Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Maria Vlamijnck

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 24 jan 2024 om 11:20 (Aanpassing en aanvulling)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Maria Vlamijnck (Sheffield (VK), 13 maart 1917Koksijde, 22 januari 1993 ) was een Vlaams schrijfster.

Levensloop

Maria Vlamijnck was een veelzijdig schrijfster van geschiedkundige studies, historische romans, katholieke probleemromans en gedichten. Haar werk getuigt van een uitgesproken voorliefde voor de geschiedenis en de cultuur van Spanje, maar ook voor de eigen Westhoek.

In januari 1915 vluchtten haar ouders naar Sheffield, de Engelse stad waar vader Vlamijnck ging werken in een staalfabriek, omgeschakeld voor munitie en oorlogsmateriaal en waar ze geboren werd. In 1921 keerde het gezin naar België terug en vestigde zich in Nieuwpoort.

Deze stad zal ook haar literaire oeuvre kleuren met onder meer de monografieën De slag bij Nieuwpoort in 1600 (1981), Een plejade kunstschilders in Nieuwpoort van 1835 tot 1918 (1990) en drie historische romans: Vierboete (1963), haar eerste roman over de oude verdwenen vuurtoren van Nieuwpoort, Het beleg van Nieuwpoort (1977) en Toledo (1989).

Zwakke gezondheid en financiële problemen verhinderden dat ze hogere studies deed. In een handelsschool in Oostende volgde ze steno- en dactylolessen. Ze trad in dienst bij kantoren in Westende, vervolgens in Nieuwpoort.

In 1941 trad ze toe, tegen de zin van haar ouders, tot de Dietsche Meisjesscharen. Na de oorlog werd ze op verdenking van Duitsgezindheid opgepakt en een jaar vastgehouden, waarna ze zonder proces of veroordeling werd vrijgelaten. Ze verhuisde naar Brussel en ging er werken in een bankinstelling. Vervolgens werd ze bediende bij het Studiebureau 'Licht & Engineering', voornamelijk als vertaalster van technische en commerciële projecten en handleidingen. Ze werkte ook mee aan de uitbouw van een Nederlandse sectie van de bedrijfsbibliotheek en leverde tien jaar lang boekbesprekingen voor het bedrijfsblad.

In 1960 nam ze deel aan een romanprijskamp van het maandblad De Periscoop. Haar inzending Soledad werd niet bekroond, maar kreeg een eervolle vermelding. Maria Vlamijnck vernietigde het typoscript, omdat ze de tekst "onvolmaakt" vond. Door zelfstudie bekwaamde ze zich in onderwerpen zoals de psychiatrie, de theosofie en de westerse mystiek.

Van 1963 tot 1980 reisde ze vaak naar Spanje voor kortere of langere verblijven. In 1972 bezocht ze Mexico. In 1978 keerde ze naar de Westhoek terug en vestigde zich in Koksijde.

Publicaties

  • Vierboete’, historische roman (Nieuwpoort in de 16de eeuw), Leuven, Davidsfonds, 1963.
  • Een steen op een graf, 1965.
  • De weg terug, over de wereld van psychiatrie, neurose en schizofrenie, Leuven, 1971.
  • Het beleg van Nieuwpoort, een historische roman gesitueerd in 1793 met als achtergrond de Franse Revolutie, de invallen van de Sansculotten en de weerslag daarvan op West-Vlaanderen (letterkundige prijs van de Stad Nieuwpoort 1975), Antwerpen, Mercurius, 1977.
  • De vuilnisbelt en de goudmijn, verhaal, in: Vrouwen in Vlaanderen schrijven nu, Zele, D.A.P. Reinaert, 1977.
  • De heer van Geuzen-Yde, psychologische roman waarin het huwelijk van een Antwerpse redersdochter met een romantische landheer wordt bedreigd door de schizofrenie van haar man, Zele, D.A.P. Reinaert, 1978.
  • Sidronius de Hossche, Vlaams neo-Latijns dichter uit Merkem, jezuïet (Merkem, 1596 - Tongeren, 1653) wiens Latijnse poëzie vergeleken werd met Tubullus en Ovidius, in: Tijdschrift Bachten de Kupe, 1979.
  • De donkere nacht van Julia Fonteyn, roman, Antwerpen, De Nederlanden, 1981, waarin de thematiek van de religieuze roeping centraal staat.
  • De slag bij Nieuwpoort, historische monografie, Heembibliotheek Bachten de Kuupe, 1981.
  • De Gelieven van Salamanca, roman, Antwerpen, Uitgeverij De Nederlanden, 1983.
  • Het geluk, je moet het vergeten, poëzie, 1983.
  • Uit de streeke, gedichten van G. Gezelle met teksten van M. Vlamijnck en J. Boets, Nukerke, 1985.
  • Zwerftocht naar het geluk, roman, Antwerpen, De Nederlanden, 1986.
  • Vanitassymbolen, poëzie, Dilbeek, Dilbeekse cahiers, 1988.
  • Toledo. Roman uit het Spanje van Filips II, historische roman, Dilbeek, Dilbeekse cahiers, 1989.
  • Een plejade kunstschilders in Nieuwpoort van 1835 tot 1918, Dilbeek, Dilbeekse cahiers, 1992.
  • Het Landhuisje, novelle, Dilbeek: Dilbeekse cahiers, 1992.
  • De onthaaldienst - Het mes en de wonde - De moord in de Papenvest - De schizofrene harlekijn, vier verhalen uit 1977, herontdekt, ingeleid en toegelicht door Yvo J.D. Peeters, 2012.
  • Maria Vlamijnck heeft een tiental verhalen gepubliceerd in de tijdschriften Schuim, Creare, ‘t Kofschip en het contactblad van het Karel Bulsfonds.

Eerbetoon

  • 1975: Letterkundige prijs van de stad Nieuwpoort voor Het beleg van Nieuwpoort.
  • 1981: Dr. Ferdinand Snellaertprijs van de Vereniging van Vlaams-Nationale Auteurs (VVNA) voor haar roman De donkere nacht van Julia Fonteyn.
  • 1987: Bij de viering van haar zeventigste verjaardag, in 1987, werd Maria Vlamijnck door het stadsbestuur van Nieuwpoort gehuldigd met het eremetaal haar uitgereikt door Patrick Dewael, Minister van Cultuur van de Vlaamse Gemeenschap.
  • 1990: de Karel Barbierprijs 1989-1990 van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren voor haar roman Toledo.
  • 1990: Bevorderd tot ridder/caballero in de orde 'Merito Belgo-Hispanico'. Bovendien kreeg ze ook nog de medaille 'Gran Premio Francisco Goya' toegekend. Deze twee Spaanse onderscheidingen erkenden haar voorliefde voor Spanje die tot uiting kwam in: Vierboete, De heer van Geuzen-Yde, De donkere nacht van Julia Fonteyn, De gelieven van Salamanca, Zwerftocht naar het geluk en Toledo.
  • November 1992: Plechtig gehuldigd door het stadsbestuur van Nieuwpoort voor haar gehele literaire loopbaan.

Literatuur

  • Fernand BONNEURE, Maria Vlamijnck, in: Lexicon van West-Vlaamse schrijvers, Deel I, Torhout, 1984.
  • Frans VAN CAMPENHOUT, Leven en werk van Maria Vlamijnck, Antwerpen, Uitgeverij De Nederlanden, 1989.
  • Yvo J.D. PEETERS, Maria Vlamijnck: tussen stadsrand en zeekant, VWS-cahiers nr. 110, 1984.

Externe link

rel=nofollow