Carl Friedrich Keil

Carl Friedrich Keil (feitelijk: Johann Friedrich Karl Keil; Lauterbach bij Oelsnitz, 26 februari 1807 – Rödlitz bij Lichtenstein, 5 mei 1888) was een van de belangrijkste Duitse lutherse theologen in de 19e eeuw, met de nadruk op de exegese van het Oude Testament.

Keil kwam uit een arm gezin van ambachtslieden. In 1821 emigreerde hij naar Sint-Petersburg, waar hij van zijn oom timmerwerk wou leren. Door zijn zwakke constitutie, zorgde zijn oom ervoor dat hij naar de Duitse Petri-school kon gaan. Omdat hij zo goede schoolresultaten behaalde, kreeg hij een studiebeurs voor een theologiecursus, eerst in het Estlandse Dorpat en daarna in Berlijn, waar hij leerling werd van Ernst Wilhelm Hengstenberg.

In 1833 begon Keil zijn werk aan de theologische faculteit van Dorpat, waar hij op 31-jarige leeftijd geassocieerd hoogleraar werd en zo’n 25 jaar les gaf in oud- en nieuwtestamentische exegese en oriëntaalse talen. Na zijn emeritaat verhuisde hij in 1859 naar Leipzig, waar hij schreef aan zijn Biblischer Commentar über das Alte Testament, die hij samen met Franz Delitzsch publiceerde. Deze bijbelcommentaar werd ook vertaald in het Engels en werd meer dan 100 jaar lang herdrukt in Noord-Amerika.

Keil was een diepgelovige theoloog met een diepe historische en taalkundige kennis die een tegengewicht vormde tegen de bijbelkritische theorieën die zich in die tijd verspreidden.

Schriften

Apologetischer Versuch über die Bücher der Chronik und über die Integrität des Buches Esra, Berlin, 1833
Ueber die Hiram-Salomonische Schiffahrt nach Ophir und Tarsis. Eine biblisch-archäologische Untersuchung, Schünmann, Dorpat, 1834
Apologia mosaiceae traditionis de mundi hominumque originibus exponentis: Commentatio prima, Dorpat, 1839
Der Tempel Salomo's.Eine archäologische Untersuchung, Dorpat, 1839
Commentar über die Bücher der Könige, Moskau, 1846
Commentar über das Buch Josua, Heyder, Erlangen, 1847
Lehrbuch der historisch-kritischen Einleitung in die kanonischen Schriften des Alten Testamentes, Heyder & Zimmer, Frankfurt a. M., 1853
Handbuch der biblischen Archäologie, Frankfurt a. M., 1858–1859
Biblischer Commentar über das Alte Testament, Dörffling & Franke, Leipzig: (in de volgende lijst staan enkel de delen die Keil schreef)
- Teil 1: Biblischer Commentar über die Bücher Mose’s
  - Band 1: Genesis und Exodus
  - Band 2: Leviticus, Numeri und Deuteronomium
- Teil 2: Die prophetischen Geschichtsbücher des Alten Testaments
  - Band 1: Josua, Richter und Ruth
  - Band 2: Die Bücher Samuels
  - Band 3: Die Bücher der Könige
- Teil 3: Die prophetischen Bücher:
  - Band 2: Biblischer Commentar über den Propheten Jeremia und die Kagelieder
  - Band 3: Biblischer Commentar über den Propheten Ezechiel
  - Band 4: Biblischer Commentar über die zwölf kleinen Propheten
  - Band 5: Biblischer Commentar über den Propheten Daniel
- Teil 5: Die nachexilischen Geschichtsbücher: Chronik, Esra, Nehemia und Esther, 1870
- Supplement: Commentar über die Bücher der Makkabäer, 1875
Commentar über das Evangelium des Matthäus, Leipzig, 1877
Commentar über die Evangelien Markus und Lukas, Leipzig, 1879
Commentar über das Evangelium des Johannes, Leipzig, 1881
Commentar über die Briefe des Petrus und Judas, Dörffling und Franke, Leipzig, 1883
Commentar über den Brief an die Hebräer, Dörffling und Franke, Leipzig, 1885

Literatuur

(de) Erich Beyreuther: Keil, Karl, lutherischer (In: Neue Deutsche Biographie (NDB)) Duncker & Humblot, te Berlijn 1977, deel 11, p. 422. (Online).
Peter Siemens: Carl Friedrich Keil (1807-1888). Leben und Werk. Brunnen Verlag, Gießen, 1994