Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Rudi Van Doorslaer
Rudi Van Doorslaer (1951) is een Belgische historicus, schrijver en was directeur van het Studie- en Documentatiecentrum Oorlog en Hedendaagse Maatschappij (CEGESOMA) tussen 2005 en 2016. Hij is als gasthoogleraar verbonden aan de vakgroep Geschiedenis van de Universiteit Gent.
Opleiding en carrière
Hij studeerde de nieuwste geschiedenis aan de Universiteit van Gent.
In 1985 werd hij onderzoeker bij het Studie- en Documentatiecentrum Oorlog en Hedendaagse Maatschappij en tussen 2005 en 2016 was hij directeur van het onderzoekscentrum. Daarbij blijft hij verbonden aan de vakgroep Geschiedenis van de UGent met specialisatie in Sociale geschiedenis na 1750.[1]
Daarnaast leidde hij tussen 1999 en 2001, het onderzoek van de studiecommissie Joodse goederen in opdracht van de Eerste Minister.
Publicaties[2]
Hij publiceerde 16 boeken en meerder artikels over communisme, joodse geschiedenis, de Tweede Wereldoorlog en de Spaanse burgeroorlog.
- De Kommunistische Partij van België en het Sovjet-Duits niet-aanvalspakt, (1975).
- Kinderen van het getto. Joodse revolutionairen in België, 1925-1940, (1990), thesis.
- De curatoren van het getto. De Vereniging van de joden in België tijdens de nazi-bezetting, (2004), samen met J.-Ph. Schreiber.
- Gekleurd Verleden. Familie in oorlog, (2010), samen met Bruno De Wever en Martine Van Asch.
- De moord op Julien Lahaut, (2010), samen met Etienne Verhoeyen.
- Belgen in oorlog. Onbekende beelden, sterke verhalen, (2012), samen met Bruno De Wever en Martine Van Asch.
Externe link
| Bronnen, noten en/of referenties
|