Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Yolande van Valois
Yolande van Valois (Tours , 23 september 1434 - Chambéry, 28 augustus 1478) was een dochter van Karel VII van Frankrijk en van Maria van Anjou. Zij was in 1452 gehuwd met Amadeus IX van Savoye (1435-1472) en was de moeder van:
- Lodewijk (1453-1453)
- Anna (1455-1480), in 1478 gehuwd met koning Frederik IV van Napels (1452-1504)
- Karel (1453-1471)
- Filibert (1465-1482)
- Maria (-1511), in 1476 gehuwd met markgraaf Filips van Baden-Sausenberg (1454-1503) en met Jaak van Assay, heer van Plessis
- Louise (1462-1503), heilige, in 1479 gehuwd met Hugo van Chalon, heer van Orbe (-1490)
- Bernard (1467-1467)
- Karel (1468-1490)
- Jaak (1470-1485)
- Jan (1472-1472).
Omdat haar echtgenoot zwak en ziek was en weinig geïnteresseerd in het regeringswerk, liet hij het bestuur over aan de levendige en energieke Yolande, die diende af te rekenen met de openlijke oppositie van de adel van Savoye. Als weduwe nam zij het regentschap tot 1478 waar in naam van haar zoon Filibert I.
Zij diende ook af te rekenen met de ambities van Karel de Stoute. Traditioneel waren de hertogen van Savoye bondgenoot van Zwitserland, maar de groeiende macht van de hertog van Bourgondië maakte een gunstig akkoord mogelijk . Yolande was geneigd tot een akkoord met de Bourgondiër, die haar overigens in de tang hield door een akkoord tussen Bourgondië en Milaan. Haar broer, Lodewijk XI van Frankrijk poogde om haar te verdrijven en Filips van Bresse als regent aan te stellen in haar plaats. Na de nederlagen van Karel de Stoute in de slag bij Grandson en de slag bij Murten, koos zij opnieuw de kant van Frankrijk en Zwitserland, maar Karel liet haar ontvoeren door zijn kapitein Olivier de la Marche en hield haar gevangen in het kasteel van Rouvres. Zij kon enkele maanden later ontsnappen, maar stierf kort daarop.