Adelheid van Vexin

Alys, gravin van Vexin (4 oktober 1160 – ca. 1220) was een dochter van Lodewijk VII van Frankrijk en zijn tweede echtgenote Constance van Castilië. Zij wordt Alaïs, Adélaïde, Adèle, Alais, of Alix van Vexin genoemd, en mag niet verward worden met haar halfzuster Alix van Frankrijk, de dochter van Lodewijk VII van Frankrijk en zijn eerste echtgenote Eleonora van Aquitanië.

Alys' moeder stierf in het kraambed en vijf weken later hertrouwde haar vader al met Adelheid van Champagne, die de moeder werd van de lang verwachte mannelijke troonopvolger. In 1169 werd een akkoord bereikt tussen haar vader en koning Hendrik II van Engeland om Alys te verloven met Richard van Engeland. Haar toekomstigde schoonvader hield haar verschillende jaren aan het Engelse hof.

Rond 1177 werd dit een schandaal en een onderwerp van conflict tussen Engeland en Frankrijk. In naam van paus Alexander III dreigde kardinaal Peter van St. Chrysogonus er mede om de Engelse bezittingen op het continent onder interdict te plaatsen als Hendrik II geen werk maakte van het huwelijk tussen Alys en zijn zoon, maar zonder veel resultaat.

Er waren geruchten dat Alys de maîtresse was van Hendrik II en een kind van hem had. Bij de dood van Hendrik II in 1189, kwam haar verloofde Richard Leeuwenhart op de troon, maar deze beëindigde hun verloving in Messina in 1191, omdat zij een kind van zijn vader had. Zij werd teruggestuurd naar Frankrijk in 1195.

Haar broer Filips II van Frankrijk bood haar vervolgens aan aan Richards jongere broer Jan zonder Land in 1192, maar de koningin-moeder Eleonora van Aquitanië verzette zich daartegen. Alys werd in 1195 uitgehuwelijkt aan Willem III Talvas, graaf van Ponthieu. Zij kregen drie dochters: Johanna (doodgeboren), Maria en Isabella.