Bernard Heesen

Bernard Heesen (Leerdam, 1959) is een glaskunstenaar die zijn werk uitvoert in glasblazerij De Oude Horn te Acquoy. Hij kan worden gerekend tot de expressionisten in de glaskunst.

Biografie

Bernard Heesen studeerde aanvankelijk architectuur aan de Technische Hogeschool te Delft. Vanaf 1984 werkte hij in glasblazerij De Oude Horn te Acquoy, opgericht door zijn vader. Samen met zijn broer verleende hij assistentie bij technische zaken rond het glasmaken en de glasovens. Het spraakmakende project Glas 86 te Asperen, waaraan het team van De Oude Horn deelnam, gaf Heesen een belangrijke impuls. Zijn fascinatie voor gloeiende, vloeibare materie leidde in 1986 tot zijn definitieve keuze voor de wereld van het glas. In 1995 droeg zijn vader de leiding over de glasblazerij en hun galerie De Vlietskant te Leerdam aan hem over. Sindsdien werkt hij in De Oude Horn met wisselende teams aan zijn ontwerpen en voert hij in opdracht ontwerpen van andere glaskunstenaars uit.

Stijl

Zijn neiging tot het zoeken naar nieuwe wegen, zowel in vormen als technieken, zoals vele van zijn illustere voorgangers in het Leerdamglas deden, maakt dat Bernard Heesen aansluit bij de Leerdamse glastraditie. In tegenstelling hiermee echter gaat bij hem expressie boven esthetiek en het proces boven het product. Het plezier van het blazen staat bij hem voorop. Zoals hij zelf zegt 'blaast, slingert en knipt hij er lustig op los'. Omdat Heesen zijn ontwerpen zelf uitvoert, kan hij zich de luxe permitteren om daar waar het hete glas zich soms eigenzinnig gedraagt, het proces aan de blaaspijp een grote mate van autonomie te verlenen en te profiteren van onverwachte ontwikkelingen.

Zijn werk

Het oeuvre van Heesen beslaat een breed spectrum aan expressieve objecten met suggestieve titels als hersenpanvazen, humpen, ameisenpflanzen-vazen, vrolijke wijnglazen, boheemse wouden, vette vazen, snotvazen, cystocarpen, russische peren, bom- en kanonvazen enz. Zijn passie voor oude encyclopedieën leidde tot incidenteel blazen van daarin afgebeelde sier- en gebruiksvoorwerpen die hij encyclopaedische gewrochten noemde. In 1997 besloot hij deze weg die hij aarzelend was ingeslagen, te vervolgen. In de jaren daarna verschenen zijn barokke kannen,arabesken, bierpullen, miskelken, aiguières enz. geïnspireerd op de gravures in zijn encyclopedieën. Hierbij vergroot hij de karakteristieken van de afgebeelde voorwerpen uit en geeft er aldus een eigen interpretatie aan. Voorts maakte Heesen exotische tafereeltjes, uitgevoerd in uitbundig blank glas en liet hij zijn apenbroodbomen, negerhutjes, olifanten en krokodillen het licht zien. In 1999 gaf hij het eerste deel van zijn serie Encyclopaedisch woordenboek De wereld van de glasblazer/De wereld van Bernard Heesen uit, samen met de dichter Arjen Duinker. In 2003 verscheen deel 2, aan de overige delen wordt gewerkt.

Hij is de ontwerper en uitvoerder van een 30 meter hoge toren met glazen carillon, die eind 2009 is geplaatst in Leidsche Rijn, ten westen van Utrecht. Het carillon bevat 50 gestemde klokken van kristalglas. Deze zijn door Heesen vervaardigd deels in Tsjechië, deels in de glasfabriek te Leerdam, in nauwe samenwerking met Koninklijke Eijsbouts, klokkengieterij te Asten. Bij dit project moest worden gewerkt met een zeer hoge mate van precisie. Kleine variaties in vorm en dikte van de geblazen klokken leiden tot grote verschillen in klank.

Musea

Het werk van Bernard Heesen is te zien in Galerie de Vlietskant te Leerdam en in andere glasgalerieën in binnen- en buitenland. Zijn werk is onder andere opgenomen in de collecties van Stedelijk Museum te Amsterdam, Museum Boijmans Van Beuningen te Rotterdam, Frans Hals Museum te Haarlem, Rijksmuseum Twenthe te Enschede en Nationaal Glasmuseum te Leerdam.

  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Bernard Heesen op Wikimedia Commons.