Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Professor
Professor (afkorting: prof.) is in Nederland de aanspreektitel voor een hoogleraar, terwijl het in Vlaanderen de aanspreektitel is van docenten aan een academische instelling (universiteit, hogescholen met masteropleiding). Zo worden in Vlaanderen zowel een docent, hoofddocent, hoogleraar, gewoon hoogleraar als buitengewoon hoogleraar, soms met professor aangesproken. In Vlaanderen worden of werden ook priesters-leraars in colleges en seminaries professor genoemd. In Franstalig België kan professeur zowel ’hoogleraar’ als ’onderwijzer’ betekenen.
Achtergrond
De term professor stamt uit het Latijn (profiteri, voltooid deelwoord 'professus') en de oorspronkelijke betekenis is ’diegene die de professie van het openbare lesgeven uitoefent’. Tevens betekent het ’hij die openlijk belijdt (een expert te zijn)’. De titel professor geniet in België noch in Nederland overigens wettelijke bescherming; iedereen kan zich zonder juridische consequenties professor (laten) noemen. Professor is dan ook slechts de aanspreektitel van een beroepsbeoefenaar, geen academische graad of titel. De bijbehorende privileges, zoals het zitting hebben in cortèges bij promoties, zijn natuurlijk wel beschermd.
Een buitengewoon hoogleraar of bijzonder hoogleraar verliest tien jaar na afloop van zijn of haar (meest tijdelijke) aanstelling deze rechten, en noemt zich gewoonlijk na die tijd niet langer professor. Als een hoogleraar met emeritaat (’pensioen’) is, mag hij de functieaanduiding prof. blijven gebruiken, maar hij heeft tevens het recht gekregen om het bijvoeglijk naamwoord emeritus (Latijn voor ’uitgediend’) aan zijn functietitel toe te voegen: em. prof. dr. J. A. Smit. (voorkeur) of prof. em. dr. J. A. Smit. Hoewel prof. dr. em. ook voorkomt is dit de minst verkieslijke volgorde; emeritus is geen academische titel en bijgevolg kan de afkorting em. niet na dr. staan. Bovendien zou de volgorde dr. em. de suggestie kunnen wekken dat emeritus op doctor slaat, wat niet zinvol is: er bestaat geen pensioen in een academische graad als doctor.
Taken
Tot de taken van een professor kunnen behoren:
- geven van lezingen en hoorcolleges over zijn vakgebied.
- deelnemen aan geavanceerd onderzoek op zijn vakgebied
- deelnemen aan pro bono vrijwilligerswerk
- opleiden van nieuwe academici
- hogere managementsfuncties uitvoeren (zoals hoofd van een afdeling of faculteit)
Professor in fictie
Professoren spelen een grote rol in fictie. Hierin wordt de titel vaak vooral gebruikt om aan te geven dat iemand erg slim of geleerd is, ook voor personages die niet doceren aan een academische instelling. Fictieve professoren lijken ook vaak van alle markten thuis te zijn, daar waar een echte professor altijd gespecialiseerd is in een bepaald vakgebied.
Binnen de fictie bestaan enkele vaste stereotypen van professoren zoals de gestoorde professor en de verstrooide professor.