Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Alfred W. McCann
| Alfred W. McCann | ||
| ||
| Alfred W. McCann | ||
| Algemene informatie | ||
| Volledige naam | Alfred Watterson McCann | |
| Geboren | 9 januari 1879, Pittsburgh, Pennsylvania,  Verenigde Staten
| |
| Overleden | 19 januari 1931, New York City, Verenigde Staten
| |
| Doodsoorzaak | hartaanval | |
| Bekend van | voedselveiligheid, gezonde voeding en consumentenbescherming | |
| Beroep | journalist, radiopresentator | |
| Overige informatie | ||
| Partner(s) | 1905: Mary ’Mae’ Carmody | |
| Kinderen | 5, waarvan 1 jong overleden | |
Alfred Watterson McCann (Pittsburgh, Pennsylvania, 9 januari 1879 – New York City, 19 januari 1931) was een prominent Amerikaans journalist, radiopresentator en voedingsdeskundige, vooral bekend om zijn pleidooien voor voedselveiligheid, gezonde voeding en consumentenbescherming in de vroege 20e eeuw.
Leven
Alfred Watterson McCann werd geboren als zoon van Patrick McCann en Emma Watterson (McCann). Hij studeerde aan de Duquesne University en de Universiteit van Chicago. Hij begon zijn carrière als journalist en kreeg al snel erkenning voor zijn scherpe schrijfstijl en onderzoekende geest. Hij werkte voor verschillende kranten en tijdschriften, waaronder The New York Globe. In deze periode ontstond zijn belangstelling in voeding en voedselveiligheid.
Na vijf jaar in de voedingsindustrie te hebben gewerkt als reclameverantwoordelijke (advertising manager), keerde hij zich in 1912 af van het „blind economisch enthousiasme” waardoor hij naar eigen zeggen had gelogen over voeding en het publiek verkeerd had geïnformeerd. In de plaats ervan ging hij informatie verspreiden over hoe voeding sterk bewerkt en gedenaturaliseerd wordt.
Naar verluidt werd hij ernstig ziek nadat hij oesters had gegeten in een restaurant in Baltimore, waardoor hij gedurende meer dan een jaar moest leven op gepeptoniseerde melk als onderdeel van zijn herstelproces. Dit zette hem ertoe aan om een voorvechter te worden voor voedselveiligheid en gezonde voeding in een tijdperk waarin voedselverontreiniging en misleiding door voedselproducenten wijdverspreid waren. Hij bekritiseerde het grootschalige gebruik van chemische toevoegingen, kunstmatige kleurstoffen en andere schadelijke stoffen in voedingsmiddelen. Zijn onderzoeksartikelen onthulden vaak schandalen binnen de voedselindustrie en hij riep op tot strengere regelgeving en handhaving van voedselstandaarden, wat leidde tot een grotere publieke bewustwording en druk op de overheid om in te grijpen.
In 1912 publiceerde McCann zijn boek Starving America, waarin hij de voedselindustrie en de gevaren van ongezonde voedingspraktijken aan de kaak stelde. Het boek had een enorme invloed en hielp bij het verhogen van het bewustzijn over de noodzaak van kwaliteitscontrole binnen de voedingsindustrie.
Dankzij McCanns vasthoudendheid werden er verschillende hervormingen doorgevoerd, waaronder strengere inspecties en reguleringen op het gebied van voedselproductie en -verkoop. Zijn inspanningen droegen bij tot de vorming van de Food and Drug Administration (FDA) zoals we die vandaag kennen.
McCann stond ook bekend om zijn pleidooi voor een natuurlijker dieet en het vermijden van overmatig bewerkte voedingsmiddelen. Zijn filosofie sloot aan bij de opkomende gezondheids- en wellnessbewegingen van zijn tijd, en veel van zijn adviezen worden nog steeds relevant geacht in hedendaagse discussies over voeding en gezondheid.
In zijn ijver voor natuurlijke voeding promootte hij ook een rauwkostdieet, dat de consumptie van rauwe groenten, fruit, noten en zaden, benadrukte, terwijl het bewerkt voedsel, vlees en zuivelproducten vermeed. Hoewel verschillende aspecten van dit dieet gunstig kunnen zijn, zoals de nadruk op volwaardige, hele voedingsmiddelen en plantaardige voeding, waren er ook zorgen over mogelijke voedingstekorten en gebrek aan wetenschappelijk bewijs om zijn beweringen te ondersteunen. Door het geneeskundige establishment werd McCann daarom ook voorgesteld als kwakzalver die een modedieet promootte.
Radiopresentator
Sinds de jaren 1920 (mogelijk sinds 1926, 1927 of 1928) leidde Alfred W. McCann een eigen radioprogramma op de zender WOR, die uitzond vanuit Newark in New Jersey: The McCann Pure Food Hour. Na zijn overlijden in 1931 nam zijn zoon Alfred W. McCann junior het programma over. Later presenteerde hij het programma met zijn echtgenote. Toen hij in 1973 overleed, ging hun dochter het programma met haar moeder presenteren. Van 1975 tot 1983 presenteerde zij het programma alleen.
Hij overleed aan een hartaanval in het hotel waar hij verbleef in New York na een van zijn radioprogramma’s in Newark had gepresenteerd.
Familie
Alfred Watterson McCann trouwde in 1905 met Mary (Mae) Carmody. Zij hadden vijf kinderen, van wie er één voor hem overleed.
Werken (selectie)
- Starving America, 1912
- Vital Questions and Answers Concerning 15,000,000 Physically Defective Children, 1913
- Thirty Cent Bread: How to Escape a Higher Cost of Living, 1917
- This Famishing World: Food Follies that Maim and Kill the Rich and the Poor, that Cheat the Growing Child and Rob the Prospective Mother of Health, that Burn Up Millions in Treasure and Fill Untimely Graves, and the Remedy, 1918
- The Science of Eating: How to Insure Stamina, Endurance, Vigor, Strength and Health in Infancy, Youth and Age, 1918
- Pasteur and God, 1920
- God – or Gorilla, 1922
- The Science of Keeping Young, 1926
- Greatest of Men: Washington, 1927