Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Tommy Robinson
Tommy Robinson (Luton, 27 november 1982; echte naam: Stephen Christopher Yaxley-Lennon) is een Britse islamcriticus en activist. Hij is medeoprichter en voormalig leider van de English Defence League (EDL). Robinson brak met de EDL in oktober 2013. Op dit moment is hij gedetineerd, en zit een gevangenisstraf uit van 13 maanden voor minachting van het hof. Hij kreeg deze straf voor het filmen van verdachten in een rechtszaak over zedenmisdrijven. In sommige gevallen verbiedt de Engelse justitie publicaties over een lopende rechtszaak om beïnvloeding van de jury te voorkomen. [1]
Na het verlaten van de EDL bleef hij politiek activist. In 2015 was hij betrokken bij de Britse afdeling van PEGIDA. Tijdens het bijwonen van een PEGIDA demonstratie in Utrecht in 2015 verklaarde Tommy Robinson dat de Europese cultuur in gevaar is gebracht door “onechte vluchtelingen die geen intentie hebben om zich aan te passen”. Hij zei: “Er is een reden dat de Britse staat angst voor mij heeft. Het is omdat ik mensen kan samen brengen en we beginnen aan een nieuwe periode waarbij we ons verenigingen tegen de islamisatie van onze naties”.[2]
Daarnaast leverde hij bijdragen aan de Canadese nieuwswebsite The Rebel Media, en heeft hij twee boeken geschreven: de autobiografie Enemy of the State, en Mohammed's Koran: Why Muslims Kill for Islam samen met Peter McLoughlin.
Levensloop
Robinson werd geboren als Stephen Christopher Yaxley[3] in Luton. In een interview op BBC Radio Five live in 2010, zei hij dat zijn ouders Ierse immigranten waren.[4] Zijn moeder die werkte in een bakkerij, hertrouwde toen Robinson nog jong was; zijn stiefvader, Thomas Lennon,[5] wiens achternaam hij aannam, werkte in de lokale autofabriek. Robinson is getrouwd en is de vader van drie kinderen.[6][7]
Na de middelbare school solliciteerde Robinson naar een leerlingschap met daaraan gekoppeld een studie luchtvaarttechniek op de luchthaven van Luton.: "Ik kreeg een plek waar zeshonderd mensen op gesolliciteerd hadden en waarvan ze er vier aannamen". Hij behaalde zijn diploma in 2003 na een studie van vijf jaar, maar moest zijn carrière opgeven nadat hij was veroordeeld na een dronken vechtpartij met een politieman in burger. Hij had nu een strafblad en na de veiligheidsmaatregelen als gevolg van de aanslagen op 11 september 2001 kon hij niet meer op de luchthaven werken.
Robinson sloot zich aan bij de British National Party in 2004, maar verliet de partij naar een jaar. In een interview op de BBC in juni 2013 zei hij hierover: "Ik wist niet dat niet-blanken geen lid konden worden. Ik was lid geworden, zag wat het was, het was niets voor mij".[5] Als leider van de EDL droeg Robinson regelmatig een kogelvrij vest bij publieke optredens. Hij vertelde de BBC dat zijn eigen onderneming en zijn huis zijn aangevallen en dat hij persoonlijk is bedreigd door moslims.[7] Ondanks beschuldigingen van antisemitisme, heeft Robinson verklaard het Joodse volk en Israël te ondersteunen, en noemt hij zichzelf een Zionist.[8]
English Defence League
Robinson was betrokken bij een groep genaamd United Peoples of Luton, die gevormd werd als reactie op een protestmars in 2009. De protestmars was gericht tegen Engelse troepen die terugkwamen van de oorlog in Afghanistan.[9] De protestmars tegen de Britse soldaten was georganiseerd door de islamistische groepen Al-Muhajiroun en Ahlis Sunnah wal Jamaah.[10] Robinson heeft verklaard dat hij gemotiveerd was om de EDL op te richten, nadat hij in een lokale krant een artikel gelezen had waarin werd beschreven hoe islamisten voor een bakkerij in Luton mensen rekruteerden om te vechten voor de Taliban in Afghanistan.[11] In August 2009, werd hij de leider van de nieuw opgerichte English Defence League met zijn neef, Kevin Carroll, als tweede man.[12] Robinson richtte vervolgens ook de European Defence League op, een coordinatie orgaan van gelijksoortige groeperingen als de EDL in andere Europese landen. Op 22 december 2011 werd Robinson aangevallen, nadat hij gestopt was omdat een andere auto lichtsignalen naar hem gegeven had. Hij verklaarde dat een groep van drie man hem aanviel, totdat ze gestopt werden door de aankomst van een "goede Samaritaan". Robinson zei dat de aanvallers een Aziatisch uiterlijk hadden.[13]
Arrestaties
Robinson werd in 2011 veroordeeld voor "bedreiging en belediging" bij een gevecht tussen voetbalsupporters van Luton Town en Newport County. Robinson was een van de leiders van de groep Luton fans. Hij kreeg een taakstraf en een stadionverbod voor drie jaar.[14] In april 2011 werd Robinson beschuldigd van het aanvallen van een man tijdens een EDL demonstratie in Lancashire. Robinson werd opgenieuw gearresteerd tijdens een EDL demonstatie in Tower Hamlets in september 2011 voor het overtreden van de voorwaarden voor de borgtocht van de eerder genoemde arrestatie. Robinson begon een hongerstaking en zei dat hij een politiek gevangene was [15] en hij weigerde het eten van wat hij dacht wat halal vlees was.[16] Een aantal EDL supporters protesteerden voor de gevangenis tijdens zijn hechtenis.[17][18] Eind september werd hij vrijgelaten maar later weer gearresteerd voor het geven van een kopstoot aan een mede EDL lid.[19] Hiervoor kreeg hij 12 weken gevangenisstraf.[20] Robinson verklaarde later dat de aanval gebeurde vanwege een confrontatie met een neo-Nazi die zich bij de EDL had aangesloten.[21][22] In november 2011 organiseerde Robinson een protest op het dak van het hoofdkantoor van de FIFA in Zürich tegen de regel dat het nationale team van Engeland het herdenkingssymbool in de vorm van een klaproos (Remembrance poppy) niet op het shirt mocht dragen. Hiervoor kreeg hij een boete van £3,000 en zat hij drie dagen in de gevangenis.[23] In oktober 2012 werd Robinson opnieuw gearresteerd vanwege het proberen de VS binnen te reizen met een paspoort van een vriend. Hiervoor kreeg hij 10 maanden gevangenisstraf.[24] Na zijn vrijlating vertelde Robinson aan de BBC dat hij verafschuwd was dat onder de leden van de EDL nu veel racisten en neo-Nazi's waren.[25]
Weg bij de EDL
In april 2012 nam Robinson deel aan een reeks televisie programma's van de BBC, The Big Questions waarin rechts extremisme werd belicht. Mo Ansar, een Britse politiek commentator van Pakistaanse komaf, nam deel aan hetzelfde programma en nodigde hem uit voor een etentje samen met zijn familie. Dit resulteerde in een reeks van ontmoetingen met discussies over de islam, gevolgd door de BBC. Dit leidde uiteindelijk tot de documentaire When Tommy met Mo.[25] Robinson en Ansar bezochten de denktank Quilliam waarbij Robinson getuige was van een debat tussen Quilliam's voorzitter, Maajid Nawaz, en Ansar over mensenrechten.[25] Op 8 oktober 2013, hield Quilliam een persconferentie samen met Robinson en EDL's tweede man Kevin Carroll om aan te kondigen dat beiden de EDL hadden verlaten. Robinson zei dat hij reeds langer had overwogen de EDL te verlaten vanwege zijn zorgen over rechts extremisme in de beweging.[26][27] Robinson verklaarde dat zijn doel nog steeds was het tegengaan van de islam als ideologie, maar met democratische middelen, niet met geweld. [28]
Gevangenistraf voor Hypotheek fraude
In november 2012 werd Robinson aangeklaagd voor fraude in relatie tot een hypotheek aanvraag.[29] Hij bekende gedeeltelijk schuld en kreeg een gevangenisstraf van 18 maanden.[30][31] Robinson werd in de gevangenis diverse malen aangevallen door medegevangenen van moslim komaf.[32][33] In reactie op dit nieuws schreef Maajid Nawaz een verzoek aan Minister van Justitie, Chris Grayling om de situatie van Tommy Robinson in de gevangenis met spoed te verbeteren.[33][34] Na dit incident werd Robinson verplaatst naar een andere gevangenis. In juni 2014 kwam Robinson voorwaardelijk vrij. De voorwaarden hadden geen relatie met hypotheek fraude maar bestonden eruit dat hij geen contact zou hebben met de EDL tot het einde van zijn oorspronkelijke straf, juni 2015.[35] In oktober 2014 zou hij een lezing houden in Oxford, maar werd teruggehaald naar de gevangenis omdat hij de voorwaarden van zijn vrijlating zou hebben geschonden.[36] Een maand later werd hij weer vrijgelaten.[37] De aanklacht voor hypotheek fraude werd door onder andere journalist en commentator Douglas Murray gezien als een voorwendsel met als uiteindelijk doel Tommy Robinson het zwijgen op te leggen.[38]
Activiteiten als journalist na zijn vrijlating
2014–2017
Robinson sprak uiteindelijk voor de Oxford Union op 26 november 2014. De Britse organisatie Unite Against Fascism (UAF) protesteerde tegen zijn aanwezigheid, en bekritiseerde de Oxford Union hem een platform te geven terwijl hij, volgens UAF, geen afstand gedaan had van de standpunten van de EDL. Robinson vertelde het publiek dat hij geen toestemming had om het over bepaalde zaken te hebben, omdat hij voorwaardelijk vrij was. Hij zei, ik krijg mijn meningsvrijheid terug op 22 juli 2015. Hij bekritiseerde politici, de media, en de politie bepaalde zaken niet te willen aanpakken uit angst om islamofoob genoemd te worden.[39] Hij beweerde dat Woodhill prison, de eerste gevangenis waar hij in zat tijdens zijn straf voor hypotheekfraude, een ISIS trainingskamp was geworden en dat radicalen regeerden op de vloer.[40]
Later raakte hij betrokken bij de anti-Islam demonstaties van PEGIDA, en kondigde december 2015 de creatie van een Britse afdeling aan. Op 14 february 2016, werd Robinson opnieuw aangevallen en belande in het ziekenhuis.[41] In 2016 bezocht Robinson het Europees Kampioenschap voetbal, en droeg een shirt wat ISIS belachelijk maakte. De Engelse politie verbood hem vervolgens voetbalwedstrijden te bezoeken. Zijn advocaat Alison Gurden beschuldigde de politie van een campagne van pesterijen, en zei dat juist de politie zelf hiermee alle moslims gelijk had getrokken met ISIS. In september trok een rechter de aanklacht in en noemde het bewijs vaag.[42]
Februari 2017 werd Robinson correspondent voor de The Rebel Media, een Canadese rechtse website met nieuws en politiek commentaar.[43] Mei 2017, werd hij gearresteerd voor minachting van het hof nadat hij geprobeerd had beklaagden te filmen die het gebouw van de rechtszaal binnen gingen.[44][45] In Engeland speelt al langer een aantal zedenzaken, waarbij met name moslim mannen van Pakistaanse komaf Britse minderjarige meisjes hebben verkracht en tot prostitutie gedwonen. Hierbij is vaak de beschuldiging geuit dat de politie niet durfde op te treden uit angst om mogelijk als racistisch gezien te worden. (Rotherham child sexual exploitation scandal). Robinson werd veroordeeld en kreeg een voorwaardelijke straf.[46] Volgens de rechter in de zaak, ging het hier niet om vrijheid van meningsuiting of politieke correctheid, maar om de verzekering dat de rechtszaak correct en eerlijk uitgevoerd kan worden, zonder dat de jury door de media beinvloed wordt.[47]
2018 Arrestatie en ban op publicatie over deze arrestatie
Op 25 mei 2018 werd hij gearresteerd voor 'ordeverstoring' terwijl hij liveverslag deed nabij een rechtbank in Leeds. Ook deze rechtzaak ging over een zedenzaak waarbij Pakistaanse bendes minderjarige meisjes tot prostitutie dwongen. Vanwege het vermeend overtreden van de voorwaarden van zijn eerdere veroordeling werd meteen een gevangenisstraf van 13 maanden opgelegd. Dit alles gebeurde in een tijdsbestek van enkele uren. Robinson had daarbij geen gelegenheid zijn normale advocaat te raadplegen en werd vertegenwoordigd door een pro-deo advocaat. Bovendien werd een mediaverbod ingesteld omtrent zijn arrestatie.[48]
Deze gebeurtenissen leidden tot een golf van verontwaardiging in de sociale media, tot protestacties voor Downing Street, de ambtswoning van de Britse premier, en tot kritiek van populistische partijen in Engeland, Nederland en Duitsland. In Nederland werden er schriftelijke vragen gesteld door de PVV aan de Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken.[49] Petr Bystron van de AfD opperde om Robinson politiek asiel in Duitsland aan te bieden. De leider van UKIP, Gerard Batten sprak zijn zorg uit over juridische procedure en de ban op publicatie. Het mediaverbod werd door de rechter op 29 mei opgeheven.[50]