Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Zeepier
| Zeepier | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Een zeepier (Arenicola marina). | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Arenicola marina Linnaeus, 1758 |
De zeepier oftewel wadpier oftewel leegloper oftewel aasworm oftewel Arenicola marina is een worm die leeft in een gang op zandige zeebodems die bij eb droogvallen. De hoopjes opgerolde zandslierten op het strand zijn hun uitwerpselen. Hij komt voor in de noordoostelijke Atlantische Oceaan van Portugal tot Schotland en Denemarken. A. marina maakt onregelmatige hoopjes en leeft in een U-vormige gang. Aan de kopzijde van de gang bevindt zich een trechtervormig kuiltje op ongeveer 15 cm van het hoopje uitwerpselen.
De verwante soort de zwarte wadpier, Franse tap of zwarte tap (A. fodiens) leeft in een J-vormige gang. Omdat deze gang maar één uiteinde heeft zijn vaak alleen de uitwerpselen te vinden. De zwarte tap kan tot 30 cm lang worden.
Kenmerken
De zeepier kan tot 22,5 cm lang, 1 cm dik en 6 jaar oud worden. De worm is te herkennen aan het wat dikke lijf dat duidelijk verdeeld is in segmenten. De regenworm is een ver familielid van de zeepier, maar heeft geen dunne achterzijde en dikkere voorzijde zoals de zeepier.
De uitwerpselen zijn kenmerkende spiraalvormige zandworstjes. Als het zand nat is blijven deze veel liggen. In het zand is er veel afval van gestorven plantjes en dieren aanwezig. Dat wordt door de zeepier gebruikt als voeding. De vijanden van de zeepier zijn vogels, platvissen en ook de mens.
Zeepieren worden gebruikt voor aas bij het vissen. De zeepier geeft een sterke geur in het water af die vissen lokt. Als de zeepier langer dan 20 minuten in het water wordt gehouden is de geur echter verdwenen. Tevens is de zeepier maar 24 uur te houden zonder de geur te verliezen.
De eb- en vloedstroom spoelt voortdurend zand in de trechter dat zich ophoopt voor de kop van het dier. Door een golvende beweging met zijn lichaam te maken wekt de zeepier een waterstroom op die via de ingang bij de hoop uitwerpselen naar binnen gaat en door de trechter weer naar buiten. Het organisch materiaal dat met deze waterstroom wordt meegevoerd, wordt door het zandfilter voor de kop tegengehouden. Dit zand wordt op deze wijze met voedsel verrijkt en gegeten door het dier. Het darmkanaal filtert het organisch materiaal uit het zand, dat als uitwerpselen het lichaam verlaat.
Voortplanting
In oktober geven de zeepieren hun eicellen en zaadcellen af in het water. Ze worden dan bevrucht. Er zit een geleimassa rondom de zaadcellen en de eicellen. Dat is het voedsel van de larven; als ze 12 segmenten hebben verlaten ze het ei.
Externe links
- SoortenBank.nl beschrijving en afbeeldingen
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Lugworm op Wikimedia Commons.