Anton Walgrave

Anton Walgrave is een muzikant/singersongwriter, geboren op 14 mei 1973.

Biografie

Toen Anton 5 was, zei hij z’n ouders langs de neus weg dat hij ‘…zanger zou worden van Engelse pop songs.’

Op 9-jarige leefdtijd maakte hij z’n eerste demo cassetje met liedjes die hij schreef over de dingen die belangrijk zijn in het leven van een kind: de koude oorlog, de economische crisis, reizigers, de vrouwen, maar ook de eeuwigdurende liefde. Hij maakte er enkele copietjes van, stelde een boekje met teksten en foto’s samen en ging familie en vrienden rond om zichzelf te promoten.

Eens op middelbare school stelde Anton z’n eerste band samen: The Rollers, samengesteld uit vrienden uit de buurt. Anton was frontman, zanger/gitarist. Omdat de samenstelling van de groep veranderd was, werd de band herdoopt: The Same was geboren. Omdat alle groepsleden jonge adolescenten waren, gingen de songs dan ook over de typische puberzaken, hetgeen resulteerde in erg persoonlijke en emotionele songs.

Discografie

• The Same - Spoonc

In 1992 bracht The Same hun eerste album ‘Spoonc’ uit op het kleine Brusselse label T4A. Omdat er geen budget was hiervoor vonden ze het ingenieuze systeem van de ‘Spoonc Bons’ uit: een soort kasbon die ze verkochten met een gegarandeerde interest voor de gelukkige kopers na 3 jaar. Het resultaat was uiteraard een grote schuldenberg, maar ook een hele hoop plezier.

Op 14-jarige leeftijd werd Anton van school gegooid. Hij begon te studeren aan het Lemmensinstituut in Leuven, waar hij na enkele jaren later de ‘Meestergraad voor Klassieke Gitaar’ behaalde. Hij begon les te geven aan het plaatstelijke conservatorium, speelde gitaar in musicals à la Jesus Christ Superstar en Chess. Hij haatte dit en zocht werk als barman terwijl hij verder van z’n muziek probeerde te leven.

• The Same - God is Green

In 1994 releasde The Same ‘God is Green’, hun 2de (mini-) album. Ter promotie (eigenlijk was het tijdens de opnames van de videoclip) haalde Anton een stunt uit: hij liep naakt voor het parlementsgebouw aan de wetstraat in Brussel in de hoop dat de cameras en de politie hem zou opmerken. Hetgeen ook gebeurde: half Brussel zat ‘m achterna en ’s avonds was hij een item in het journaal. De video werd regelmatig gedraaid op MTV, maar de cd werd, ondanks tours in Ierland en Oost-Europa, geen commerciëel succes.

• The Hum

Eind vorige eeuw trekt Anton naar Londen met de bedoeling zo snel mogelijk wereldberoemd worden. Tijdens een cluboptreden slaagt hij erin de aandacht te trekken van producer Kevin Armstrong (David Bowie, Youssou N’Dour, Keziah Jones, ...). Niet lang daarna wordt, met bijdragen van Neil Conti (Prefab Sprout, ...), Ariff Durvesh (Sting, Wendy & Lisa, Nithin Sawney) en Soul (Keziah Jones) zijn debuutalbum ‘The Hum’ opgenomen in de Londense Laylow Studios. Het album wordt in februari 2000 uitgebracht en in pers- en kennerskringen op veel interesse onthaald.

Anton wordt geloofd om zijn veelzijdigheid, maar voelt de behoefte verder naar de essentie van zijn muziek op zoek te gaan. Eigenzinnigheid en een grote dosis songwriterstalent doen hem begin zomer 2001 besluiten om deze zoektocht te vertalen in een nieuwe plaat. Het resultaat is een bijzonder persoonlijke, donkere maar tegelijk warme en bezielde plaat, opgenomen in Antons homestudio. De ijzersterke, soulvolle en nostalgische rock/popsongs grijpen je bij je nekvel. Ze combineren een akoestische kracht à la Nick Drake met samples en soundscapes die een uniek en bijwijlen mysterieus decor scheppen zoals bijvoorbeeld Biosphere dat ook kan. In Luuk Cox (Buscemi) vindt hij de ideale producer om het album een eigentijdse sound te geven. Antons nieuwe album is veel volwassener, uniformer en persoonlijker dan zijn eersteling: 11 songs over liefde, hoop, woede en verlossing die je écht raken.

• Before the dawn

In 2003 was er ‘’Before the dawn’, een donkere, beklijvende cd waarop sterke songs en smaakvolle elektronica zich perfect vonden. De single ‘Awake’ kreeg veel radioaandacht en haalde enkele compilaties. Vlaanderens grootste meidengroep Scala trok er zelfs mee tot in Japan. Goede recensies te over, wederom veel applaus vanop de kennersbanken. Anton speelde live, overtuigde iedere keer.

• Shine

Maar een echte artiest wil altijd dieper èn breder gaan. Dus deed Walgrave wat hij moest doen: songs schrijven, songs schrappen, songs herschrijven en nog eens schrappen. Dag in dag uit, weer of geen weer . Week na week, maand na maand. Veel songs. En dan maar sleutelen, zodat goede songs uitstekende songs werden. Uitstekende songs die Frank Vander linden ter ore waren kwamen. Hoewel meermaals gelauwerd voor uitmuntend producerswerk van De Mens-cd’s, waagde Vander linden zich voorheen nog nooit aan het producen van andermans werk. Maar Walgraves composities grepen naar de keel, de stem bezorgde rillingen en ’s mans gedrevenheid werkte onweerstaanbaar aanstekelijk. Dus gingen zij samen aan de slag. Vanaf mei 2005. Dag in, dag uit, weer of geen weer, week na week. Songs sneuvelden, refreinen werden gehalveerd, strofes werden op hun kop gezet, en elke noot teveel werd onverbiddelijk geschrapt. Uit de massa ruwe songs bleven over: 12 songs, helemaal à point. Met de complimenten van de chef.

Een eliteteam werd aangetrokken om deze 12 songs op cd te zetten. Michel ‘Shelle’ Dierickx, die net 'Pocket revolution' met dEUS had gemaakt en daarvoor in de media uitgebreid werd geëerd door Barman, heeft alles opgenomen en gemixt. Mario Goossens (Hooverphonic, Triggerfinger,...) heeft gedrumd. De baspartijen werden gedeeld door Hans Mullens (Buscemi,...) en Andere Mens Michel De Coster. Aram Van Ballaert en Geoffrey Hautvas speelden gitaar. De rest deden Anton en Frank zelf.

Externe Links

Officiële website: http://www.antonwalgrave.com/

Fansite: http://www.antonmania.tk/

http://www.antonwalgrave.com/img/bio/antonwalgrave_bio_nl.pdf