Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Marlene Dumas

Uit Wikisage
Versie door Mdd (overleg | bijdragen) op 31 mei 2019 om 22:41 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marlene_Dumas&oldid=53920782)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Bestand:Marlene Dumas.jpg
Marlene Dumas tijdens opening tentoonstelling Personal Pop (Mohammed Shah Janan Miah) bij PartsProject te Den Haag, 18 februari 2018

Marlene Dumas (Kaapstad, 3 augustus 1953) is een in Zuid-Afrika geboren kunstenares. Zij woont en werkt sinds 1976 in Amsterdam.

Biografie

Dumas is geboren in 1953 in Kaapstad en is getogen op een wijngaard van haar familie bij de Kuilsrivier, in het zuidwesten van Zuid-Afrika. Zij studeerde in de jaren zeventig schilderkunst aan Michaelis School of Fine Art van de Universiteit van Kaapstad, waar ze in aanraking kwam met kunsttheorie en conceptuele kunst. Ze werd echter het meest beïnvloed door fotografie, en dan vooral door het werk van Diane Arbus. Toen ze een beurs kreeg om te studeren aan het Nederlandse kunstenaarsinstituut Ateliers '63, verhuisde Dumas in 1976 naar Amsterdam, waar zij nog steeds woont en werkt. Tijdens deze vormende jaren maakte Dumas collages, gecombineerd met afgeknipte foto's, tekst en tekeningen. Marlene Dumas is getrouwd met kunstenaar Jan Andriesse.

Het thema tegenstelling, waar zij in haar leven in Zuid-Afrika met de apartheid veel mee te maken had (witte mensen tegenover zwarte mensen, cultuurverschillen, confrontatie van de geslachten), beïnvloedde haar werk.

Dumas is volgens Quote in januari 2012 de rijkste kunstenaar van Nederland sinds de dood van Karel Appel in 2006.[1]

Werk

Dumas' stijl leunt aan tegen het expressionisme en de conceptuele kunst. Haar schilderijen en aquarellen zijn sterk erotisch geïnspireerd en worden door sommigen zelfs pornografisch genoemd. Aangezien Dumas vooral fotografische bronnen gebruikt, heeft zij een groot archief aan zelfgeschoten snapshots, polaroidfoto's en duizenden foto's gescheurd uit tijdschriften en kranten. Haar schilderijen zijn echter nooit een letterlijke weergave van de foto's: ze snijdt het beeld bijvoorbeeld uit en gebruikt alleen een detail van de foto of ze gebruikt een ander kleurenpalet. Haar karakteristieke kleurenpalet is grijs, blauw en rood.

In 2006 schilderde Dumas "The Pilgrim": een portret van Osama bin Laden, kijkend met rustige ogen en een milde glimlach, een blik die sterk contrasteert met het beeld in de media. Vlak na het overlijden van haar moeder schilderde ze in 2008 "Dead Marilyn", wat het begin was van een serie portretten van rouwende en huilende vrouwen. "Dead Marilyn" was een geschilderde versie van het lijkportret van Marilyn Monroe, dat zij met grijze, blauwgroene en witte penseelstreken tot een vlekkerig geheel maakte. Haar schilderij van een klas,"The Teacher", is in 2006 bij Christie's geveild voor 3,34 miljoen dollar, de hoogste veilingprijs ooit voor een levende kunstenares. Het schilderij is uit 1987 en verbeeldt een klassefoto van kinderen met in het midden een docente.[2]

Werk in openbare collecties (selectie)

Tentoonstellingen en prijzen

In 2005 worden Dumas' kunstwerken getoond in de Saatchi Gallery in Londen, de galerie voor hedendaagse kunst van Charles Saatchi. Saatchi haalde haar werken binnen als die van één van de belangrijkste kunstenaars van het moment, waardoor ze prominent deelnam aan de tentoonstelling The Triumph of Painting. Sinds de jaren negentig geniet ze wereldwijde erkenning wat onder andere resulteerde in solotentoonstellingen in:

Galerieën die Marlene Dumas vertegenwoordigen:

Dumas won in 2011 de Zweedse Rolf Schock-prijs en de Johannes Vermeerprijs in 2012. Zij werd eind 2014 verkozen tot Kunstenaar van het Jaar 2015.

Zie ook


Externe links

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  • Marlene Dumas: painter as witness, Los Angeles: Museum of Contemporary Art, Cornelia Butler, 2008
  • Interview met Marlene Dumas op Artinfo.com van 11 mei 2007 door Robert Ayers

rel=nofollow
rel=nofollow