Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Édouard Louis

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Édouard Louis
Afbeelding gewenst
Algemene informatie
Geboren 30 oktober 1992
Land Frankrijk
Beroep Auteur
Werk
Jaren actief 2013-heden
Onderscheiding(en) Pierre Guénin Prijs
rel=nofollow

Édouard Louis (geboren als Eddy Bellegueule;[1] 30 oktober 1992)[2] is een Frans schrijver.

Biografie

Édouard Louis - oorspronkelijke naam Eddy Bellegueule[1] is geboren en opgegroeid in het noorden van Frankrijk, wat tevens de achtergrond is van zijn eerste roman En finir avec Eddy Bellegueule (Weg met Eddy Bellegueule, uitgeverij De Bezige Bij Antwerpen). Louis groeide op in een arme familie: zijn vader, een fabrieksarbeider, was werkloos en zijn moeder had af en toe werk in de ouderenzorg.[3] De familie werd ondersteund door de overheid. De armoede, het racisme en het alcoholisme waarmee Louis tijdens zijn jeugd werd geconfronteerd - dit kwam veel voor in zijn sociale klasse - zouden de voornaamste onderwerpen worden van zijn literaire werk.[4]

Hij was de eerste van zijn familie die naar de universiteit ging en in 2011 werd hij toegelaten op de École Normale Supérieure in Parijs.[5] In 2013 veranderde hij zijn naam officieel naar Édouard Louis.[6] Datzelfde jaar bewerkte hij het collectieve werk Pierre Bourdieu, L'insoumission en héritage, gepubliceerd door Presses Universitaires de France, waarin de invloed van Pierre Bourdieu op het kritische denken en politieke emancipatie[7] wordt geanalyseerd. Met dezelfde uitgever maakte hij "Des Mots", een serie van essays over de geesteswetenschappen en de sociale wetenschappen. Het eerste deel van de serie bevatte teksten van Georges Didi-Huberman en Didier Eribon.[8]

In januari 2014, op 21 jarige leeftijd, publiceerde hij En finir avec Eddy Bellegueule, een autobiografische roman. Dit boek kreeg erg veel media-aandacht en werd geprezen om zijn literaire verdiensten en het meeslepende verhaal.[9][10][11] Bovendien gaf het boek aanleiding tot discussie en controverse over de perceptie van de arbeidersklasse.[12] Het boek was een topseller in Frankrijk, er werden meer dan 200.000 exemplaren van verkocht in de maanden nadat het uitkwam en is in meer dan twintig talen vertaald.[13][14] De Nederlandse vertaling Weg met Eddy Bellegueule verscheen in oktober 2014 bij De Bezige Bij Antwerpen.[15]

Stijl en invloeden

Het werk van Édouard Louis is nauw verbonden met de sociologie: Weg met Eddy Bellegueule, dat thema's als sociale uitsluiting, overheersing en armoede aansnijdt, is doordrongen van de aanwezigheid van Pierre Bourdieu. Ook is er een duidelijke invloed van William Faulkner: Louis' stijl wordt gekarakteriseerd door de superpositie van verschillende taalregisters in dezelfde zin, waarbij hij de volkstaal in het hart van zijn schrijven plaatst. De auteur zegt dat hij met het gebruik van taal, geweld wil poneren als een literair onderwerp: “ik wil van geweld een literaire ruimte maken, zoals Marguerite Duras van waanzin een literaire ruimte heeft gemaakt, of zoals Claude Simon van oorlog”.[16] De grootste hedendaagse invloed op Louis is de Franse socioloog Didier Eribon. Louis is van mening dat Eribons boek Returning to Reims ‘een keerpunt voor zijn toekomst als schrijver is’.[17]

Werken

Romans

Non-fictie

  • Pierre Bourdieu. L'insoumission en héritage, Édouard Louis (editor), Annie Ernaux, Didier Eribon, Arlette Farge, Frédéric Lordon, Geoffroy de Lagasnerie et Frédéric Lebaron, (Presses Universitaires de France, 2013; ISBN 978-2-13-061935-2)
  • Foucault contre lui-même: François Caillat (editor), Édouard Louis (director), avec Geoffroy de Lagasnerie, Arlette Farge, Didier Eribon, (Presses Universitaires de France, 2014; ISBN 978-2-13-063289-4)

Prijzen

  • 2014: Pierre Guénin Prijs tegen homofobie en voor gelijke rechten, voor zijn werk En finir avec Eddy Bellegueule.

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ 1,0 1,1 "En finir avec Eddy Bellegueule: chronicle of the popular hate" (Review), 15 februari 2014. Geraadpleegd op 13 juli 2014. (Fr) “Louis signe un premier roman époustouflant, En finir avec Eddy Bellegueule, son patronyme originel.”
  2. º Notice autorité BnF
  3. º "En finir avec Eddy Bellegueule" (Review), January 25, 2014. Geraadpleegd op 13 juli 2014. (Fr) “le père est depuis longtemps au chômage après s'être bousillé le dos à l'usine, et où la mère nettoie les vieillards du village.”
  4. º "Édouard Louis, Literary Phenomenon at 21" (Radio Transcript), March 13, 2014. Geraadpleegd op 13 July 2014. (Fr) “Vous y racontez vos jeunes années, de 9 à 13 ans essentiellement, dans le nord de la France, où vous êtes né et vous avez été élevé dans une famille souffrant d’une grande misère, avec au quotidien l’alcoolisme, la pauvreté, le chômage, le désert culturel.”
  5. º Procès verbal des résultats d'admissionPDF
  6. º Biography in Le Monde des Livres
  7. º Présentation de l'ouvrage sur le Site de l'éditeur.
  8. º "Eddy Bellegueule goes to PUF with "des mots"" (Review), April 8, 2014. Geraadpleegd op 13 July 2014. (Fr) “lEdouard Louis, originaire de Picardie et auteur d'En Finir avec Eddy Bellegueule s'apprête à piloter une collection qu Presses Universitaires de France.”
  9. º For example in L'Express, Marianne, Télérama, on France Culture, France 2 (from 39'), etc.
  10. º "The two faces of Eddy Bellegueule" (Article), February 2, 2014. Geraadpleegd op 13 July 2014. (Fr) “lUne « comète de Halley, hors du commun », s’envole Madame Figaro.”
  11. º About the Author (in fr). Le Seuil. Geraadpleegd op 15 juli 2014.
  12. º "Edouard Louis: "What I wrote in 'Eddy Bellegueule' has been lived"" (Interview), March 15, 2014. Geraadpleegd op 13 July 2014. (Fr) “lLe journaliste se permet des choses à l’égard des classes populaires qu’il ne se serait pas permis à l’égard des dominants. C’est l’expression d’un racisme de classe insupportable.”
  13. º "Edouard Louis:"I've been slammed by the hatred of those who change social classes" (Interview), July 15, 2014. Geraadpleegd op 15 July 2014. (Fr) “"Héritier du sociologue Pierre Bourdieu, sur l'oeuvre duquel il a dirigé un ouvrage collectif, infiniment sensible, et sincère, il porte un regard aigu sur la réception de son livre."”
  14. º "New Releases on Top in January" (News), February 21, 2014. Geraadpleegd op 13 July 2014. “lA handful of new titles topped the bestseller lists in the international markets at the start of 2014. In France, 21-year-old Édouard Louis’s debut novel, Finishing Off Eddy Bellegueule, came in at #1.”
  15. º "Edouard Louis geboren Eddy Bellegueule" (News), October 15, 2014. Geraadpleegd op 26 October 2014. “lNu is er ook de Nederlandse vertaling.”
  16. º "Édouard Louis : le choc littéraire" (Interview), April 29, 2014. Geraadpleegd op 13 July 2014. (Fr) “"La violence a été le projet fondateur de mon livre. Je voulais faire de la violence un espace littéraire, comme Duras a fait avec la passion, la folie. Ou comme Claude Simon a fait pour la guerre. Ou Hervé Guibert, pour la maladie. C’est une violence qui la plupart du temps ne se voit pas. Justement, la puissance de la littérature pour moi, c’est montrer avec les mots l’invisible. ".”
  17. º "Édouard Louis: famille, je vous hais" (Interview), May 28, 2014. Geraadpleegd op 14 July 2014. (Fr) “"Le premier livre qui marquera un tournant pour le futur écrivain paraît en 2009. C'est Retour de Reims de Didier Eribon."”
rel=nofollow
rel=nofollow
Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Édouard_Louis&oldid=255962"