Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Coda (muziek)

Uit Wikisage
Versie door Tjako (overleg | bijdragen) op 26 sep 2008 om 22:21 (Versie 10734 van Audi (overleg) ongedaan gemaakt.)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Een coda (Italiaans: "staart") is het deel van een muzikale compositie dat zich na de climax van het stuk afspeelt, ofwel de eindsectie van een compositie aanduidt.

Herhalingsstructuren, genoteerd met haken, DC en DS

In notatie van muzikale herhalingsstructuur ziet een codateken er uit als een cirkel met een kruis erdoor: Na een herhaling wordt het stuk uitgevoerd tot het eerste codateken en vervolgd bij het tweede codateken.

Men ziet ook de termen:

  • D.C. al coda of 'D.C. al fine': (D.C. of DC betekent 'da capo', vanaf het begin)
    • Hier dient men vanaf het begin te herhalen, dan naar het codateken te springen.
  • D.S. al coda of 'D.S. al fine': (D.S. of DS betekent 'dal segno', vanaf het segnoteken)
    • Hier dient men vanaf het segnoteken te herhalen, en dan naar het codateken te springen.

Een korte coda heet ook wel codetta.

Trivia

  • Musici spreken vaak van 'het coda', hoewel het woord vrouwelijk is, en dus als 'de coda' dient te worden benoemd.
  • Erik Satie schreef een stuk dat uit enkel coda's bestond. Er volgt cadens op cadens, en de luisteraar hoort alleen maar slotakkoorden.

Zie ook