Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Visueel gehandicapt
Blindheid staat doorgaans voor de visuele handicap die een persoon weerhoudt van fysieke waarnemingen met het oog, de oogzenuw of van de perceptie van beeldsignalen in de hersenen. Deze functiebeperking kan zo goed als mogelijk gecompenseerd worden door gebruik te maken van een aantal hulpmiddelen als blindenstok, blindengeleidehond, braille, voorzieningen in een computer die tekst kan voorlezen, enz. De term nachtblindheid wordt gebruikt wanneer men bij daglicht wel, maar 's nachts slecht kan zien.
Blindheid slaat in figuurlijke zin op de beperking in inzicht of begrip, of het over het hoofd zien van iets. Blind is daarnaast een begrip bij bord- of kaartspelen waarbij een speler het bord of de kaarten niet kan zien en dus posities moet onthouden. Men spreekt in de dactylografie tenslotte ook over blind typen, d.w.z. typen zonder naar de vingers te kijken.
Evolutie
Vanaf de Middeleeuwen tot het einde van de zeventiende eeuw is de blinde hetzij een verschoppeling, hetzij een begenadigde die materiële steun verdient omwille van zijn Godsverbondenheid. In het midden van de achttiende eeuw komt het 'blinde' kind in de kijker te staan onder invloed van de encylopedisten die de mens een nieuwe opgave maken. Valentin Haüy (1745-1822) is bekend van de oprichting van de eerste onderwijsinstelling.
Blinden werden lang belachelijk gemaakt (op kermissen) omdat de nadruk vooral bij de ontwikkeling van andere zintuigen lag. In 1784 stichtte Haüy de eerste klas voor twaalf blinde kinderen. Hij publiceerde in 1786 zijn Essai sur l'Education des Aveugles. Toch duurde het tot de geschriften van Pestalozzi e.a. en tot het recht op opvoeding bespreekbaar werd en sociaal-politieke betekenis verwierf vooraleer de in onwetendheid levende blinde 'vermenselijkt' kon worden. Ook de groeiende bekommernis van de katholieke kerk voor de gehandicapte en zwakke mens lag mede ten grondslag aan het idee dat de persoon met een visuele handicap een zelfstandige mens onder de mensen moest worden.
Einde achttiende -, begin negentiende eeuw ontstonden de eerste onderwijsinstellingen voor blinden. De echte mijlpaal in de maatschappelijke integratie voor blinden is de uitvinding van het brailleschrift door Louis Braille (1809-1852). Pas in 1878 werd het erkend voor veralgemeend gebruik. Slechtzienden raken veel moeilijker geïntegreerd, het duurt tot de jaren dertig van de twintigste eeuw vooraleer zij aangepast onderwijs kunnen genieten.
Terwijl in de twintigste eeuw het mensbeeld en het onderwijs sterk evolueren, blijft de erkenning van en de waardering voor de persoon met een visuele handicap achter. Ook in de 21ste eeuw is er nog relatief weinig infrastructuur, hoewel er gewerkt wordt aan geïntegreerd onderwijs, ja zelfs inclusief onderwijs, aangepaste bibliotheken of afdelingen binnen de openbare bibliotheken, mogelijkheden om het openbaar vervoer te gebruiken. Dit is moeilijk omdat personen met een visuele handicap daarnaast ook veelal personen met een meervoudige handicap zijn. Ze hebben vaak ook nog auditieve of motorische beperkingen.
Omschrijving
Personen met een visuele handicap hebben een beperkte gezichtsscherpte of een beperkt gezichtsveld. Binnen de categorie zijn volgende subcategorieën mogelijk : slechtziend, zeer slechtziend, maatschappelijk blind, blind en totaal blind. Totaal of absoluut blinden hebben geen lichtgevoeligheid. Sommige blinden kunnen wel licht en donker onderscheiden. Daarnaast zijn er ook blinden met een kleine gezichtsrest maar ook overwegend niet-visueel oriënterend. Ook binnen de slechtzienden kan men zeer slechtzienden (die zich visueel oriënteren maar in het algemeen op braille zijn aangewezen) en slechtzienden (die zich visueel oriënteren en visueel schrift kunnen lezen) onderscheiden. Van land tot land verschillen de normen en omschrijvingen op dit vlak.
Kenmerken
Een persoon met een visuele handicap heeft een beperking door een afwijking in een of meerdere gebieden van het gezichtsapparaat (oogbol, cortex, nervus opticus). Deze kan aangeboren zijn door erfelijke of exogene invloeden of door accidentele factoren. Deze beperking kan leiden tot zeer troebel zicht waarvan het gezichtsveld niet is aangetast (cataract of bijziendhed), uitval van het perifere gezichtsveld (kokerzicht), uitval van het centrale gezichtsveld en nystagmus (beperking in het vormen van een stabiel beeld).
Een persoon met een visuele handicap leeft in een andere wereld, staat anders tegenover de dingen (waarneming, geheugen, intelligentie), anders tegenover zichzelf (blindisme(n) en andersoortige motoriek) en anders tegenover de mensen zonder visuele handicap (gehinderd doordat non-verbale communicatie die gebaseerd is op het visuele moeilijker is). Hoewel de maatschappij pogingen doet hen in de maatschappij te integreren, moeten we vaststellen dat ze nog vaak gemarginaliseerd blijven.