetenschapper Charles Bonnett (1720-1793), die de aandoening in 1769 voor het eerst beschreef bij zijn grootvader. Het komt onder meer voor bij mensen die op latere leeftijd (vaak 65+) slechtziend worden. Een groot verschil met een psychose is dat deze hallucinaties geen onderdeel zijn van een waansysteem en dat diegene die de hallucinaties ondergaat zich ervan bewust is dat de beelden niet echt zijn.

Geregeld zijn de beelden ook qua verhoudingen anders dan in de 'normaal' waargenomen werkelijkheid. Objecten, dieren of personen kunnen bijvoorbeeld (veel) te groot of klein zijn, of ongewoon van kleur of helderheid. Gewoonlijk verdwijnt een hallucinatie na verloop van seconden tot minuten.

In het geval van het syndroom van CB genereert het visuele systeem in de hersenen af en toe uit zich zelf visuele sensaties zonder dat het zintuig (het oog) een prikkel doorgeeft. Dit soort hallucinaties kennen vaak scherpe beelden - iets wat voor een slechtziende normaal gesproken niet meer mogelijk is.

Variant

Er bestaat een akoestische variant: mensen met presbyacusis (ouderdomsslechthorendheid) kunnen auditieve hallucinaties ontwikkelen op vergelijkbare wijze als bij de visuele vorm van Charles Bonnet Syndroom

Externe link

• Seniorennet - Syndroom van Charles Bonnet

Bronvermelding :

• Phantoms In The Brain - Vilayanur Ramachandran