Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Ahnenpass
De Ahnenpass (letterlijk: „voorouderpaspoort”) was een document over de Arische afstamming van de burgers van Nazi-Duitsland. Het was een van de vormen van het Arische certificaat (Ariernachweis). De Ahnenpass kostte 0,60 Reichsmark.
De term ’Arische’ in deze context werd gebruikt in een betekenis die brede acceptatie vond in het wetenschappelijk racisme van die tijd, dat ervan uitging dat het blanke ras onderverdeeld was in Semitische, Hamitische en Arische (Jafetitische) onderrassen, waarbij het laatste zou overeenkomen met de veronderstelde Indo-Europese etnisch-linguïstische stam. Maar het primaire doel was om een uitgebreide profilering op grond van raciale gegevens mogelijk te maken.
Het was niet verplicht om zijn afstamming te laten onderzoeken, en het zoeken van de originele geboorte- en huwelijksakten was toen zoals nu een hele onderneming. Maar veel nazi-sympathisanten begonnen kort nadat de NSDAP op 30 januari 1933 aan de macht kwam, van zich uit hun afkomst te onderzoeken, nog voor dit wettelijk vereist werd.
Een belangrijke wet, die op 7 april 1933, (na de nazi-machtsovername), werd uitgevaardigd, was De wet op het herstellen van de beroepsambtenarij (Gesetz zur Wiederherstellung des Berufsbeamtentums). Deze maakte het tot een wettelijk vereiste dat ambtenaren van ’Arische’ afkomst moesten zijn. De wet gaf echter geen definitie van de term ’Arisch’. Een volgende verordening, die werd uitgevaardigd op 11 april, vormde de eerste juridische poging van het Derde Rijk om te definiëren wie een Jood was en wie niet. Het uitvoeringsbesluit dat hierop volgde luidde (in het relevante gedeelte):[1]
- „Als nicht arisch gilt, wer von nicht arischen, insbesondere jüdischen Eltern oder Großeltern abstammt. Es genügt, wenn ein Elternteil oder ein Großelternteil nicht arisch ist. Dies ist insbesondere dann anzunehmen, wenn ein Elternteil oder ein Großelternteil der jüdischen Religion angehört hat.”
- „Als niet-Arisch geldt diegene die niet van Arische, maar in het bijzonder van Joodse ouders of grootouders afstamt. Het is voldoende wanneer één ouder of een grootouder niet Arisch is. Dit is vooral dan aan te nemen, wanneer één van de ouders of een grootouder tot de joodse religie behoorde.”
De gebieden waarop deze wet van toepassing was, werden voortdurend uitgebreid door bijkomende wetten voor advocaten, leraren, artsen. Ten slotte werd een bewezen Arische afstamming zelf een vereiste om naar de middelbare school te kunnen gaan of te mogen trouwen. De afstamming werd gewoonlijk tot op vier generaties in het verleden onderzocht.
De nationaalsocialistisch Ahnenpass verstond onder Ariërs uitdrukkelijk de volgende personen, om het even waar ter wereld deze leven: „bijvoorbeeld een Engelsman of Zweed, een Fransman of een Tsjech, een Pool of een Italiaan”.[2]
De gegevens van de Ahnenpass waren niet openbaar: het document moest bij sommige gelegenheden worden vertoond en keerde terug naar de eigenaar.
Als gevolg bloeide genealogisch onderzoek in Duitsland tijdens het Derde Rijk op. Een aantal personen hielp mensen die om raciale redenen vervolgd werden, om aan aan valse paspoorten te geraken om zo te kunnen overleven.
|