Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Big Brothermaatschappij

Uit Wikisage
Versie door Gentenaar (overleg | bijdragen) op 28 nov 2018 om 16:05 (+ Cat)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Big Brother is een begrip uit de dystopische roman 1984 van George Orwell. Hij beschrijft Big Brother als almachtig en onfeilbaar staatshoofd die altijd gelijk heeft en nooit verschillende beslissingen neemt. Zijn ware naam is echter niet bekend en niemand weet met zekerheid of Big Brother een persoon is. In het boek wordt iedere bewoner van het land constant in de gaten gehouden via camera’s. Dit alles gebeurt onder de slogan: Big Brother is watching you! Wat George Orwell schreef in zijn boek 1984 blijkt vandaag de dag steeds meer realiteit te worden, camera's en databanken teisteren onze privacy nog meer dan je zou denken. Want waar ligt nu de grens tussen beveiliging en het beschermen van de privacy?

Big Brother vandaag

We kunnen vandaag de dag spreken over de risicomaatschappij die als doel heeft nieuwe, complexe en massale risico's te vermijden door controle van nieuwe technologische ontwikkelingen. Bijna overal in onze maatschappij (wereld) vinden we camera’s terug die onze bewegingen nauwlettend in het oog houden om onze veiligheid te kunnen waarborgen. Ook Paul Verhaeghe heeft het in zijn boek Autoriteit over het tijdperk van Big Brother volgens hem geven we ons dagelijks bloot aan wie maar wil kijken. Hij maakt ook gebruik van het panopticon om de Big Brother Maatschappij uit te leggen. Het bovenste kamertje van het panopticon wordt tegenwoordig niet meer bewaakt door een bewaker, maar door een krachtige computerserver die iedereen in de gaten kan houden. Het resultaat hiervan is een horizontale controle van iedereen door iedereen, in tegenstelling tot de verticale neerbuigende blik van die éne bewaker. Zygmunt Bauman bedacht hiervoor een treffende benaming namelijk het: Do it Yourself-Panopticon.[1]

Doel van Big Brother

Cameratoezicht wordt vaak gezien als een belangrijk hulpmiddel binnen een breed kader aan maatregelen om de veiligheid in de openbare, maar ook in de semipublieke en private ruimte te verhogen. [2] Het toenemende cameratoezicht heeft twee hoofddoelen namelijk het subjectieve veiligheidsgevoel van de burgers verhogen en anderzijds de criminaliteit doen dalen.

Effect op subjectieve veiligheidsgevoelens

De aanwezigheid van camera's in het straatbeeld kan voor sommige mensen gezien worden als een bron van geruststelling. Uit studies blijkt dat hoe meer geloof men hecht aan de effectiviteit van camera's en men daarbij van mening is dat er ook effectief camera's in hun buurt aanwezig zijn, hoe meer men de plaats als veilig zal gaan beschouwen.[3]

Effect op criminaliteit

Het plaatsen van camera's heeft een klein preventief effect. De aanwezigheid van camera's leidt tot een daling van de vermogensdelicten, maar ook tot een verplaatsing van deze feiten. Cameratoezicht kan preventief werken voor volgende feiten: overlast, fraude, bedrog enz. Uitzondering hiervoor zijn de feiten gerelateerd aan agressie en geweld, dit kan worden verklaard doordat daders van agressie of geweld hun delicten vaak plegen zonder voorbedachte rade. [4]

Technische surveillance

Surveillance is de doelgerichte, systematische en op details gerichte aandacht voor persoonsgegevens met als hoofddoel die te controleren, managen of te beschermen.[5] Technologische surveillance is een recenter fenomeen, waarvan we de eerste , tamelijk primitieve toepassing zien in de Tweede Wereldoorlog. Toen maakte het naziregime gebruik van ponskaartensysteem ontworpen door IBM om de genocide op een gestructureerde manier te laten verlopen. [6] Vandaag de dag bestaan de meeste surveillance technieken uit een combinatie van interventie door de mens en technologie, een voorbeeld hiervan is de ademtest tijdens alcoholcontroles die digitaal registreert maar wel een interpretatie van de toezichthouder vraagt.[7]

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º Verhaeghe. P, Autoriteit
  2. º G. Homburg en S. Dekkers, Cameratoezicht in de openbare ruimte, Den Haag, College Bescherming Persoonsgegevens, 2003.
  3. º De Pauw. E, Mortelé. J en Vermeersh. H, Slim cameratoezicht in de semipublieke ruimte
  4. º De Pauw. E, Mortelé. J en Vermeersh. H, Slim cameratoezicht in de semipublieke ruimte
  5. º Wood, 2006
  6. º Wood, 2006
  7. º De Kimpe . S, De Pauw. E, Vande Walle. G en Vincent. J, Gedigitaliseerde veiligheid vanuit het surveillanceperspectief
rel=nofollow

Zoek op Wikidata

rel=nofollow
rel=nofollow