Uitklappen
Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025
rel=nofollow

Manchester City FC

Uit Wikisage
Versie door Gentenaar (overleg | bijdragen) op 17 aug 2023 om 15:47 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Manchester_City_FC&oldid=65222702)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Manchester City Football Club is een Engelse voetbalclub uit Manchester, opgericht in 1880 als West Gorton Saint Marks. In 1887 werd de naam veranderd in Ardwick Football Club en in 1894 nam het de huidige naam aan. De club speelt zijn thuiswedstrijden in het Etihad Stadium, in Oost-Manchester. Het won in 2023 voor het eerst in de clubhistorie de UEFA Champions League.

Geschiedenis

Ontstaan

De club werd in 1880 opgericht als Weston Gorton Saint Marks. In 1887 verhuisde de club naar het nieuwe stadion Hyde Road in Ardwick, in het oosten van Manchester en werd de club omgedoopt in Ardwick Football Club. In 1891/92 sloot de club zich aan bij de Football Alliance, de tegenhanger van de Football League. Het volgende seizoen werd de Football Alliance opgeslorpt door de Football League en werd de competitie de tweede klasse van het systeem. Door financiële problemen kwam er een reorganisatie binnen de club in 1893/94 en werd de naam veranderd in Manchester City Football Club.

Heen en weer

In 1896 werd de club vicekampioen achter Liverpool maar kon niet promoveren. Drie jaar later was het wel raak toen de titel gewonnen werd. Na drie seizoenen degradeerde de club en kon na één seizoen terug promoveren. Bij de herintrede werd de club vicekampioen achter Sheffield Wednesday en versloeg het Bolton Wanderers met 1-0 in het stadion van Crystal Palace in de finale van de FA Cup. De club haalde nog enkele goede resultaten, maar degradeerde opnieuw in 1909. Ook nu kon de club na één seizoen terugkeren en haalde middelmatige resultaten tot de competitie stilgelegd werd door de Eerste Wereldoorlog, in het laatste seizoen werd de club vijfde.

Na de oorlog ging de club met hetzelfde elan verder en haalde goede resultaten, in 1921 werd de tweede plaats behaald, achter Burnley. Een jaar eerder werd de hoofdtribune vernield door een brand en de club verhuisde in 1923 naar het nieuwe stadion Maine Road. Na de goede notering ging het bergaf tot een nieuwe degradatie volgde in 1926. Deze keer duurde het twee seizoenen vooraleer City zich weer bij de elite kon voegen. In 1933 bereikte de club opnieuw de finale van de FA Cup, maar verloor het van Everton, een jaar later was het wel raak toen Portsmouth verslagen werd.

In 1936/37 werd de club kampioen met drie punten voorsprong op Charlton Athletic. Het succes werd echter niet verlengd en er volgde zelfs een anticlimax door het volgende seizoen te degraderen, dat terwijl de club 80 keer scoorde, het meeste in de hele divisie. In de tweede klasse eindigde de club in de subtop, in 1939 werd de competitie vroegtijdig stilgelegd door het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog.

Naoorlogse periode

Na de oorlog werd de club meteen kampioen in de Second Division en schaarde zich weer bij de elite. Na twee seizoenen in de top tien degradeerde de club opnieuw in 1950. Na één seizoen keerde City terug en vocht enkele seizoenen tegen degradatie tot 1954/55 toen de club zevende werd en de FA Cup won tegen Birmingham City. Deze FA-finale, die de club met 3-1 won, is een van de beroemdste in de geschiedenis, omdat City-doelman Bert Trautmann een kwartier voor het einde een nekwervel brak na een botsing en gewoon verder speelde zonder te weten wat er aan de hand was. Het jaar erna werd de club vierde in de competitie, de volgende seizoenen was de club een middenmoter met af en toe een uitschieter. In 1963 degradeerde de club weer en kon zelfs in de tweede klasse niet met de top mee aan de eerste twee seizoenen, de toeschouwers lieten het ook afweten en in januari 1965 kwam het laagterecord opdagen, 8.015 tegen Swindon Town. Het derde seizoen in de Second Division was wel raak en de club promoveerde opnieuw, dit keer voor een succesvol tijdperk.

Gouden jaren

Na een rustig seizoen deed de club helemaal mee voor de titel in 1967/68 samen met verdedigend kampioen en aartsrivaal Manchester United. City won de titel met twee punten voorsprong op United en mocht voor het eerst Europees spelen. Het Turkse Fenerbahçe SK maakte er echter een kort avontuur van. Ook in de competitie liep het niet vlot en de club werd slechts dertiende, al was dat wel een stuk beter dan de vorige keer toen ze kampioen waren. Troostprijs dat jaar was een nieuwe FA Cup-overwinning en een nieuw Europees avontuur. Athletic Bilbao, Lierse, Académica en Schalke werden achtereenvolgens opzij gezet en in de finale van de Europacup II won City van het Poolse Górnik Zabrze. Zo werd de club in 1969 de tweede ploeg die een nationale en internationale beker won in hetzelfde seizoen. Het volgende jaar werd de club in de halve finale verslagen door Chelsea. In 1974 mocht de club op de laatste speeldag van het seizoen de genadeslag geven aan Manchester United door uitgerekend een goal van oud-speler Denis Law met 1-0 te winnen, waardoor degradatie voor United volgde.

Donkere jaren

De jaren tachtig luidde een minder goede periode in. Zo degradeerde de club in 1983 en speelde het twee jaar in de tweede divisie en vervolgens weer twee jaar in de eerste divisie om vervolgens weer te degraderen en twee jaar in de tweede divisie te spelen. De jaren negentig begonnen beter met een vijfde plaats in 1991 en 1992 onder leiding van trainer Peter Reid. Nadat hij vertrok ging het ook slechter met de club. In 1992 was City medeoprichter van de Premier League die de First Division verving als hoogste klasse. Daar speelde de club tot 1996 toen een nieuwe degradatie volgde. Twee seizoenen later was een dieptepunt in de historie van de club bereikt, The Citizens degradeerde naar de derde klasse (Second Division).

In het eerste seizoen werd de club derde en kon het via de play offs promoveren. Hoe ver het eersteklassevoetbal ook klonk in 1998 toen de club degradeerde, zo dichtbij was het toen het nieuwe millennium ingeluid werd en de club als vicekampioen zich weer bij de top van het Engelse voetbal schaarde. Met de doelpunten van de Bermudaanse aanvaller Shaun Goater leek een heropstanding ingeluid. De twee promoties op rij waren echter wat te veel geweest voor de club die meteen weer degradeerde. Maar toen werd City opnieuw kampioen en bij de terugkeer werd de negende plaats bereikt en werd er weer Europees gevoetbald. Twee jaar later deed de club het nog beter met een achtste plaats.

Thaise invloed

In de zomer van 2007 werd bekend dat Manchester City als de zoveelste club in Engeland werd overgenomen door een miljardair. De Thai Thaksin Shinawatra nam voor 81,6 miljoen pond tachtig procent van de aandelen over. Hij pompte enkele miljoenen in de selectie wat ervoor zorgde dat de nieuwe trainer, Sven-Göran Eriksson, acht nieuwe spelers kon kopen, waaronder Rolando Bianchi en Vedran Ćorluka. Het leverde echter geen grote resultaten op.

Zilvervloot

Bestand:Carlos Tévez ManCity1 cropped.jpg
Onder andere Carlos Tévez kwam Manchester City versterken. Hij kwam van de aartsrivaal Manchester United.

In 2008, slechts een jaar na de overname door Shinawatra, werd de club gekocht door de Abu Dhabi United Group dat voor 185 miljoen een meerderheidsbelang kocht. Het vermogen van de familie Al Nahyan, een van de investeerders, zou geschat worden op 32 miljard euro, waardoor City in één klap de rijkste club ter wereld werd.

Eén van de motieven van de investeerders is het promoten van Abu Dhabi op sportief en cultureel gebied. De Thai Thaksin Shinawatra mocht aanblijven als voorzitter. De eerste grote aankoop die Manchester City sinds de nieuwe overname deed was Robinho, die voor 42 miljoen euro werd overgenomen van Real Madrid, daarnaast werd ook Vincent Kompany aangetrokken. De Belg werd overgenomen van Hamburger SV voor 8 miljoen euro. Ook in de jaren erna volgden er grote aankopen, zoals Carlos Tévez, Kolo Touré, Patrick Vieira, David Silva en Sergio Agüero. In de zomers van 2011, 2012 en 2013 werd bijna 273 miljoen pond aan nieuwe spelers uitgegeven. Ook werd er een hypermodern trainingscomplex van 200 miljoen pond gebouwd, vooral bedoeld voor de jeugd. Omdat de club de Financial Fair Play-regels van de FIFA niet nakwam, kreeg City van de wereldvoetbalbond een boete van 60 miljoen pond opgelegd en een salarisplafond. Tevens mocht de club vanaf seizoen 2014/15 maximaal 21 spelers inschrijven voor de Champions League. In een verklaring liet City weten de sancties zonder morren te accepteren.

Wederopstanding

Bestand:Nasri & Aguero with trophy.JPG
Tijdens de busreis door de stad na het kampioenschap: Nasri en Agüero laten de beker aan het publiek zien.

De wederopstanding, met behulp van grote investeringen, werd op 13 mei 2012 bekroond met de landstitel in de wedstrijd tijdens de laatste speelronde tegen Queens Park Rangers. Het team stond tot de 92e minuut nog met 2-1 achter en zou met deze stand op het scorebord de landstitel over moeten laten aan de eeuwige rivaal Manchester United. Het onmogelijke lukte en City won toch nog door goals van Edin Džeko (92e minuut) en Sergio Agüero. 44 jaar na de landstitel van 1968 pakte City eindelijk weer eens die titel.

In 2014 herhaalde Manchester City dit feit door op de laatste speeldag West Ham United te verslaan met 2-0. Onder leiding van Manuel Pellegrini pakte de club dat seizoen de zogenaamde League Cup Double, want City had ook al de League Cup gewonnen, na een 3-1 winst op Sunderland AFC.

Onder leiding van de Spaanse succestrainer Josep Guardiola werden pas echt vele prijzen gepakt. In zijn eerste seizoen pakte de club nog geen prijs, maar wist de club wel een recordomzet van 473,4 miljoen pond te noteren. De omzet steeg met 21 procent. Er werd in het eerste jaar onder leiding van trainer-coach Pep Guardiola een winst geboekt van 1 miljoen pond (1,13 miljoen euro)[1].

Het seizoen 2017/18 verliep uitermate voorspoedig voor The Citizens. Lange tijd bleef de club ongeslagen. Op 23 december 2017 maakte Agüero zijn honderdste doelpunt in het Etihad Stadium van City, toen hij scoorde in de competitiewedstrijd tegen Bournemouth.[2] Door de 4-0 overwinning zette de ploeg van Guardiola een record neer: meer dan honderd goals (101) in één kalenderjaar. Op 14 januari 2018 leed Manchester City de allereerste nederlaag in de Premier League van dat seizoen. Dat gebeurde in de 23e speelronde en de tegenstander was Liverpool, dat op eigen veld met 4-3 zegevierde. Het was voor City de eerste verloren partij in de Premier League sinds 5 april 2017.

Liverpool won ook twee keer van City in de UEFA Champions League. Daarmee werden ze uitgeschakeld in de kwartfinales, nadat ze als groepswinnaar eindigen in een poule met Shakhtar Donetsk, Napoli en Feyenoord. In de achtste finales schakelde Manchester City Basel uit (5-2 over twee wedstrijden). De club kon op 7 april 2018 kampioen worden in de Manchester Derby tegen Manchester United. The Citizens kwamen op een 2-0 voorsprong door doelpunten van Vincent Kompany en İlkay Gündoğan, maar door doelpunten van Paul Pogba (2) en Chris Smalling moest het kampioenfeestje uitgesteld worden. Die werd een week later gevierd toen Manchester City won van Tottenham Hotspur en Manchester United verloor van West Bromich Albion. Dat werd de tweede prijs van het seizoen, nadat eerder dat seizoen al de Carabao Cup werd gewonnen door een 3-0 winst op Arsenal in de finale. Na het kampioenschap kreeg Leroy Sané nog een prijs: 'PFA Young Player Of The Year' voor beste jonge speler van het jaar in de Premier League. Ook werd de magische grens van 100 doelpunten in één Premier League-seizoen doorbroken, gescoord door oud-Manchester City-speler Pablo Zabaleta die toen voor tegenstander West Ham United speelde.

Op 10 juni 2023 won Manchester City de treble. Hiermee werden Manchester City en Manchester United de enige twee Engelse clubs die dit presteerden.

Erelijst

Competitie Aantal Jaren
Internationaal
UEFA Champions League 1x 2023
European Cup Winners' Cup 1x 1970
UEFA Super Cup 1x 2023
Nationaal
First Division / Premier League 9x 1937, 1968, 2012, 2014, 2018, 2019, 2021, 2022, 2023
FA Cup 7x 1903, 1934, 1956, 1969, 2011, 2019, 2023
EFL Cup 8x 1970, 1976, 2014, 2016, 2018, 2019, 2020, 2021
FA Community Shield 6x 1937, 1968, 1972, 2012, 2018, 2019

Stadion

Bestand:Etihad Stadium.jpg
Etihad Stadium
Zie Etihad Stadium voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Het Etihad Stadium is sinds 1999 de thuisbasis van Manchester City. Het biedt tegenwoordig plaats aan 55.000 toeschouwers, na een uitbreiding van de tribunes in 2015. De gemeenteraad van Manchester verhuurt het stadion voor 250 jaar aan Manchester City, in ruil voor hun oude stadion, Maine Road. Ook is afgesproken dat de club 50% van de opbrengst van de kaartverkoop voor 34.000 plaatsen (de capaciteit van Maine Road) aan de gemeente geeft.

Sponsoren

Periode Kledingsponsor Shirtsponsor Mouwsponsor
1974–1982 Umbro
1982–1984 Saab
1984–1987 Philips
1987–1997 Brother
1997–1999 Kappa
1999–2002 Le Coq Sportif Eidos
2002–2003 First Advice
2003–2004 Reebok
2004–2007 Thomas Cook
2007–2009 Le Coq Sportif
2009–2013 Umbro Etihad Airways
2013–2017 Nike
2017–2019 Nexen Tire
2019– Puma

Eerste elftal

Selectie

Nr. Naam Nationaliteit Geb. datum Sinds Contract Vorige club
Doelmannen
13 Zack Steffen Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten 02-04-1995 2019 2025 Verenigde Staten Columbus Crew
18 Stefan Ortega Vlag van Duitsland Duitsland
rel=nofollow
06-11-1992 2022 2025 Duitsland Arminia Bielefeld
31 Ederson Moraes Vlag van Brazilië Brazilië 17-08-1993 2017 2026 Portugal SL Benfica
33 Scott Carson Verenigd Koninkrijk 03-09-1985 2021 2024 Engeland Derby County
Verdedigers
2 Kyle Walker Verenigd Koninkrijk 28-05-1990 2017 2024 Engeland Tottenham Hotspur
3 Rúben Dias Vlag van Portugal Portugal 14-05-1997 2020 2027 Portugal SL Benfica
5 John Stones Verenigd Koninkrijk 28-05-1994 2016 2026 Engeland Everton
6 Nathan Aké Vlag van Nederland Nederland 18-02-1995 2020 2027 Engeland Bournemouth
7 João Cancelo Vlag van Portugal Portugal 27-05-1994 2019 2027 Italië Juventus
14 Aymeric Laporte Vlag van Spanje Spanje 27-05-1994 2018 2025 Spanje Athletic Bilbao
21 Sergio Gómez Vlag van Spanje Spanje 04-09-2000 2022 2026 België Anderlecht
24 Joško Gvardiol Vlag van Kroatië Kroatië
rel=nofollow
23-01-2002 2023 2028 Duitsland RB Leipzig
25 Manuel Akanji Vlag van Zwitserland Zwitserland 19-07-1995 2022 2027 Duitsland Borussia Dortmund
78 Taylor Harwood-Bellis Vlag van Engeland Engeland 30-01-2002 2021 2024
82 Rico Lewis Verenigd Koninkrijk 21-11-2004 2022 2024
Middenvelders
4 Kalvin Phillips Verenigd Koninkrijk 02-12-1995 2022 2028 Engeland Leeds United
8 Mateo Kovacic Vlag van Kroatië Kroatië
rel=nofollow
06-05-1994 2023 2027 Engeland Chelsea
16 Rodri Vlag van Spanje Spanje 22-06-1996 2019 2027 Spanje Atlético Madrid
17 Kevin De Bruyne Vlag van België België 28-06-1991 2015 2025 Duitsland VfL Wolfsburg
20 Bernardo Silva Vlag van Portugal Portugal 10-08-1994 2017 2025 Frankrijk AS Monaco
32 Máximo Perrone Vlag van Argentinië Argentinië 07-01-2003 2023 2028 Argentinië Vélez Sarsfield
80 Cole Palmer Verenigd Koninkrijk 06-05-2002 2021 2026
Aanvallers
9 Erling Håland Vlag van Noorwegen Noorwegen 21-07-2000 2022 2027 Duitsland Borussia Dortmund
10 Jack Grealish Verenigd Koninkrijk 10-09-1995 2021 2027 Engeland Aston Villa
19 Julían Álvarez Vlag van Argentinië Argentinië 31-01-2000 2022 2027 Argentinië River Plate
47 Phil Foden Verenigd Koninkrijk 28-05-2000 2017 2024

Laatste update: 5 augustus 2023

Staf

Naam Nationaliteit Functie Sinds Contract Vorige club
Technische Staf
Josep Guardiola Vlag van Spanje Spanje Hoofdtrainer 2016 2023 Duitsland Bayern München
Rodolfo Borrell Vlag van Spanje Spanje Assistent-trainer 2016 2023 Engeland Liverpool
Lorenzo Buenaventura Vlag van Spanje Spanje Fysiektrainer 2016 Duitsland Bayern München
Manel Estiarte Vlag van Spanje Spanje Adviseur 2016 Duitsland Bayern München
Enzo Maresca Vlag van Italië Italië Assistent-trainer 2022 Italië Parma Calcio
Carles Planchart Vlag van Spanje Spanje Video-analist 2016 2023 Duitsland Bayern München
Carlos Vicens Vlag van Spanje Spanje Assistent-trainer 2021 2023
Xabier Mancisidor Vlag van Spanje Spanje Keeperstrainer 2013 Spanje Málaga CF
Richard Wright Vlag van Engeland Engeland Keeperstrainer 2018

Laatste update: 25 januari 2023

Overige elftallen

Vrouwenvoetbal

Zie Manchester City WFC voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Overzichtslijsten

Eindklasseringen vanaf 1946/47

Sjabloon:Eindstanden voetbalclub Engeland

Seizoensresultaten

Seizoensresultaten 1992-heden
Seizoen Clubs Divisie Duels Winst Gelijk Verlies Doelsaldo Punten Tsch
1992–1993 9 22 Premier League 42 15 12 15 56–51 57 24.698
1993–1994 16 22 Premier League 42 9 18 15 38–49 45 26.709
1994–1995 17 22 Premier League 42 12 13 17 53–64 49 22.725
1995–1996 18 20 Premier League 38 9 11 18 33–58 38 27.869
1996–1997 14 24 First Division 46 17 10 19 59–60 61 26.753
1997–1998 22 24 First Division 46 12 12 22 56–57 48 28.196
1998–1999 3 24 Second Division 46 22 16 8 69–33 82 28.261
1999–2000 2 24 First Division 46 26 11 9 78–40 89 32.088
2000–2001 18 20 Premier League 38 8 10 20 41–65 34 34.058
2001–2002 1 24 First Division 46 31 6 9 108–52 99 33.061
2002–2003 9 20 Premier League 38 15 6 17 47–54 51 34.565
2003–2004 16 20 Premier League 38 9 14 15 55–54 41 46.834
2004–2005 8 20 Premier League 38 13 13 12 47–39 52 45.192
2005–2006 15 20 Premier League 38 13 4 21 43–48 43 42.856
2006–2007 14 20 Premier League 38 11 9 18 29–44 42 39.997
2007–2008 9 20 Premier League 38 15 10 13 45–53 55 42.126
2008–2009 10 20 Premier League 38 15 5 18 58–50 50 42.899
2009–2010 5 20 Premier League 38 18 13 7 73–45 67 45.513
2010–2011 3 20 Premier League 38 21 8 9 60–33 71 45.905
2011–2012 20 Premier League 38 28 5 5 93–29 89 47.045
2012–2013 2 20 Premier League 38 23 9 6 66–34 78 46.974
2013–2014 20 Premier League 38 27 5 6 102–37 86 47.075
2014–2015 2 20 Premier League 38 24 7 7 83–38 79 45.365
2015–2016 4 20 Premier League 38 19 9 10 71–41 66 54.029
2016–2017 3 20 Premier League 38 23 9 6 80–39 78 54.019
2017–2018 20 Premier League 38 32 4 2 106–27 100 54.070
2018–2019 20 Premier League 38 32 2 4 95–23 98 54.108
2019–2020 2 20 Premier League 38 26 3 9 102–35 81 37.097
2020–2021 20 Premier League 38 27 5 6 83–32 86 --
2021–2022 20 Premier League 38 29 6 3 99–26 93

In Europa

Zie Lijst van Europese wedstrijden van Manchester City FC voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Manchester City FC speelt sinds 1968 in diverse Europese competities. Hieronder staan de competities en in welke seizoenen de club deelnam. De edities die Manchester City heeft gewonnen zijn dikgedrukt.

2011/12, 2012/13, 2013/14, 2014/15, 2015/16, 2016/17, 2017/18, 2018/19, 2019/20, 2020/21, 2021/22, 2022/23, 2023/24
1968/69
2010/11, 2011/12
1969/70, 1970/71
1972/73, 1976/77, 1977/78, 1978/79, 2003/04, 2008/09

Bijzonderheden Europese competities:

Bijzonderheid Datum Tegenstander Uitslag Plaats Naam Aantal
Hoogste overwinning 12-03-2019 Duitsland FC Schalke 04 7-0 Manchester
14-03-2023 Duitsland RB Leipzig 7-0 Manchester
Hoogste nederlaag 19-10-2016 Spanje FC Barcelona 0-4 Barcelona
Speler met meeste wedstrijden 15-08-2020 Spanje David Silva 70
Speler met meeste doelpunten 09-12-2020 Argentinië Sergio Agüero 43

UEFA Club Ranking: 1 (07-11-2022)

Records

Inkomende transfers

Nummer Naam speler Van club Bedrag in miljoenen euro Jaar
1 Engeland Jack Grealish Engeland Aston Villa ± € 117.500.000, - 2021
2 België Kevin De Bruyne Duitsland VfL Wolfsburg ± € 76.000.000, - 2015
3 Spanje Rodri Spanje Atlético Madrid ± € 70.000.000, - 2019
4 Algerije Riyad Mahrez Engeland Leicester City FC ± € 67.800.000, - 2018
5 Portugal João Cancelo Italië Juventus ± € 65.000.000, - 2019
6 Spanje Aymeric Laporte Spanje Athletic Bilbao ± € 65.000.000, - 2018
7 Engeland Raheem Sterling Engeland Liverpool FC ± € 63.700.000, - 2015
8 Frankrijk Benjamin Mendy Frankrijk AS Monaco ± € 57.500.000, - 2017
9 Engeland John Stones Engeland Everton FC ± € 55.600.000, - 2016
10 Engeland Kyle Walker Engeland Tottenham Hotspur FC ± € 52.700.000, - 2017

Uitgaande transfers

Nummer Naam speler Naar club Bedrag in miljoenen euro Jaar
1 Duitsland Leroy Sané Duitsland Bayern München ± €49.000.000, - 2020
2 Vlag van Brazilië Danilo Italië Juventus ± €37.000.000, - 2019
3 Engeland Shaun Wright-Phillips Engeland Chelsea FC ± € 31.500.000, - 2005
4 Spanje Álvaro Negredo Spanje Valencia CF ± € 28.000.000, - 2015
5 Nigeria Kelechi Iheanacho Engeland Leicester City FC ± € 27.700.000, - 2017
6 Vlag van Brazilië Robinho Italië AC Milan ± € 21.000.000, - 2010
7 Italië Mario Balotelli Italië AC Milan ± € 20.000.000, - 2012
8 Spanje Angeliño Duitsland RB Leipzig ± € 18.000.000, - 2021
9 Spanje Brahim Diaz Spanje Real Madrid ± € 17.000.000, - 2019
10 Spanje Javi García Rusland FK Zenit Sint-Petersburg ± € 16.800.000, - 2014

Bekende (oud-)Citizens

Spelers

Zie Lijst van spelers van Manchester City FC voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Trainers

Zie Lijst van trainers van Manchester City FC voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Zie ook

Externe link

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Manchester City FC op Wikimedia Commons.

rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow

Sjabloon:Navigatie City Football Group

rel=nofollow