Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Gustave Doré
Gustave Doré (Straatsburg, 6 januari 1832 – Parijs, 23 januari 1883) was een was een Frans schilder en graficus, vooral bekend voor zijn werk als illustrator.
Leven
In 1845 verhuisde de familie Doré naar Parijs. Toen hij vijftien was, begon hij in de ’Salon’ tentoonstellingen te geven van tekeningen in pen en inkt. In 1848 verschenen zijn eerste schetsen in het Parijse blad Journal pour rire, waarvan hij een medewerker werd. Later zat hij in de staf van het Journal pour tous. In 1857 werd hij al tot in Engeland bekend, door zijn illustraties in The legend of the Wandering Jew.
Kunstenaar
Als kunstenaar was hij vrijwel volledig autodidact, maar toch stond hij hoog aangeschreven als groot kunstenaar en bereikte grote rijkdom door de verkoop van zijn werken.
Doré produceerde honderden gravures van Bijbelse taferelen. Deze verschenen in de 19e eeuw in bijbeluitgaven in vele Europese talen. Hoewel vele kunstenaars zulke prenten produceerden, bleef Gustave Doré de bekendste.
Eeuwen van fresco’s, mozaïeken, reliëfs en houtsnijwerk, die strakke iconografische regels volgden, zoals de afbeelding van een aureool, riepen een bepaalde voorstelling op, maar Doré zorgde voor een frisse kijk door zijn realistische stijl en artistieke vrijheid.
Zijn werk werd tijdens zijn leven op kritiek onthaald, maar zij worden meer dan een eeuw later nog steeds gebruikt als goede voorstelling van Bijbelse gebeurtenissen.
Werken (selectie)
Doré werd bekend omstreeks 1854 met zijn houtsneden in een uitgave van François Rabelais’ Gargantua und Pantagruel en een uitgave van Honoré de Balzacs Les Cent Contes drolatiques in 1855. Vervolgens illustreerde hij rond de 99 werken uit de wereldliteratuur, waaronder:
| Jaar | Auteur | Werk |
|---|---|---|
| 1861 | Dante Alighieri | Comedia Divina |
| 1862 | Gottfried August Bürger | Münchhausen |
| 1862 | Charles Perrault | Sprookjes |
| 1863 | Miguel de Cervantes | Don Quijote |
| 1866 | – | Bijbel |
| 1866 | Jean de la Fontaine | Fabels |
| 1866 | John Milton | Paradise Lost |
| 1866 | Samuel Taylor Coleridge | The Rime of the Ancient Mariner |
| 1879 | Ludovico Ariosto | Orlando furioso |
| 1884 | Edgar Allan Poe | The Raven |
Hij ligt begraven op het Parijse Cimetière du Père Lachaise.