Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Frans van Dusschoten
| Frans van Dusschoten | ||
| Frans van Dusschoten | ||
| Frans van Dusschoten | ||
| Algemene informatie | ||
| Volledige naam | Frans Joseph van Dusschoten | |
| Geboren | 6 augustus 1933 | |
| Overleden | 25 oktober 2005 (72) | |
| Land |  Nederland
| |
| Werk | ||
| Jaren actief | 1951 - 1993 | |
| Beroep | Komiek, stemacteur, conferencier | |
| IMDb-profiel | ||
Frans Joseph van Dusschoten (Amsterdam, 6 augustus 1933 – Castricum, 25 oktober 2005) was een Nederlands conferencier, komiek, imitator en stemacteur.
Loopbaan
Van Dusschoten begon zijn carrière in 1951 als conferencier-imitator. In de jaren 50 was hij regelmatig te horen in radioprogramma's als Tierelantijnen van de KRO. Zijn grootste successen beleefde hij echter pas in de jaren 70 naast André van Duin. Hierbij was hij de aangever voor de grappen van laatstgenoemde. Tevens speelde hij een rol aan de zijde van Van Duin in de films Ik ben Joep Meloen (1981) en De Boezemvriend (1982).
Van Dusschoten leende zijn stem aan diverse figuren in kinderseries, zoals De Fabeltjeskrant (Meneer de Uil, Willem Bever en anderen), De Smurfen (Brilsmurf, Knutselsmurf, Boerensmurf, en anderen), De Freggels (Gobo en koning Griezel) en Paulus de boskabouter (Paulus zelf). Als Willem Bever haalde hij in 1972 de tweede plaats in de hitparade met de single Hup, daar is Willem. Ook was hij samen met Trudy Libosan te horen in een reeks luistersprookjes van Lekturama.[1]
Van Dusschoten ging met pensioen in 1993. In 2004 kreeg hij nierproblemen, en onderging daarvoor in 2005 een operatie. In oktober van datzelfde jaar was zijn bekendste typetje, Meneer de Uil, nog te horen tijdens de uitreiking van de Gouden Televizier-Ring, ditmaal vertolkt door stemmenimitator Robert Paul. Nog geen week later overleed Van Dusschoten op 72-jarige leeftijd na een kort ziekbed. Hij werd in besloten kring gecremeerd[2] en liet een echtgenote en twee dochters achter.[3]
Filmografie
- De Ep Oorklep Show (1987), televisieserie
- De Freggels (1983), poppenserie
- André's Comedy Parade (1982-1983, 1985-1986), televisieshow
- De boezemvriend (1982), film
- Boem-Boem (1982), televisiemusical
- Ik ben Joep Meloen (1981), film
- Pretfilm (1976), film
- Paulus de boskabouter (1974), poppenserie
- De Woefs en de Lamaars (1970), poppenserie
- Onkruidzaaiers in Fabeltjesland (1970), poppenfilm
- De Fabeltjeskrant (1968-1989), poppenserie
- De Smurfen (1981-1985), tekenfilmserie (stemmen van Brilsmurf, Azraël, Knutselsmurf, Boerensmurf, Slonssmurf, Balthazar en andere figuren)
Personages uit De Fabeltjeskrant
Van Dusschoten sprak ongeveer een derde van de stemmen van deze poppenserie in. Hieronder zijn bekendste personages.
Prijzen en onderscheidingen
- Gouden Televizier-Ring voor De Fabeltjeskrant (1969).
- Edison voor de lp Liedjes uit de Fabeltjeskrant (1969).
- Gouden Televizier-Ring, samen met André van Duin, voor het televisieprogramma Dag, dag, heerlijke lach (1975).
- Winnaar (ook weer met Van Duin) van het TROS-gala van de Nederlandse plaat, in de categorie show/revue (1976).
- TROS-Produktieprijs (opnieuw met Van Duin) (1979).
- Ridder in de Orde van Oranje-Nassau (1995).
Externe links
| Bronnen, noten en/of referenties
|