Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Indictie

Uit Wikisage
Versie door Mendelo (overleg | bijdragen) op 13 feb 2012 om 22:37 (Latijnse namen uit http://de.wikipedia.org/w/index.php?title=Indiktion&oldid=97252531)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Een Indictie is een tijdsperiode van 15 jaar. Deze indeling werd voor het eerst in de late derde eeuw gebruikt in door Rome beheerste Egypte, om landbouw- en grondbelasting te berekenen. Tegen het einde van de vijfde eeuw werd de indictie wijd en zijd gebruikt in het Middellandse Zee-gebied. Tot op de dag van vandaag wordt de indictie nog gebruikt in bepaalde liturgische kalenders.

Achtergrond

Eras of tijdperken werden vanuit verschillende perspectieven gemeten, uitgaand van verschillende gebeurtenissen. Zo was er bijvoorbeeld een telling op basis van de cyclus van de Olympiades, een jaartelling vanaf de stichting van Rome, enz.

In de derde eeuw werd de indictie in het Romeinse Rijk populair. Toen men rond het jaar 287 de indictie begon te gebruiken, was dit een cyclus van vijf jaar. In 314 werd een indictie-cyclus van 15 jaar ingevoerd. Tegen de tijd dat keizer Constantijn de Grote regeerde, was dit de gebruikelijke manier geworden om de jaren in belastingsperiodes te tellen. In het midden van de vierde eeuw begon men indicties ook te gebruiken om documenten te dateren die geen verband hielden met de belastingen.

De indicties zelf waren niet genummerd, maar de jaren binnen de indictie hadden elk een nummer. Zo kan een indictie moet verwijzing naar een andere gebeurtenis een bepaalde indictie identificeren. Om een historische datum vast te stellen aan de hand van een indictie, heeft men dus bijkomend een verwijzing nodig naar een gebeurtenis. Bovendien kwamen er verschillende methodes in gebruik om de indicties te berekenen. De meest voorkomende waren:

  • de indictio graeca (Constantinopolitana)
    In het Oost-Romeinse Rijk werd de eerste dag (van het nieuwe jaar) van het indictiejaar aanvankelijk vastgelegd op 23 september, de verjaardag van keizer Augustus. Dit werd ook de start van het Oosters-Orthodoxe kerkelijke jaar. Tegen het einde van de vijfde eeuw werd het begin van het nieuwe jaar verschoven naar 1 september, wat vandaag nog de begindag is van het oosters-orthodoxe liturgische jaar.
  • de indictio Bedana (caesarea, constantina)
    In het westen werden 24 september aangenomen als begin van het jaar volgens de westerse indictie of rijksindictie, blijkbaar op basis van de berekeningen door Bede.
  • de indictio Romana (pontificia)
    In de negende eeuw werden de Romeinse of pauselijke indicties geïntroduceerd in het westen, waarin het jaar begon op 25 december of 1 januari.

Weblinks