Bladkool

Bladkool, ook bekend als snijmoes (Engels: collard greens) is een verzamelbegrip voor verschillende variëteiten van de plantensoort Brassica oleracea, kool. Ze behoren tot de ondersoort Acephala, wat betekent dat de bladeren van deze kool variëteiten niet in één koolhoofd maar apart groeien. Tot soort Brassica oleracea behoren onder andere boerenkool, bloemkool en witte kool.

Benaming

De benaming Acephala is afkomstig uit het Grieks („zonder hoofd / kop”) en verwijst naar het feit dat deze koolvariëteit verwijst geen hechte kern van bladeren heeft (een ’kop’) zoals bijvoorbeeld de witte kool of bloemkool. Populaire cultivars (gekweekte variëteiten) van bladkool zijn ’Georgia Southern’, ’Morris Heading’, ’Butter Collard’ (couve manteiga), couve tronchuda en Groninger Blauw.

Groninger Blauw heeft bladnerven in de paarsblauwe kleur zoals rode kool.

Teelt

De plant wordt commercieel geteeld vanwege de dikke, licht bittere, eetbare bladeren. Ze zijn het hele jaar door beschikbaar, maar zijn smakelijker en voedzamer in de koude maanden, na de eerste vorst. Voor de beste textuur worden de bladeren geplukt voordat ze hun maximale grootte bereiken. In dat stadium worden ze namelijk dikker en moeten anders worden gekookt dan de nieuwe bladeren. Hoe oud de bladeren zijn heeft geen invloed op de smaak. Smaak en textuur zijn ook afhankelijk van de cultivar. De couve manteiga en couve tronchuda worden vooral gewaardeerd in Brazilië en Portugal.

Verse koolbladeren kunnen tot 10 dagen worden bewaard als ze net boven het vriespunt bij 1 °C (34 °F) met een hoge luchtvochtigheid (>95%) worden gekoeld. In koelkasten voor huishoudelijk gebruik kunnen verse collardbladeren ongeveer drie dagen worden bewaard. De gekookte bladeren kunnen worden ingevroren en voor langere tijd worden bewaard.