Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

27. SS-Freiwilligen-Grenadier-Division Langemarck

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

De 27. SS-Freiwilligen-Grenadier-Division "Langemarck" (Ook bekend als Division "Langemarck") was een Vlaamse Waffen-SS-eenheid die op 19 oktober 1944 uit de 6. SS-Freiwilligen-Sturmbrigade Langemarck (beter bekend als de Sturmbrigade Langemarck) werd opgericht en actief was aan het oostfront. Naast de Vlaamse vrijwilligers van de Sturmbrigade Langemarck, werden er ook nieuwe rekruten aan de divisie toegevoegd: vele naar Duitsland gevluchte collaborateurs en de Vlaamsche Wacht in haar geheel sloten zich aan bij de Division Langemarck. Ook Vlamingen van het Nationalsozialistisches Kraftfahrkorps, de Organisation Todt en de Kriegsmarine traden tot de nieuwe divisie toe.

Deze agressieve rekruteringsmethode stuitte het VNV tegen de borst, waarop zij elke medewerking aan de Division weigerde.

Het aantal manschappen van de Division Langemarck was maximaal 7000, maar zij werd nooit voltallig ingezet. Delen van de Division Langemarck werden wel ingezet in defensieve gevechten tegen het Rode Leger aan de Oder.

De naam "Langemarck" is een verwijzing naar het Belgische dorp Langemark waar tijdens de Eerste Wereldoorlog aan het IJzerfront een groot aantal Duitsers sneuvelde.

De leden van de divisie werden volledig opgenomen in de Waffen-SS, in tegenstelling tot bv. het Waals Legieon dat wel zijn eigen insignes mocht dragen. Een aantal Vlamingen (waaronder Hubert Borremans) weigerden de volledige Waffen-SS-eed af te leggen. Ze werden hiervoor onrechtstreeks gestraft doordat ze de stempel P.U. kregen (politisch unfähig und unzuverlässig of in het Nederlands: uit politiek onrijp en onbetrouwbaar). De soldaten met deze stempel kregen steevast de gevaarlijkste opdrachten.

De commandant van de 6. SS-Freiwilligen-Sturmbrigade Langemarck, Konrad Schellong, moest het bevel overgeven aan Thomas Müller. Schellong bleef bij de divisie en kreeg het bevel over een eigen Kampfgruppe, Kampfgruppe Schellong.

Krijgsgeschiedenis

De 27. SS-Freiwilligen-Grenadier-Division "Langemarck" werd gevormd uit de 6. SS-Freiwilligen-Sturmbrigade Langemarck, die deel had genomen aan de Slag om Narva. Nadat de restanten van deze Sturmbrigade Langemarck naar Polen werden gestuurd om op krachten te komen werd de brigade omgevormd tot een divisie, met een maximale kracht van 7000 man. Doordat er nu een grote groep nieuwe rekruten bij kwam duurde het tot 1 januari 1945 voordat de divisie gevechtsklaar was en ingezet kon worden. De divisie werd naar het Oostfront gestuurd en maakte opnieuw, net als de Kampfgruppe Rehmann, een onderdeel van de Sturmbrigade Langemarck dat had deelgenomen aan de Slag om Narva, deel uit van de III. SS-Germanische Panzerkorps Steiner. De divisie was gelegerd bij Szczecin, aan de Oder.

Op 16 februari nam de divisie, als deel van het III. SS-Germanische Panzerkorps Steiner, deel aan Operatie Sonnenwende, dat als doel had om een vooruitgeschoven positie van het Rode Leger te vernietigen en daarmee de Duitse troepen in de omsingelde stad Arnswalde in Achter-Pommeren te ontzetten. Het oorspronkelijke plan van Heinz Guderian was een aanval over de gehele frontlinie, maar dit werd door Hitler gereduceerd tot een plaatselijke tegenaanval.

Ondanks de aanvankelijke successen liep de aanval al gauw stuk doordat de Sovjets het Korps dreigden te omsingelen nabij Arnswalde. Nadat de inwoners van Arnswalde en Pommerse omringende dorpen waren geëvacueerd annuleerde Steiner de operatie en beval de troepen om zich terug te trekken tot hun originele posities (tussen Stargard in Pommeren en de provinciehoofdstad Stettin).

Na een offensief van het Rode Leger kwam de Division Langemarck, samen met de rest van het uitgeputte III. SS-Germanische Panzerkorps Steiner, onder zware druk te staan. Ondanks de verliezen die de divisie het Sovjetleger toebracht, moest ze zich op 4 maart terugtrekken tot Altdamm (stadsdeel van Stettin), de laatste Duitse posities ten oosten van de Oder. Tijdens de twee weken die volgden werd er een grimmige strijd gestreden tussen het Panzerkorps (en daarmee de Division Langemarck) en de Sovjets, waarbij aan beide kanten veel verliezen werden geleden. Op 19 maart moesten de verdedigers van de stad zich terugtrekken tot ten westen van de Oder, de 27. SS-Freiwilligen-Grenadier-Division "Langemarck" was toen echter al praktisch vernietigd. Toen Steiners gehele Korps zich terugtrok tot Mecklenburg-Schwerin en daarvoor reeds tot Voor-Pommeren bestond de divisie alleen nog maar uit één Kampfgruppe (Gevechtseenheid, taakgroep). Op 8 mei 1945 gaf de eenheid zich over.

Commandanten

Naam Rang Begin Eind
Konrad Schellong SS-Sturmbannführer 22 oktober 1943 19 oktober 1944
Thomas Müller SS-Oberführer 20 oktober 1944 2 mei 1945

Samenstelling

  • SS-Panzergrenadier Regiment 66
    • I./SS-Panzergrenadier Regiment 66
    • II./SS-Panzergrenadier Regiment 66
  • SS-Panzergrenadier Regiment 67
    • I./SS-Panzergrenadier Regiment 67
    • II./SS-Panzergrenadier Regiment 67
  • SS-Panzergrenadier Regiment 68
    • I./SS-Panzergrenadier Regiment 68
    • II./SS-Panzergrenadier Regiment 68
  • SS-Artillerie Regiment 27
  • SS-Panzerjäger Abteilung 27
  • SS-Nachrichten Abteilung 27
  • SS-Pionier-Bataillon 27
  • SS-Div.Versorgungs-Regiment 27
  • SS-Feldersatz-Bataillon 27
  • SS-Sanitäts-Abteilung 27
  • Verwaltungs-Kompanie
  • Propaganda-Kompanie
  • Kampgruppe Schellong

Zie ook

Leden

Externe links