Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Pompelmoes

Uit Wikisage
Versie door SjorsXY (overleg | bijdragen) op 30 dec 2009 om 20:36
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

De pompelmoes oftewel Citrus maxima lijkt veel op de grapefruit (Citrus paradisi), maar de grapefruit is een kruising tussen de pompelmoes en de sinaasappel (Citrus sinensis). De naam pompelmoes komt oorspronkelijk uit het Nederlands en is door andere talen overgenomen, zoals te zien bij het Franse pamplemousse en het Duitse Pampelmuse.

De gele vrucht met dikke schil kan tot 30 cm in doorsnee worden en is duidelijk zuurder dan de grapefruit. Er zijn tussen de rassen echter grote verschillen in zoetheid, grootte, vorm, kleur en hoeveelheid etherische olie.

Het vruchtvlees kan afhankelijk van het ras wit of roze-achtig zijn. Enkele belangrijke rassen zijn 'Hirado Buntan', 'Pink', 'Red Bantam' en 'Kao Phuang'.

De boom kan tot 10 m hoog worden. De bladeren van de pompelmoes zijn sterk gevleugeld, 5-20 cm lang en 2-12 cm breed. De witte bloem is 3-7 cm groot, heeft 20-25 meeldraden en staat solitair of tot tien in de bladoksels en aan de scheuttoppen De bloemkroon is vier tot vijfbladig. De jonge twijgen zijn donsachtig behaard.

Pompelmoes en medicijnen

Verschillende medicijnen mogen niet gecombineerd worden met pompelmoes aangezien ze de werking van het medicijn versterkt. Dit is onder andere het geval met sommige bloeddruk- en cholesterolverlagers. Dit komt door de aanwezigheid van furocoumarinen. De menselijke darm bevat een natuurlijk eiwit dat sommige geneesmiddelen deels vernietigt en uitschakelt. De furocumarinen blijken dat eiwit in de darm tegen te werken. Dit geldt ook voor de grapefruit, welke veel vaker wordt gegeten.

Wikimedia Commons  Vrije mediabestanden over Citrus maxima op Wikimedia Commons