Bleken (tanden)

Wikisage is niet aansprakelijk voor eventuele onjuistheden of toepassing van de in dit lemma gegeven medische informatie.    lees meer

Bleken van tanden (Engels: bleaching) heeft als doel de tandkleur witter te maken. Bij het bleken wordt een product gebruikt dat de natuurlijk intrinsieke tandkleur wijzigt.

Inleiding

Het bleken van tanden is een procedure binnen de tandheelkunde. Veel mensen beschouwen witte tanden als een aantrekkelijk deel van de glimlach. Het melkgebit van een kind is witter dan het volwassen gebit dat volgt. Naar mate de leeftijd stijgt zal het volwassen gebit donkerder worden. De verdonkering is een gevolg van veranderingen in de minerale structuur van het gebit, waarbij het glazuur minder poreus wordt. Het gebit kan ook donkerder worden door bacteriën, voeding en tabak.

Doordat witte tanden onderbewust geassociëerd worden met jeugd, wordt er door veel mensen naar verlangd. Door de verspreiding van de Amerikaanse cultuur werd dit fenomeen nog nadrukkelijker.

Bestanddelen

Tanden bleken kan door middel van drie verschillende hoofdbestanddelen:

1. Carbamideperoxide als hoofdbestanddeel
2. Waterstofperoxide als hoofdbestanddeel
3. Non-peroxidesystemen (op basis van borium, bijv. natriumperboraat)

Over het exacte werkingsmechanisme is momenteel nog onzekerheid. De belangrijkste hypothese is gebaseerd op een oxidatiereactie. Ozontechnologie zou voor de toekomst zijn.

Vitaal Bleken

Methodes

Men kan tanden thuis bleken, maar het ook laten doen in de tandartspraktijk.

• Thuis bleken ( home bleaching) kan op basis van vernis, kleefstrip of gel. Het mooiste gaat het echter in een bleeklepeltje dat via de tandarts gemaakt is en precies om de tanden past. Daarin kan dan per tand een druppeltje bleekgel worden gedaan.
• Bleken bij de tandarts (in-office bleaching) gebeurt steeds op basis van een gel, met een hogere concentratie van het hoofdbestanddeel. De gel wordt toegepast in combinatie met bleeklamp (warmte en licht versnelt de reactie) of gel in combinatie met KTP-laser (de juiste golflengte zorgt voor een fotochemische reactie).

Schadelijke effecten

Bij thuis bleken.
Het te veel inslikken van de gel bij thuis bleken kan diarree veroorzaken. Ter hoogte van de tand kan er bij thuis bleken prikkeling van het tandvlees en tijdelijk overgevoeligheid van de tand optreden. Beide symptomen zijn van tijdelijke aard.

Bij bleken in de tandartspraktijk.
Het warmte-effect van de lamp kan blijvende schade toebrengen aan de tandpulpa. Om dit te vermijden, worden er veelal lampen gebruikt waarvan de golflengte in het ultraviolette licht gelegen is, de goede lampen zijn voorzien van warmtefilters waardoor er geen necrose(afsterven) van de tandpulpa plaatsvind. UV is schadelijk voor het tandvlees (verbranding van het tandvlees), en daarom moet het bleekproces onder een rubberdam gebeuren. . Het bleken met laser zou geen schade toebrengen omdat hierbij geen warmte gebruikt wordt. Dit is echter sterk afhankelijk van het type laserlicht (golflengte) dat gebruikt wordt. De KTP-laser (groen licht) wordt beschouwd als de meest veilige gezien deze de tanden bleekt via een foto-chemisch proces waar andere foto-thermisch aggeren. De tandarts dient wel de juiste voorzorgen te nemen, daar de concentraties van de hoofdbestandelen zeer hoog liggen.

Wanneer men te lang de bleekproducten gebruikt gaat men een afbraak van de glazuurmatrix veroorzaken. Dit is de afbraak van de moleculaire structuur van het glazuur. Men breekt dus tand af op moleculair niveau. Dit kenmerkt zich door een blauwachtige schijn. Men spreekt dan van overbleaching.

Avitaal bleken

Wat hierboven vermeld werd, gaat over het vitaal bleken van tanden . Bij het bleken van ontzenuwde tanden, avitaal bleken genoemd, worden deze tanden, in tegenstelling tot het vitaal bleken, van binnen naar buiten gebleekt door het tijdelijk aanbrengen van een bleekstof (natriumperboraat) in de pulpaholte.

  Vrije mediabestanden over Dentistry op Wikimedia Commons