Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Jules Bordet

Uit Wikisage
Versie door Frusti (overleg | bijdragen) op 21 jan 2010 om 12:39
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Jules Jean Baptiste Vincent Bordet (Zinnik, 13 juni 1870Brussel, 6 april 1961) was een Belgische immunoloog en microbioloog. In 1919 ontving Bordet voor zijn ontdekkingen op gebied van het immuunsysteem de Nobelprijs voor de Geneeskunde. Het bacteriëngeslacht Bordetella is naar hem vernoemd.

Biografie

Bordet promoveerde in 1892 tot doctor in de geneeskunde en werkte vanaf 1894 aan het Institut Pasteur in Parijs, waar hij de fagocytose van bacteriën door witte bloedcellen beschreef. In 1898 beschreef hij de hemolyse die optreed bij het toevoegen van lichaamsvreemd bloedplasma aan rode bloedcellen.

In 1899 trouwde hij met Marthe Levoz, met wie hij een zoon en twee dochters zou krijgen. Bordet verliet Parijs in 1900 om het Institut Pasteur in Brussel te stichten. Hier ontdekte hij dat het effect van immunoglobuline in vivo significant wordt versterkt door lichaamseigen plasma-elementen die hij "alexine" noemde en tegenwoordig bekend staan als complement. Dit mechanisme werd de basis voor methodes om de complementbinding te testen en maakte de ontwikkeling serologische tests op syfilis mogelijk, zoals de door August von Wassermann ontwikkelde "Wassermantest". Dezelfde techniek wordt tegenwoordig gebruikt voor de diagnose van talrijke andere ziekten.

Samen met Octave Gengou isoleerde Bordet in 1906 de bacterie Bordetella pertussis in een zuivere cultuur, die hij als veroorzaker van kinkhoest aanwees.

In 1907 werd Bordet professor in de bacteriologie aan de Université Libre de Bruxelles. Na zijn emeritaat in 1940 nam zijn zoon Paul Bordet zijn taken aan het Institut Pasteur over.

Jules Bordet ligt begraven op het kerkhof van Elsene.

In 2005 was hij ook één van de kansmakers op de titel De Grootste Belg, maar haalde in de Vlaamse versie de uiteindelijke nominatielijst niet en strandde op nr. 427. In de Waalse versie eindigde hij op nr. 37.

Onderscheidingen

Externe link


rel=nofollow