Vitamine D

Vitamine D is een groep vetoplosbare secosteroïden die verantwoordelijk zijn voor een verhoogde intestinale absorptie van calcium, magnesium en fosfaat, en voor verschillende andere biologische functies. De belangrijkste verbindingen in deze groep zijn voor de mens vitamine D3 (ook bekend als cholecalciferol) en vitamine D2 (ergocalciferol).

Cholecalciferol wordt in het menselijke lichaam ook gevormd uit 7-dehydrocholesterol met behulp van UV-B-straling (Dorno-straling) in de huid. De benaming ’vitamine’ is dus volgens de historische definitie van vitaminen niet juist, omdat deze definitie inhoudt dat dit essentiële voedingsstoffen zijn die de mens in zijn voeding nodig heeft en die door het lichaam zelf niet in voldoende hoeveelheid kunnen worden gesynthetiseerd.

In voedsel komt het voornamelijk voor in vette vis of wordt het als voedingssupplement aan voedsel toegevoegd. Het heeft de functie van een prohormoon in het lichaam en wordt via een tussenstadium omgezet in het actieve steroïde hormoon calcitriol.

Vitamine D speelt een belangrijke rol bij de regulering van het calciumgehalte in het bloed en bij de botvorming. Een vitamine D-tekort leidt op middellange termijn tot rachitis bij kinderen en osteomalacie bij volwassenen. Mogelijke verdere gevolgen van een vitamine D-tekort voor de gezondheid zijn het onderwerp van lopend wetenschappelijk onderzoek.

Voor een voldoende toevoer van vitamine D is een passende zon- of UV-B-straling of anderszins extra inname (suppletie) noodzakelijk.

	Werk in uitvoering
	Iemand is nog met dit artikel bezig. Kom later terug om het resultaat te bekijken.