Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Freddy Danneel
Freddy Danneel (Oostende, 12 december 1929 – Roeselare, 10 september 2008) was een Belgisch kunstschilder en beeldhouwer. Hij gebruikte de vorm “d’Anneel” als kunstenaarsnaam.
Hij kreeg zijn opleiding van de Academie in Brussel (bij J. Ransy, F. Debonnaires en G. Verhasselt) en schilderde voornamelijk naaktfiguren en religieuze thematiek. Zijn sculpturen zijn ook hoofdzakelijk naaktfiguren. Zijn schilderijen waren vooral aquarellen en olieverfschilderijen.
Levensloop
Freddy Danneel is geboren op 12 december 1929 te Oostende.
Als kind, geboren in een aristocratische familie, ging hij met zijn vader (Alfred Danneel), een Oostendse architect en aannemer, vaak mee naar Oostendse kunstenaarscafés, alwaar hij nog op schoot zat bij James Ensor. Deze was zijn inspiratie om later kunstenaar te worden. In deze cafés heeft hij zijn liefde voor de wijn en het pijp roken ontdekt.
Tijdens WOII is Danneel door zijn vader naar een Napola eliteschool (NPEA) gestuurd in Rouffach, Elsass (opgericht in oktober 1940, oorspronkelijk een verzorgingstehuis).
De kleine jongen had geen keus. Daar is hem op een Spartaanse harde manier etiquette, respect en discipline aangeleerd maar was hij vaak ook eenzaam. Hij leerde er onder andere wel skiën, zwemmen, de liefde voor de kunst en diverse talen.
Op het einde van de oorlog is hij weggevlucht uit de school voordat deze plat werd gebombardeerd. Hij vluchtte naar Oostende maar bij aankomst met de trein zag hij collaborerende vrienden voor zijn ogen vermoord worden en werd hij door een bevriende kennis van zijn vader verborgen onder een treinstel. In diezelfde nacht is hij door zijn tante opgehaald en zat hij enkele maanden ondergedoken op de zolder van zijn tante samen met zijn moeder. Dit in een villa aan zee. Zijn vader moest naar het interneringscentrum te Sint-Kruis Brugge als sympathisant van de Duitsers. De verschillende huizen die zijn vader bezat werden verbeurd verklaard.
Het is altijd een onverwerkt en weinig uitgesproken trauma geweest dat hij met zich meedroeg.
Danneel heeft ook als jongeman enkele jaren in Spanje gewerkt in de horeca om geld bij te verdienen en heeft ook wat rondgereisd.
Na zijn studies werd hij vervolgens lesgever aan de École d’Arts Plastiques et Visuels in Ukkel, waar hij onder anderen Peter Permeke (°1965) (achterkleinzoon van Constant Permeke) als leerling had.
Danneel woonde tot 1988 in Terhulpen.
Hij is eenmalig gehuwd, heeft uit dit huwelijk een dochter, maar is na enkele jaren gescheiden. Hij leefde daarna samen met zijn moeder, voor wie hij zorgde tot aan haar dood.
De laatste 14 jaar van zijn leven heeft hij samengewoond met zijn vaste vriendin, Elisabeth Casier, dit te Nieuwkapelle-Diksmuide in de Westhoek aan de IJzer.
Danneel is in 2008 overleden aan kanker in het ziekenhuis H. Hart in Roeselare.
Schilder, beeldhouwer, etser en restaurateur
Zoals eerder gezegd kreeg hij zijn opleiding van de Academie in Brussel en schilderde hij voornamelijk naaktfiguren en religieuze thematiek. Zijn sculpturen zijn ook hoofdzakelijk naaktfiguren. Zijn schilderijen waren vooral aquarellen en olieverfschilderijen.
Naar voorbeeld van de oude meesters bereidde en mengde hij zelf op basis van natuurlijke ingrediënten zijn olieverf.
In 1975 ontwierp Danneel het beeld 'De Bron' ('La Source') voor een openluchtexpo in het Dudenpark in Vorst. Het ging hier om een liggend naakt van een vrouw uit Franse witsteen. Na de expo stond het beeld in zijn tuin in Terhulpen. Bij zijn verhuis in 1988 schonk hij het beeld aan de stad Oostende alwaar het tentoongesteld staat in De Chaletstraat nabij de kruising met de Astridlaan. Het beeld is door werken een aantal jaren weggehaald en leek bij navraag van de kunstenaar zelf verdwenen, maar is nadien teruggeplaatst.
Toen hij als jongeman rondreisde maar ook later toen hij na 1994 ook nog heel wat reizen heeft gemaakt maakte hij minstens 1 schilderij op elke reis.
In zijn schilderkunst weerspiegelde de religieuze thematiek in de jaren '80-'90 vaak de overheersende emotie in hem namelijk donker, zwaar, duivels,... kortom minder opgewekt. Daarnaast schilderde hij ook veel vrouwelijk naakt in combinatie met de zee.
Sinds 1994 veranderde de emotie van zijn kunstwerken, mede door zijn (naar hij zelf zei) gelukkige leven aan de IJzer. Deze werden optimistischer, opgewekter, kleurvol en lichter.
Tijdens zijn verblijf in de Westhoek schilderde hij talloze landschapsaquarellen. Zoals de titel beschrijft van een van deze aquarellen uit 1993 over zijn leven daar: 'Droom Leven, Mijn leven'.
Minder bekend is dat Danneel - naast vele olieverfschilderijen en aquarellen - verschillende koperetsen, pastelschilderijen en inkttekeningen gemaakt heeft. Hij voerde ook restauraties uit van kunstwerken op vraag van vrienden.
Sinds 2005 schilderde en/of beeldhouwde hij vaak ook zijn levenspartner, hen beiden in huis/tuin of de kleinkinderen van Elisabeth.
In de laatste jaren van zijn leven schilderde hij natuurgetrouwe aquarellen van historische gebouwen in en rond Diksmuide (oa. het postgebouw, het stadhuis, de Caesarboom in Lo, ...). De verhoudingen in de schilderijen werden met een meetlat gemeten vanop een foto (10x15cm) en zo overgebracht naar het schilderij. Details werden met de loep bestudeerd.
Na zijn dood is de as van Danneel in zee uitgestrooid in de nabijheid van zijn geliefde geboortestad Oostende.
Verzamelingen
- Oostende, Mu.ZEE (Kunstmuseum aan Zee) (ex verz. Museum voor Schone Kunsten Oostende)
Bronnen, noten en/of referenties
|
