Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Julien De Galan
Julien De Galan (Geraardsbergen 14 april 1925 - Brüntrup 6 november 1992) was een Belgische collaborateur tijdens de Tweede Wereldoorlog.
De Galan werd als 18-jarige in 1943 was lid van het Vlaams Legioen en vocht aan het Oostfront bij de 27. SS-Freiwilligen-Grenadier-Division Langemarck. Zijn motieven om lid te worden van de SS zijn onduidelijk, wel was zijn moeder een Duitse (geboren in Trier).
Hij werd ergens in juli/augustus 1944 gevangen genomen door het Rode Leger bij de slag van Narwa (Estland .
In 1945 werd hij door de krijgsraad van Charleroi bij verstek ter dood veroordeeld. De Galan bevond zich toen nog in gevangenschap in Rusland. In 1947 werd hij door de Russen, in een nieuw Duits uniform, naar het dorp Bjelgorodka (Oekraïne) gebracht waar hij door de dorpelingen werd aangewezen als een van de daders die in het voorjaar van 1944 hun dorp hadden gezuiverd. De Galan werd hierop tot 25 jaar dwangarbeid in een strafkamp veroordeeld, waardoor hij het statuut van krijgsgevangene verloor. Hij werd tewerkgesteld in Potma in de republiek Mordovië waar hij onder meer dwangarbeid uitvoerde in de houtkap of het graven van grachten en wegenonderhoud. De dagen begonnen om 5 uur en eindigden tussen 17 en 19 uur, bij temperaturen van -40 C ’s winters en +40 C in de zomer. Het minste vergrijp werd streng bestraft.
In het kamp waren vier 'vergeten' Belgen aanwezig. Door de dooi van de internationale betrekkingen na de dood van Jozef Stalin en de diplomatiek verrichtingen van Konrad Adenauer werden onder meer door onderzoek van het Sint-Maartensfonds uiteindelijk via de Belgische ambassade in Moskou de vier cadeaus toegezonden zoals Vlaamse kranten en een pak 78-toeren speelplaten met Vlaamse liederen (het is onduidelijk of er een platenspeler was).
De Galan werd in 1962 werd vrijgelaten, mogelijks na diplomatie van Koningin Elisabeth die eerder dat jaar Rusland bezocht. Terug in België werd hij meteen aangehouden, waarna hij verzet aantekende tegen zijn doodstraf. Tegen die tijd werd de doodstraf omgezet naar een gevangenisstraf maar De Galan werd vrijgelaten, vermoedelijk omdat het gerecht vond dat hij al lang genoeg had vastgezeten.
De Galan vestigde zich nadien in Detmold (Duitsland]] waar hij een opleiding technisch tekenaar volgde. Hij trouwde er en kreeg een zoon. De Galan overleed op 6 november 1992 in Brüntrup.[1]
Bronnen, noten en/of referenties
|