Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Henri Reynders

Uit Wikisage
Versie door Mendelo (overleg | bijdragen) op 15 nov 2024 om 03:03
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Henri Reynders (beter gekend als Vader Bruno of Dom Bruno) (Brussel, 24 oktober 190326 oktober 1981) was een benedictijner monnik in de Abdij van Keizersberg in Leuven die tijdens de Tweede Wereldoorlog een 300-tal Joodse kinderen en een aantal volwassen hielp onderduiken.[1]

Reynders werd voor de oorlog, in 1938, tijdens een bezoek aan Nazi-Duitsland al geschokt toen hij zag hoe een Joodse man werd mishandeld.[2]

Tijdens de oorlog werd hij als aalmoezenier krijgsgevangen genomen. In 1941 werd hij vrijgelaten.

Vanaf 1943 bracht Reynders talloze jongeren (waaronder Flora Mendelovicz) onder in verschillende katholieke organisaties en alle andere plaatsen die door het verzet konden worden voorzien. Hij bracht de kinderen vaak zelf weg, en moest zich meermaa.ls doorheen Duitse barricades bluffen. In 1944 kreeg de Gestapo lucht van zijn activiteit, maar hij was afwezig toen ze een huiszoeking hielden in de Keizersbergabdij. Reynders dook hierna onder.

Op het einde van de oorlog ging hij terug aan de slag als aalmoezenier. In 1968 werd hij vicaris in Ottignies, waar ondertussen een plein naar hem is vernoemd.

Op 10 oktober 1964 verleende het Yad Vasjem Reynders de titel Rechtvaardige onder de Volkeren.[3] Hij werd vervolgens uitgenodigd naar Jeruzalem waar hij een aantal kinderen ontmoette die hij had gered.

In 1975 werd Reynders opgenomen in een tehuis omdat hij leed aan de ziekte van Parkinson waar hij zes jaar later overleed. Zijn stoffelijk overschot ligt begraven in het Klooster van Chevetogne, een abdij waar hij tijdens zijn leven al naartoe wilde trekken, wat door zijn abt in de Keizersbergabdij steeds werd tegengehouden.

Nagedachtenis

De gemeente Ottignies heeft ter zijner nagedachtenis een Place du Père Bruno Reynders

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow