Adolf Just

Adolf Just, (Lüthorst bij Dassel, toen in het Koninkrijk Hannover, 8 augustus 1859 – Starnberg (Beieren), 20 januari 1936 was een Duitse natuurgeneeskundige en oprichter van het sanatorium Jungborn bij Stapelburg in het Eckertal (Harz).

Leven

Adolf Just was de eerstgeborene van twaalf kinderen. Hij groeide op in Lüthorst op een kleine boerderij met een herberg. Op aanraden van de plaatselijke predikant Georg Kleine ging hij naar het Realgymnasium in Goslar, waar hij slaagde voor het Abitur-examen. Hij ging in de leer als boekhandelaar in Leipzig en trad in 1882 in dienst bij boekhandel Graff in Braunschweig. Enkele jaren later werd hij ziek door een zenuwaandoening die tevergeefs werd behandeld met conventionele medische methoden. Hij wendde zich in zelfstudie tot verschillende natuurlijke geneeswijzen, nam deel aan verschillende Kneippkuren, vertrouwde zich als patiënt toe aan de ’zonnedokter’ Arnold Rikli en maakte kennis met diens ’luchthutten’ in Veldes (nu Bled in Slovenië), waaruit zijn ’lichtluchthutten’ voortkwamen. Hij werd vegetariër en vermeed consequent suiker en zout. Hij ging vervolgens anderen helpen met wat hij had geleerd had.

Als remedie raadde hij lössgrond aan, die ook nu nog als natuurlijk middel wordt aangeboden.

Hij was een voorstander van Terug naar de natuur als medische filosofie: natuurlijk voedsel, schoon water, frisse lucht, de klei van de aarde en zoveel mogelijk tijd doorbrengen in de vrije natuur. In 1895 gaf hij zijn eerste geneeskundig-filosofisch boek uit, Kehrt zur Natur zurück! In Eckertal, bij Bad Harzburg, stichtte hij het jaar daarop het natuurgeneeskundig instituut Jungborn, waar de beroemdste patiënt misschien wel Franz Kafka was.

In 1918 richtte Adolf Just in Blankenburg/Harz, Friedrichsdorf, de Heilerde-Gesellschaft Luvos Just GmbH op, die ook vandaag nog ’geneeskrachtige aarde’ produceert (een speciale grond die met water tot klei kan worden gemengd of die als zodanig kan worden gebruikt). Om zijn ideeën over een holistische en gezonde manier van leven te verspreiden, begon hij de ’Jungborn’-beweging. Hij was niet dogmatisch en probeerde zijn ideeën niet op te dringen. Door zijn onconventionele behandelwijzen kwam hij wel in aanvaring met de conventionele medici en justitie. Aangeklaagd door een arts uit Harzburg, moest hij zich verdedigen in het districtsgerechtshof van Wernigerode.

Zijn bekendste werk, Kehrt zur Natur zurück! werd in 1903 naar het Engels vertaald door zijn leerling Benedict Lust. Benedict Lust stichtte in de plaats Butler in de Ramapo Mountains in New Jersey een kuuroord naar het voorbeeld van de ’Jungborn’, en noemde deze ’Yungborn’. Just had er een belangrijk aandeel aan dat natuurgeneeskundige ideeën zoals die van Adolf Just in de Engelstalige wereld verspreid werden.

Justs werk trok zelfs belangstelling uit India, waar het leidde tot de bouw van een nog steeds operationeel ziekenhuis voor natuurgeneeskunde in Pune.

Bibliografie

• Kehrt zur Natur zurück! Die wahre naturgemäße Heil- und Lebensweise. Wasser, Licht, Luft, Erde, Früchte und wahres Christentum, Stapelburg, 1896.
• Jungborn-Echo. Kurze Geschichte des Jungborn, besonders interessante Urteile, Berichte, Artikel, 1904.
• Der Jungborn-Tisch. Ein neues, einfaches, vegetarisches Kochbuch, 1905.
• Die Hilfe auf dem Wege! Geistes- und Seelenleben, 1907.
• Der Kampf um die Wahrheit. Die naturgemäße Lebensweise (Erde und Lehm) vor Gericht, 1907.
• Die naturgemäße Heilweise in kurzer Darstellung. Das Heil des Menschen für Leib, Geist und Seele, 1913.
• Die Heilerde, das alte Natur- und Volksheilmittel und seine wunderbaren Heilerfolge bei innerer und äußerer Anwendung. Die ganze wahre naturgemäße Heilweise auf christlicher Grundlage, 1919.
• Die Erde als Heilmittel. Das alte Natur- und Volksheilmittel und seine wunderbaren Heilerfolge bei innerer und äußerer Anwendung. Die wahre naturgemäße Heilweise auf christlicher Grundlage, 1921.