Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Henri Gandibleux

Uit Wikisage
Versie door IPA (overleg | bijdragen) op 6 feb 2018 om 20:12 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Henri_Gandibleux&oldid=40706803)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Juvénal Henri Gandibleux (Quaregnon, 1 maart 1900 - Brussel, 14 januari 1969) was een Belgisch volksvertegenwoordiger.

Levensloop

Gandebleux was beroepshalve vakbondssecretaris.

In 1926 werd hij lid van de Kommunistische Partij van België en werd secretaris van de Revolutionaire Centrale van Mijnwerkers in de Borinage. In 1930 nam hij deel aan het Congres van de Internationale Rode Vakbond of Profintern.

In de zomer van 1932 was hij een van de organisatoren van de stakingen tegen loonverminderingen, voornamelijk gevoerd door mijnwerkers en metaalarbeiders in de Borinage en het Luikse. Gedurende verschillende maanden mobiliseerden zich circa 240 000 stakers en ze traden gewelddadig op. De overheid voerde een brutale repressie en de vakbonden probeerden de stakers af te remmen. Deze behaalden grotendeels hun doelstellingen door een stabilisatie van de lonen te bekomen. Deze stakingen maken het onderwerp uit van de film van Joris Ivens en Henri Storck, Misère au Borinage. In die film was Gandibleux vaak te zien.

Bevorderd tot secretaris van de federatie van de communistische partij in de Borinage, werd hij weldra lid van het centraal politiek comité en van het politiek bureau. In 1936 werd hij verkozen tot communistisch volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Bergen. Zijn naam werd zelfs genoemd als mogelijke opvolger van de secretaris Joseph Jacquemotte toen die onverwacht overleed. De instanties in Moskou en de leiders van het politiek bureau in België oordeelden echter dat hij een gebrek vertoonde aan politieke en ideologische vorming.

Het jaar daarop werd Juvénal Gandibleux uit de partij gestoten. Hij bleef niettemin zijn parlementair mandaat verder uitoefenen tot in 1939. Hij kwam niet meer op de verkiezingslijsten van de partij voor.

Na de Bevrijding mocht hij weer lid van de partij worden, maar kreeg geen enkele rol meer te vervullen. Hij was gewoon een basismilitant in de Borinage.

Zijn laatste levensjaren bracht hij door in Brussel, waar hij huisbewaarder werd van de zetel van de communistische partij aan de Stalingradlaan.

Literatuur

  • Paul VAN MOLLE, Het Belgisch Parlement, 1894-1972, Antwerpen, 1972.
  • Jean PUISSANT, L'Évolution du mouvement ouvrier socialiste dans le Borinage, Brussel, Académie royale de Belgique, Classe des lettres, Brussel, 1993.

Externe link