Akte (notarieel)

Een akte oftewel acte is een officieel document.

Het Nederlandse Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering definieert akten als:

"ondertekende geschriften, bestemd om tot bewijs te dienen"

Er zijn wettelijk twee soorten akten:

• authentieke akten, bevoegdelijk opgemaakt door een openbaar ambtenaar, bijvoorbeeld een notaris of een rechter.
• onderhandse akten, die door een ieder kunnen worden opgesteld.

Een overheidsinstelling kan een akte afgeven. Een door een notaris vastgestelde akte heet een notariële akte.

Nederland

In Nederland worden de begrippen 'akte', 'authentieke akte' en 'onderhandse akte' gedefinieerd in artikel 156 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering.

akte vroeger
'Akte' met zijn huidige status is iets van moderne tijd waarin de samenleving steeds verder gejuridiseerd is. Maar akte heeft al een lange geschiedenis in Nederland. Wel was vroeger een bezoekje aan de notaris en veelvoorkomende zaak. Wie iets uitleende of belangrijke afspraken maakte, ging naar de notaris om dit vast te laten leggen. In de akten is te vinden waar het huisraad uit bestond, wie nog geld kreeg of juist betalen moest, welk perceel aan wie toebehoorde en hoeveel koeien, schapen en geiten er op stal stonden. Slechts een greep van voorbeelden waarin een akte wordt opgesteld. De notariële akte heeft toen niet zo'n juridische status zoals nu. De akte heeft eerder de functie van een 'onderhandse akte' en boekhouding.

Tegenwoordig bevinden die oude akten zich in de Gemeentearchieven. Zij vormen een belangrijke bron voor historici en andere onderzoekers om het reilen en zeilen van de lokale gemeenschap te onderzoeken. Naast de bovengenoemde zaken werden er verder ook een akte opgesteld voor huwelijkse voorwaarden, testamenten, boedelbeschrijvingen, koopakten en schuldbeketenissen.

België

Zie artikel 1317 en volgende van het Burgerlijk Wetboek.

Externe links

• Artikel 156 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering