Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Bloedgetuigen

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Bloedgetuigen is een Nederlandstalige roman over een van de grootste taboes van de twintigste eeuw: de idealistische keerzijde van de Tweede Wereldoorlog, geschreven door Johan de Boose en gepubliceerd bij De Bezige Bij in 2011.

Het verhaal

Het boek volgt drie personages. Jean is de zoon van een Belgische beroepsmilitair en besluit om de diepste wens van zijn vader te vervullen door met de Duitse bezetter te gaan vechten tegen het sovjetcommunisme en voor een verenigd Europa. Kamila is een jonge Russin die ooggetuige is van de grootste omwenteling in de geschiedenis van haar land en zich in de nieuwe omstandigheden probeert te handhaven. Ljev ten slotte woont op het Midden-Europese platteland in een gezin van geassimileerde Joden en wil zijn leven geven voor een communisme zonder Stalin. Onbewust beïnvloeden ze elkaars leven op een fatale manier, zelfs over de dood heen. Telkens duikt ook de Geschiedenis zelf op, een slet met een perfect geheugen, maar zonder geweten, om het mensdom in zijn hemd te zetten.

Bloedgetuigen is een roman over onbegrepen frustratie en blind idealisme.

Prijzen

Het boek werd bekroond met de Halewijnprijs en met de Cutting Edge Award voor beste Nederlandstalige boek van 2011. Het stond tevens op de longlist van de Gouden Boekenuil 2012.

Theaterbewerking

Johan de Boose maakte zelf een theaterbewerking van deze roman. Het resultaat is een monoloog, die hij sinds 2015 geregeld opvoert in Nederlandse en Belgische theaters, maar ook in oorlogsmusea en plaatsen die iets te maken hebben met de Tweede Wereldoorlog (zoals de Dossinkazerne in Mechelen en Fort Breendonk in Willebroek.

Externe links

Zoek op Wikidata

rel=nofollow