Braziliaans federalisme

Braziliaans federalisme (Portugees: federalismo brasileiro) is een complex systeem dat zijn basis vindt in de Federale Grondwet van 1988. Dit systeem is ontworpen om de democratie te versterken door de macht te decentraliseren en lokale overheden meer autonomie te geven.

Structuur van de Federatie

Drie Overheidsniveaus

Brazilië heeft een federale structuur die bestaat uit de federale overheid, de deelstaten en de gemeenten. Elke laag heeft zijn eigen verantwoordelijkheden en bevoegdheden.

Bicamerale Wetgevende Macht

Het nationale congres is bicameraal, met een Kamer van Afgevaardigden die de bevolking vertegenwoordigt en een Senaat dat de deelstaten vertegenwoordigt. Dit ontwerp is geïnspireerd op het Amerikaanse model.

Autonomie van Gemeenten

In 1988 werden gemeenten erkend als federale entiteiten, wat hen politieke autonomie gaf. Dit was bedoeld om de democratie te versterken door de afstand tussen burgers en de overheid te verkleinen.

Gedeelde Verantwoordelijkheden

Artikel 23 van de Grondwet introduceert gedeelde verantwoordelijkheden tussen de verschillende overheidsniveaus, waaronder gezondheidszorg, onderwijs en milieu. Dit heeft geleid tot een model van coöperatief federalisme, waarbij samenwerking tussen de niveaus essentieel is voor het formuleren en implementeren van beleid.

Impact van Politieke Veranderingen

De recente politieke context, met de verkiezing van President Lula en de gevolgen van de COVID-19-pandemie, heeft geleid tot een hernieuwde focus op federatieve samenwerking. De Raad van de Federatie is een belangrijke stap in de richting van het verbeteren van de intergouvernementele samenwerking en het bevorderen van een democratische dialoog.