Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Hans-Joachim Schröter
| Hans-Joachim Schröter | ||
| Foto van H.J. Schröter in Wachenheim in Reinland-Pfalz (2014) | ||
| Foto van H.J. Schröter in Wachenheim in Reinland-Pfalz (2014) | ||
| Persoonsgegevens | ||
| Geboren | 26 mei 1938, Leipzig | |
| Geboorteplaats | Leipzig (Duitsland) | |
| Overleden | 1 juli 2022, Eindhoven | |
| Overlijdensplaats | Eindhoven | |
| Geboorteland |  Duitsland | |
| Beroep(en) | fotograaf | |
| Oriënterende gegevens | ||
| Jaren actief | 1964 – 2015 | |
Hans-Joachim Schröter (Leipzig, 26 mei 1938 – Eindhoven, 1 juli 2022) was een fotograaf, studiofotograaf en grafisch vormgever. In eerste instantie fotografeerde hij in zwart-wit stadsgezichten en -details. Hij was meer dan een geëngageerde stadschroniqueur van Eindhoven.
Leven
Geboren en opgroeiend in Leipzig, wilde hij naar de kunstacademie, maar daar werd hij zonder partijkaart van de communistische partij niet toegelaten. Daarom koos hij een opleiding als lithograaf aan de Gutenbergschule. Als leider van de plaatselijke Rote Jugend mocht hij als 17-jarige mee met een uitstapje naar München. Daar besloot hij niet meer terug te keren naar Oost-Duitsland. Vanaf 1959 tot 1964 was hij werkzaam bij Roto Smeets in Weert als fotolithograaf.
In 1964 startte hij in Eindhoven zijn eigen bedrijf – Schroeterphoto – waarin hij zich vooral toelegde op studiofotografie. Grote opdrachtgevers waren Tweka, Libelle en Muziek Expres.
In Het Parool, 1974, beschrijft Bert Sprenkeling het werk van Schröter: „Als ik een parkeermeter op straat passeer, zie ik daar weinig moois in. Hij valt mij niet op. Schröter wel, sterker nog, hij fotografeert die meter zo, dat ik hem ook mooi ga vinden. Het is een monumentje geworden, een modern stilleven.” Op deze manier heeft Schröter veel details van straatbeelden gefotografeerd. In een interview in Trouw, 1982, vertelt Schröter over zijn vlucht naar het westen, de opdracht van de Provincie [Noord-Brabant] om folklore en Brabantse Schuttersgilden voor later vast te leggen. Bijna een jaar lang is hij bezig geweest om het gildeleven te registreren. „De hele provincie heb ik ervoor afgereisd: van Oirschot tot Haarsteeg bij Den Bosch en van Linden, Middelbeers en Luyksgestel tot Someren, om een paar plaatsen te noemen. Bij elkaar heb ik ongeveer tweeduizend opnamen gemaakt van alle mogelijke onderwerpen.” Een van deze foto’s is in 1996 gebruikt voor een Nederlandse postzegel van 80 cent over 200 jaar zelfstandig Brabant. Voor het ministerie van Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk Werk CRM maakt hij een fotodocumentaire over „Rietsnijders in Overijssel”, in 20 steden tentoongesteld.
Vanaf 1967 volledig werkzaam als fotograaf en beeldend kunstenaar. O.a. toneelfotografie voor Stadsschouwburg Eindhoven, de toneelgroepen Toneelwerkgroep Proloog en Toneelgroep Globe. Later fotografie voor Muziekcentrum ’Frits Philips’ en Het Brabants Orkest te Eindhoven. Naast fotografie en vormgeving maakte hij Eindhovens video-film documentaires. Foto’s zijn in vele Nederlandse en buitenlandse tijdschriften gepubliceerd. Werk is o.a. aangekocht voor de collecties van het prentenkabinet van de Rijksuniversiteit te Leiden, de Nederlandse Kunststichting (huidige Instituut Collectie Nederland), de provincie Noord-Brabant, de gemeente Eindhoven, de gemeente Weert, het prentenkabinet van de Bibliothèque Nationale in Parijs, en verschillende particuliere collecties.
Vanaf 2002 was hij werkzaam voor Beroepsvereniging van Beeldende Kunstenaars (BKK), jarenlang verzorgde hij de, in die tijd zesmaandelijkse uitgave: BBK krant. Ook was hij bestuurlijk actief bij de BKK.
Zijn werk is veel tentoongesteld in Eindhoven zoals Museum Kempenland en Stedelijk Van Abbemuseum maar ook in Londen, Amsterdam en diverse Duitse steden.
Zijn nalatenschap omvat twee fotoboeken met veel Eindhovense stadsbeelden en gebeurtenissen. Hiernaast laat hij een zeer omvangrijke collectie van negatieven na over het Eindhovense sociaal en cultuur leven tijdens de jaren 60, 70 en 80.
Fotoboeken
- Eindhoven: portret van een industriestad, 1971 (zwart-wit foto’s, druk: Bad Honef, Duitsland)
- Eindhoven: portret van een industriestad, 1999 (kleurenfoto’s)
Foto’s
- Fred Gubbels schilderijen, 2002
- Jacques Slegers (1936-2000), 2003
Privé
Hans-Joachim Schröter was getrouwd met Liesbeth Wiertz (docent klassiek ballet) en samen hebben zij een zoon.
Bronnen
|
