Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Antoinette De Laet
Antoinette De Laet (Brussel, 1949) is een Belgische architect. De Laet begon haar architectuur opleiding in 1968 aan de École Nationale Supérieur Des Arts Visuels De La Chambre. Hier behaalde ze in 1973 haar diploma onder begeleiding van P.E. Vincent.
In 1972 werkte ze, tijdens haar studies, in het kantoor van Pierre Humblet in Brussel[1]. Na haar studies heeft ze stage gelopen bij het architectenbureau L.J. Baucher in Brussel. In 1975 trok ze naar Italië om haar studies hier verder te zetten. In 1976 studeerde ze af aan de Sapienza univeristeit in Rome. Antoinette De Laet heeft zich na haar studies voornamelijk beziggehouden met monumentzorg en specialiseerde zich in het werk van de kunstenaar Jan Frans Portaels.
Monumentenzorg
In 1976, het jaar waarin ze afstudeerde van de Sapienza universiteit in Rome, werd ze hoofd van het cultureel en ecologisch erfgoed in Udine. Udine is een Italiaans provincie, gelegen tegen de Sloveense grens. Ze werkte er onder meer mee aan het behoud van een aantal monumenten in Venzone en Gemona, beiden gelegen in de provincie. Deze steden werden in 1976 gedeeltelijk verwoest door een aardbeving. Van 1977 tot 1981 was ze te werkzaam bij het bureau In Construzioni Srl, die zich bezig hielden met o.a. ecologische bouwmethodes & renovaties, in Rome. [2]
Jan Portaels
In 2015 bracht ze samen met Michel Draguet, Julie Swennen, Brita Velghe het boek Portaels en de roep van het oriënt [3]uit. Jan Porteals was een 19de eeuwse kunstenaar die zijn werken door reizen naar het Oosten liet kleuren. Het boek focust zich op het begin van de opbouw van het oeuvre van Porteals en beantwoord ook heel wat vragen rond zijn leven. De Laet gebruikte haar expertise over het werk van Portaels verder voor het mee opbouwen van een aantal tentoonstellingen. De tentoonstelling 2018 in het Tuchthuis in Vilvoorde en de expositie in 2015 voor de Koninklijke Musea van Schone Kunsten ven België zijn hier voorbeelden van. De Laet is momenteel nog verder het oeuvre van Jan Portaels aan het bestuderen waar in 2022 een uitgebreide publicatie van uitgebracht zal worden.
Projecten
Restauratie
- Het klooster van ST. Franciscus in.Pescia (Tooscana, 1982-1987)[2]
- Palazzo Thesauro in Fossano (Piemonte, 1984-1987) in samenwerking met Renzo Piani.[2]
- Civic Tower in Monalto della Marche (1987) opnieuw in samenwerking met Renzo Piani[2]
Publieke gebouwen
- Court of Gaeta in Lazio (1984-1987, samenwerking met R.Piani)[2]
- Tribunal de popoli in Abruzzo (1985-1986, samenwerking met R.Piani)[2]
- Hof van Guastalla in Emilia Romagna, een regio in Noord-Italië (1986, samenwerking met R.Piani)[2]
- Het piazza del Mare in Lignano Sabbiadoro (1983-1984)[2]
Interieur projecten
- Caesar New Shop in Londen (1980-1981, samenwerking met R.Piani, M.Bartolini en R.Ilardi)[2]
- Gucci Boutique in Rome (1979-1980, samenwerking met R.Piani, M.Bartolini en R.Ilardi)[2]
- Appartement van Mevrouw N. Rombaldi in Crans-sur-Sierre in Zwitserland (1982-1983, samenwerking met R.Piani)[2]
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
- º (nl) Blondel, J.P. (1987). Pierre C. Humblet 1918-1987. A + n° 97
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 (fr) VINCENT Paul Emile & VANLAETHEM France, La Cambre à 60 Ans. Les Cahiers De La Cambre Architecture 4, ISAE La Cambre
- º (nl) Antoinette De Laet; Michel Draguet, Dominique Marechal, Portaels en de roep van de oriënt 1841-1847, Koninklijke Musea voor Schone Kunsten België
