Betrouwbaarheid (persoon)

In relationele zin betekent betrouwbaarheid, dat men erop kan vertrouwen dat een ander een gegeven belofte of een gedane toezegging ook daadwerkelijk nakomt. Soms hoeft deze belofte of toezegging niet eens expliciet uitgesproken te worden, maar is de betrouwbaarheid een impliciet onderdeel van de relatie.

Veelal wordt van-horen-en-zeggen of mond-tot-mond-reclame aangenomen (overgenomen) van anderen, die al als betrouwbaar bekend waren, dat een bepaald iemand te vertrouwen danwel aan te raden is. Echter zal het vaker ook gebeuren dat een beroep op het eigen beoordelingsvermogen gedaan wordt. Hiervoor wordt de aanwezige interpersoonlijke intelligentie aangesproken, welke onder andere de mensenkennis opbouwt.

Mensen welke betrouwbaar overkomen doen of deden uiteraard geen dingen die het vertrouwen schaden, maar zijn verder ook niet gekunsteld bezig, en zijn zichzelf, wat meestal sympathie wekt.

Een jammerlijk zeer actueel gebeuren, is het veelvuldige misbruik van kinderen in het heden en het verleden, waarbij op zeer groffe wijze het vertrouwen van de kinderen is beschaamd en geschaad. Vanwege dat het kinderen betreft, is dan veelal een spijtbetuiging onvoldoende, en zullen er straffen opgelegd worden. Voor deze slachtoffers is het te hopen dat ze het, met of zonder hulp, kunnen verwerken en op eniger wijze een plaats kunnen geven.

Zie ook

• Betrouwbaarheid (doorverwijzing), andere betekenissen en toebehoren van "betrouwbaarheid".