Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Breaking the Silence
| Breaking the Silence | ||
| ||
| Geschiedenis | ||
| Opgericht | 2004 | |
| Structuur | ||
| Plaats | West-Jeruzalem | |
| Media | ||
| Website | http://www.breakingthesilence.org.il/ | |
Breaking the Silence ('Verbreken van het stilzwijgen', Hebreeuws: שוברים שתיקה Shovrim Shtika) is een Israëlische NGO, een groepering van militairen die in het Israëlische defensieleger (IDF) gediend hebben in de periode 2000-2010 in de door Israël bezette gebieden. De groep werd na de Tweede Intifada in 2004 opgericht door soldaten die in Al Khalil/Hebron hadden gediend, onder wie Yehuda Shaul.
Het doel van de organisatie is de stilte te doorbreken die afgezwaaide militairen ervaren als ze weer in de burgermaatschappij komen. Zo willen zij ook wantoestanden bekend maken, zoals misbruik, plundering en vernietiging van Palestijns bezit.
Het kantoor van Shovrim Shtika (Breaking the Silence) is in West-Jeruzalem.
Getuigenissen
Voor hun doelstelling heeft Breaking the Silence meer dan 1000 getuigenissen van soldaten die sinds 2000 op de Westelijke Jordaanoever, de Gazastrook en Oost-Jeruzalem gediend hebben verzameld. Er worden ook fototentoonstellingen georganiseerd, lezingen gegeven, opgenomen documentaires vertoond en rapporten uitgegeven. In Hebron/Al Khalil worden door Yehuda Shaul rondleidingen georganiseerd voor geïnteresseerden, met name buitenlandse toeristen.[1] Deze worden meestal gevolgd door kolonisten, die de rondleidingen proberen te dwarsbomen.[bron?]
Veel getuigen willen anoniem blijven. De organisatie besteedt zorg aan de kwaliteit van de interviews en doet onderzoek, vergelijkbaar met de nauwkeurigheid van onderzoeksjournalisten van grote kranten. Getuigenissen die niet of onvoldoende onderbouwd konden worden, zijn niet gepubliceerd.
Kritiek
De organisatie en de militairen/reservisten worden voornamelijk uit rechts-politieke hoek vijandig bejegend als “nestbevuilers”.[bron?] Kritiek en aanvallen op Breaking the Silence komen van Benjamin Netanyahu, de president van Israël, tot de minister van Defensie tot de politie.[bron?] Breaking the Silence wordt door deze politici verweten dat:[2]
- zij niet geloofwaardig zijn;
- ze het leger de bewijzen niet geven die men zegt te hebben verzameld;
- de getuigenissen van de soldaten anoniem zijn;
- men donaties uit het buitenland ontvangt;
- men ook in het buitenland opereert.
Weerlegging van de beschuldigingen
De mannen en vrouwen van Breaking the Silence weerleggen deze verwijten met een ook vijfvoudige reactie:
- In de 12 jaar van hun bestaan kon BtS op geen enkele grote fout, zoals bv een verzinsel worden betrapt.
- In het begin gaf men de bewijzen wel. Echter: a. dan begon, i.p.v. de bevelvoerder of het leger zelf dat soldaten in die posities bracht, de militaire politie wel of geen onderzoek tegen de getuigende soldaat die daarbij als de schuldige partij werd beschouwd. Dit leidde soms ook nergens toe (bijv. De mannen van Unit 8200)
- a. Er zijn genoeg getuigenissen die niet anoniem zijn. b. De Israëlische maatschappij is niet mild ten aanzien van critici, met name wanneer het de IDF betreft. c. Het leger beschouwt een soldaat, die "het zwijgen verbreekt", als de spreekwoordelijke rotte appel. Wangedrag kàn niet in het systeem zitten.
- De meeste invloedrijke Israëlische organisaties krijgen donaties uit het buitenland of worden door buitenlandse instellingen en particulieren gefinancierd. Meer dan 60% van de inkomsten van Breaking the Silence komt uit het buitenland, waaronder Nederlandse NGO's zoals Oxfam Novib (onder meer via de ambassade)[3], het Verenigd Koninkrijk en Spanje. Deze gegevens zijn openbaar en de donoren zijn bekend.
- Men werkt in Israël zelf. Echter daar vindt men geen of een zeer onwillig oor. Dus wordt ook in het buitenland hiervoor aandacht gevraagd.
Breaking the Silence beschouwt niet de soldaten als primaire oorzaak van de problematiek, maar het Israëlische leger en de staat. Die zijn verantwoordelijk voor de bezetting en het wangedrag van soldaten.
Reacties
In maart 2016 was er in Israël ophef over het feit dat de groepering door de getuigenissen van de reservisten militaire geheimen zou hebben prijsgegeven, waarna minister van Defensie Moshe Ya'alon een onderzoek aankondigde. Breaking the Silence reageerde met te zeggen dat zij elke getuigenis vóór openbaarmaking voorleggen aan de militaire censor van het IDF.
Voormalig bevelhebber en plaatsvervangend Mossad-chef Amiram Levin verklaarde dat maatregelen om Breaking the Silence het zwijgen op te leggen het IDF zullen schaden en verzwakken.[4]
Voormalig directeur Yuval Diskin van Shin Bet stond achter Breaking the Silence. Hij zei dat het belangrijk was om groepen te hebben die mensenrechten beschermen.
De vermaarde Amerikaanse schrijver Michael Chabon, die met het oog op zijn nieuwe boek met essays over 50 jaar Israëlische bezetting, samen met andere schrijvers in april 2016 een rondreis van Breaking the Silence meemaakte door Oost-Jeruzalem, de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook, reageerde op de situatie met de woorden: This is the worst thing I have ever seen, just purely in terms of injustice.[5]
Bronnen, noten en/of referenties
|