Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Bayernhymne
De Bayernhymne is het nationale volkslied van de Duitse Vrijstaat Beieren (Freistaat Bayern). Voorheen was het na 1860 het nationale volkslied van het Koninkrijk Beieren. Het verving het Beierse nationale volkslied Heil unserm König, Heil!.
De tekst van de Bayernhymne werd geschreven in 1835 door Michael Öchsner, de uitgever van het eerste tijdschrift van de Beierse leerkrachtenvereniging. Hierop werd een melodie gecomponeerd door Konrad Max Kunz, professor aan het conservatorium van München en koordirigent van de koninklijke opera (nu staatsopera). Beide mannen waren lid van de zangvereniging Bürger-Sänger-Zunft München, die het lied officieel ten gehore bracht op 15 december 1860.
Officieel gezongen versie
|
Bij officiële gelegenheden worden enkel de eerste beide strofen gezongen.
Oorspronkelijke versie
|
De versie, geschreven door Michael Öchsner, bevatte drie strofen.
Nadat de Beierse koning in 1918 werd afgezet, werd de derde strofe, de ’koningsstrofe’, reeds in de volgende druk (1919) uit de schoolboeken verwijderd.
Versie van de Bayernpartei in 1948
|
In 1948 schreef de Beierse dichter Josef Maria Lutz een aangepaste versie met een nieuwe derde strofe, zoals de partijleiding van de Bayernpartei had aanbevolen. Deze partij was voorstander van een onafhankelijk Beieren en verzette zich tegen het aansluiten van Beieren bij de Bondsrepubliek Duitsland. De zinsnede ’deutsche Erde’ werd vervangen door ’Heimaterde’ en ’mit Deutschlands Bruderstämmen’ werd ’vom Alpenland zum Maine’. De zegen in de derde strofe voor de koning die „heilig recht” bewaarde, werd aangepast naar een zegen voor iedereen die het heilige recht van de mensen, dus de mensenrechten, beschermt en bewaart.
Op 29 juli 1966 deed de Beierse ministerpresident Alfons Goppel de aanbeveling officieel deze versie te gebruiken. Dit leidde tot jarenlange onenigheden tussen de aanhangers van de Öchsner-versie en de Lutz-versie. De stijf werd beëindigd toen ministerpresident Franz Josef Strauß, liet weten dat het besluit van de Beierse landdag en regering in 1952/1953 dat de eerste twee strofen van de Öchsner-versie nog steeds officieel geldig zijn voor het onderricht in scholen en het gebruik op de Beierse radio (Bayerische Rundfunk).