Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Sietske Bergsma
| Sietske Bergsma | ||
| Sietske Bergsma | ||
| Sietske Bergsma | ||
| Geboren | 30 oktober 1978, Dordrecht | |
| Nationaliteit | Nederlandse | |
| Land |  Nederland
| |
| Bekend van | ThePostOnline | |
| Beroep | Columnist, essayist | |
| Website | The Fire Online | |
Sietske Bergsma (Dordrecht, 30 oktober 1978) is een Nederlands publicist. Zij is vooral bekend van opiniërende columns in nieuws- en opiniewebsites als ThePostOnline. Ook produceert zij videocolumns en -interviews. Haar opvattingen worden gewoonlijk geduid als nieuwrechts.[1]
Levensloop
Vanwege de internationale loopbaan van haar vader groeide Bergsma als kind op in Spanje, Oman, Noorwegen, Maleisië en in Nederland. In Den Haag en Leiden doorliep zij de middelbare school. Na een studie rechten in Leiden werd zij universitair docent straf- en strafprocesrecht, waarna zij een loopbaan begon als advocaat, gespecialiseerd in strafrecht en familierecht.
In 2010 stopte zij als advocaat en begon zij opiniërende columns te schrijven. Ook was zij secretaris van de vereniging Beter Onderwijs Nederland.
Van 2015 tot 2020 woonde zij met haar gezin in Berlijn. Bergsma is getrouwd en heeft twee zonen.
Publicist
Sietske Bergsma begon haar loopbaan als opiniërend publicist met columns op het online magazine van rechtse signatuur Jalta.nl. In 2016 volgde zij haar geestverwant Annabel Nanninga in haar overstap naar ThePostOnline. Zij presenteert zichzelf aldaar als "’schreckliches Kind’ sub rosa. Inlevend en doordacht. Bewust gehuwd moeder. Zelfreinigend."
Ook produceert zij videocolumns en -interviews, onder andere op Café Weltschmerz, het videokanaal van uitgeverij De Blauwe Tijger, haar YouTube-kanaal en op haar eigen website The Fire Online.
Opvattingen
In haar columns komen vaak dezelfde thema's terug: immigratie en multiculturalisme, (systeem)narcisme, gaslighting, antifa, feminisme, privacy en media. Actuele en politieke gebeurtenissen linkt zij vaak aan (sociaal-)psychologische en filosofische inzichten waarbij ze geregeld refereert naar de filosofen Hannah Arendt en Friedrich Nietzsche, de Zwitserse psychiater Carl Gustav Jung of de Canadese cultuurcriticus Jordan Peterson. Bergsma bekijkt ook kritisch de parlementaire democratie die volgens haar totalitaire trekjes kan krijgen wanneer bugers aan hun rol binnen de democratie verzaken en te veel naar de overheid kijken voor hun welzijn. Politici zijn volgens Bergsma daarbij te vaak gericht op het "conformeren van mondige, autonome burgers tot gedweeë onderdanen". Zij neemt geregeld ook stelling in tegen journalisten die in haar opvatting een links of van officiële zijde verteld narratief volgen.
Bergsma schuwt de confrontatie niet en bedient zich geregeld van hyperbolen. Favoriete doelwitten zijn Mark Rutte, Frans Timmermans, Angela Merkel, Guy Verhofstadt, de hoogleraar arbeids- en migratiegeschiedenis Leo Lucassen en de emeritus hoogleraar sociale en culturele antropologie Gloria Wekker.
Bergsma's geprononceerde opvattingen leveren haar ook ook kritiek op. De Nederlandse politicoloog Joshua Livestro verwijt dat Bergsma met haar schrijfsels over gaslighting lezers aanzet om complotten en samenzweringen te zien die er in werkelijkheid niet zijn en feiten voortdurend in twijfel te trekken.[2]. De Nederlandse historicus Ewout Klei verwijt Bergsma een zweem van islamofobie.[3] en een cultuurmarxististisch complot te zien achter een folder over transseksualiteit voor 4-jarigen, een "snode samenzwering om van mannen vrouwen te maken."[4]
Bergsma laat zich niet graag vastleggen in politieke of ideologische stromingen. Vrij Nederland deelde haar in als nieuwrechts.[1] NRC Handelsblad noemde haar "anti-links".[5] De Volkskrant ziet in Bergsma een "binnen reactionair rechts aan de weg timmerende publicist."[6]
Bronnen
Referenties
|