Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Claw Boys Claw
Claw Boys Claw is een Nederlandse band uit Amsterdam rondom zanger Peter te Bos en gitarist John Cameron. Na jaren van inactiviteit treedt de band sinds november 2007 weer op en is in februari 2008 het nieuwe album Pajama Day uitgebracht.
Historie
Claw Boys Claw werd in 1983 opgericht door Allard Jolles. Naast Te Bos en Cameron maakte aanvankelijk ook bassiste Bobbie Rossini deel uit van de groep. Jolles was op dat moment tevens zanger en gitarist van L'Attentat en speelde drums in Claw Boys Claw. De garagepunk van de band sloeg meteen goed aan. In 1984 verscheen de lp Shocking Shades Of Claw Boys Claw met onder andere een cover van Venus van Shocking Blue. In 1987 (1988?) vroeg Peter of Mariska Veres (de zangeres van Shocking Blue) een gastoptreden met hen wilde doen. En dat wilde Mariska en zo zongen ze samen 'Venus' op het podium van poptempel Paradiso. Het album zelf werd in slechts drie uur opgenomen met 500 gulden die de band had gewonnen met een talentenjacht. In mei 1985 verliet Jolles de groep om zich volledig op L'Attentat te richten. Hij werd vervangen door Marius Schrader.
Met de singles So Mean en Indian Wallpaper had Claw Boys Claw nog vooral succes in undergroundkringen. Met de lp With Love From The Boys, uitgegeven door platenmaatschappij Polydor, werd in 1986 een doorbraak naar een wat breder publiek bewerkstelligd. De groep trad dat jaar tevens op op Pinkpop, stond onder het alias The Hipcats in het voorprogramma van Nick Cave & The Bad Seeds en bracht een heuse kerstsingle uit; Blue Bells. In 1987 stond Claw Boys Claw op Roskilde en verscheen het album Crack My Nut. Tevens kreeg de band uit handen van toenmalig staatssecretaris Elco Brinkman de BV Popprijs, bij welke gelegenheid een verbouwereerde Brinkman werd gekust door Te Bos. In 1988 deed de groep de New Music Seminar in New York aan. Ondanks een succesvolle live-reputatie verbrak Polydor dat jaar het langlopende contract wegens tegenvallende plaatverkopen. Op het label Megadisc werd vervolgens Hitkillers uitgebracht, een album met louter Nederpopcovers. In februari 1989 verlieten Rossini en Schrader de band. Ze werden opgevolgd door Marc Lamb en Arno Kooy, beiden afkomstig uit The Agentz.
Met de albums Angelbite (1990) en $uga[r] (1992) probeerde Claw Boys Claw vervolgens een toegankelijker geluid te produceren. In 1991 stond de band op Parkpop en werd Kooy vervangen door bassist Geert de Groot (ex-Fatal Flowers). Met de ballad "Rosie" scoorde Claw Boys Claw in 1992 de eerste en enige notering in de Nederlandse Top 40. In 1993 werd opnieuw Pinkpop aangedaan. Na het album Nipple (1994) werd het stil. Te Bos pakte zijn oude beroep als grafisch ontwerper weer op. In 1997 verscheen de voorlopig laatste cd Will-o-the-Wisp met onder andere de single Why don't you grow. De groep bleef optreden tot ongeveer 2000.
In het voorjaar van 2006 komen geruchten naar buiten dat Claw Boys Claw bezig is met een nieuw album en weer wil gaan optreden. Geert de Groot zou vervangen zijn door Lya Spykstra. Vanaf 16 november 2007 trad de groep weer op met niet Spykstra maar Marcus Bruystens als bassist. Volgens Te Bos hebben Cameron en hij sinds 2002 zo'n zeventig nummers geschreven, waarvan er een aantal in februari 2008 is verschenen op de nieuwe cd Pajama Day.
Ter ere van hun 25-jarig jubileum is op 2 juni 2008 Shocking Shades Of Claw Boys Claw uitgebracht op cd, geremasterd en aangevuld met 5 bonusnummers.
Eind 2010 maakt Marc Lamb bekend te stoppen als drummer van Claw Boys Claw.
Bezetting
- 1983-heden: Peter te Bos (zang)
- 1983-heden: John Cameron (gitaar)
- 1983-1985: Allard Jolles (drums)
- 1985-1989: Marius Schrader (drums)
- 1989-heden: Marc Lamb (drums)
- 1983-1989: Bobbie Rossini (bas)
- 1989-1991: Arno Kooy (bas)
- 1991-ca. 2000: Geert de Groot (bas)
- 2007-heden: Marcus Bruystens (bas)
Discografie
Albums
- 1984 - Shocking Shades Of Claw Boys Claw (lp)
- 1985 - Now! (live EP) (lp)
- 1986 - With Love From The Boys (lp)
- 1987 - 3 in 1 (compilatie) (lp)
- 1987 - Crack My Nut (lp/cd)
- 1988 - Hitkillers (lp)
- 1988 - Hitkillers / The Beast Of Claw Boys Claw (cd)
- 1990 - Angelbite (lp/cd)
- 1992 - $uga[r] (cd)
- 1994 - Nipple (cd)
- 1997 - Will-O-The-Wisp (cd)
- 2008 - Pajama Day (cd)
- 2008 - Shocking Shades Of Claw Boys Claw (cd)
Singles
- 1985 - So Mean
- 1985 - Indian Wallpaper
- 1986 - Locomotive Breath
- 1986 - Blue Bells
- 1987 - Teenage Heartattack
- 1988 - Gimme A Break
- 1989 - Dracula / The Rose
- 1990 - Maniac
- 1990 - Bite The Dice
- 1992 - Rosie
- 1993 - Spread That Jam
- 1993 - Jackal Is Back
- 1994 - Call Me An Angel
- 1995 - Sick In The Head
- 1997 - Why Don't You Grow
- 1997 - Kiss Kiss
- 2008 - I Am Sea
Hitlijsten
Albums
| Album(s) met hitnoteringen in de Nederlandse Album Top 20/50/75/100 |
Datum van verschijnen |
Datum van binnenkomst |
Hoogste positie |
Aantal weken |
Opmerkingen |
|---|---|---|---|---|---|
| With love from the boys | 1986 | 14-06-1986 | 39 | 12 | |
| Crack my nut | 1987 | 10-10-1987 | 54 | 4 | |
| Hitkillers | 1988 | 03-12-1988 | 55 | 11 | |
| Angelbite | 1990 | 13-10-1990 | 74 | 4 | |
| $uga(r) | 1992 | 21-11-1992 | 30 | 22 | |
| Nipple | 1994 | 26-11-1994 | 63 | 7 | |
| Pajama day | 2008 | 09-02-2008 | 22 | 6 |
Singles
| Single(s) met hitnoteringen in de Nederlandse Top 40 |
Datum van verschijnen |
Datum van binnenkomst |
Hoogste positie |
Aantal weken |
Opmerkingen |
|---|---|---|---|---|---|
| Rosie | 1992 | 26-12-1992 | 20 | 6 |
Externe link(s)
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
- Comeback Claw Boys Claw, Brabants Dagblad, 14 november 2007.
- Claw Boys Claw History