Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Samusocial
| Samusocial | ||
| Geschiedenis | ||
| Opgericht | 1999 | |
| Structuur | ||
| Voorzitter | Michel Degueldre | |
| Directeur | Pascale Peraïta | |
| Werkgebied | Brussels Hoofdstedelijk Gewest | |
| Hoofdkantoor | Brussel | |
| Type | Vereniging zonder winstoogmerk | |
| Media | ||
| Website | http://samusocial.be/ | |
Samusocial is een vzw beheerd door de stad Brussel die sociale hulp biedt aan daklozen. Meer bepaald biedt Samusocial dringende hulp aan daklozen met problemen (waaronder maaltijden, onderdak, medische zorg en psychosociale begeleiding) en begeleidt het daklozen naar een oplossing weg van de straat via mobiele hulpteams (maraudes). Samusocial is ook verantwoordelijk voor de uitvoering van het Brussels gewestelijk winteropvangplan, waarbij tijdens de wintermaanden nachtopvang wordt aangeboden aan meer dan duizend daklozen. De Brusselse Samusocial maakt deel uit van Samusocial International; de internationale vereniging van Samusocials wereldwijd.
Geschiedenis
In november 1993 werd de eerste Samusocial opgericht in Parijs door de arts Xavier Emmanuelli met de steun van toenmalig burgemeester van Parijs Jacques Chirac. In juli 1998 werd Samusocial International opgericht om dit model te verspreiden naar andere steden in de wereld. Omdat in Brussel de nood aan opvang en begeleiding van daklozen almaar groeide, werd in 1999 het Centre d’Aide Sociale d’Urgence (CASU), later hernoemd tot Samusocial, opgericht. Dit was een privé-initiatief van Yvan Mayeur als toenmalig OCMW-voorzitter van de stad Brussel, Alain Hutchinson als toenmalig Brussels staatssecretaris voor Sociale Huisvesting en enkele privépartners. De bedoeling was om gratis hulp te bieden aan de daklozen van de stad. Er werd ook een opvangcentrum opgericht dat over 50 à 60 plaatsen beschikte en er werd een overeenkomst gesloten met de ngo Dokters van de Wereld om medische raadplegingen te verzorgen.
In 2002 had het al 17.787 overnachtingen aangeboden aan 2.667 verschillende personen. In 2003 verhuisde Samusocial naar een nieuw gebouw ter beschikking gesteld door OCMW-voorzitter Mayeur waarmee de opvangcapaciteit ongeveer verdubbelde. Nadat in 2005 twee daklozen omkwamen in het centrum van Brussel door onderkoeling besloten de ministers van de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie een subsidie toe te kennen aan Samusocial om 150 extra plaatsen bij te creëren tijdens de wintermaanden. Dit was de start van het gewestelijk winteropvangplan. In 2006 had Samusocial ongeveer 45.000 overnachtingen aangeboden; een verdrievoudiging ten opzichte van 2002. In 2007 werden de maraudes versterkt met de aanwezigheid van een psycholoog.
Bij de asielcrisis in 2010 kreeg Samusocial van Fedasil de opdracht om in de opvang van 400 asielzoekers te voorzien. Bij de strenge koudegolf in januari 2012 werd met toenmalig federaal staatssecretaris voor Maatschappelijke Integratie en Armoedebestrijding Maggie De Block overeengekomen het gewestelijke winteropvangplan aan te vullen met 300 federaal gesubsidieerde plaatsen om alle daklozen, ook illegalen, een opvangplaats te kunnen bieden.[1] In 2014 opende Samusocial een centrum voor gezinnen met een capaciteit van 150 plaatsen.[2]
In februari 2015 verhuisde het centrum voor gezinnen en hield het 130 plaatsen over. In juni 2015 startte Samusocial het project ‘Step Forward’ waarmee herhuisvesting werd aangeboden aan jongeren tussen 18 en 25. Daarnaast werd ook het medisch opvangcentrum ‘MediHalte‘ geopend dat 38 opvangplaatsen aanbiedt aan personen die een tijd moeten rusten of verzorgd worden om medische redenen. In september 2015 ontstond een nieuwe asielcrisis waarbij duizenden asielzoekers uit Syrië, Irak en Afghanistan het Maximiliaanpark bezetten omdat de Dienst Vreemdelingenzaken niet al hun aanvragen tijdig kon verwerken. Daarbij verzorgde Samusocial humanitaire permanentie ter plaatse. In december 2015 kreeg Samusocial van Fedasil de opdracht om in Neder-Over-Heembeek een asielcentrum voor 400 asielzoekers te openen.
Principes
Het doel van Samusocial en Samusocial International is te helpen volgens de filosofie van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, daarbij vertrekkend van basisbeginselen als vrijheid, gelijkheid, verbondenheid en solidariteit. De verschillende hulporganisaties verenigd in Samusocial International hebben als doel in de grote wereldsteden dringende sociale interventies te doen voor mensen in nood of die te zwak of geïsoleerd zijn om voor zichzelf op te komen. Elke Samusocial onderhoudt daarom contacten met medisch-psychosociale instellingen, andere hulporganisaties en openbare & privé-instellingen die strijden tegen sociale uitsluiting.
Voorzieningen
Anno 2017 biedt Samusocial de volgende voorzieningen aan aan daklozen en andere kwetsbaren:
- Een telefoonnummer (het 'groen nummer') waar 24 uur op 24 om dringende sociale hulp kan gevraagd worden.
- Multidisciplinaire mobiele teams (maraudes) bestaande uit een chauffeur, verpleegkundige, maatschappelijk werker en/of psycholoog die een luisterend oor en begeleiding bieden aan daklozen en hen naar opvangcentra of andere hulp kunnen doorverwijzen.
- Medische raadplegingen voor daklozen in samenwerking met Dokters van de Wereld. Daklozen kampen vaak met medische problemen als gevolg van het straatleven en door hun dakloosheid is de drempel om naar een dokter te gaan vaak hoog. Door de medische problemen van daklozen tijdig en ambulant te behandelen wordt ook onnodige druk op de spoedgevallendiensten van ziekenhuizen vermeden.
- Twee centra voor noodopvang in het centrum van Brussel die ongeveer 300 opvangplaatsen 24 uur op 24 ter beschikking hebben. In deze opvangcentra wordt in de basisbehoeften voorzien (onderdak, sanitair, maaltijden en medische verzorging) maar is ook psychosociale begeleiding aanwezig. Deze psychosociale begeleiding probeert samen met de betrokkene een begeleidingsplan op te stellen om diens rechten te herstellen (zoals een leefloon of uitkering), dringende sociale hulp te bieden (zoals voedselpakketten of maaltijdbonnen) en hem/haar opnieuw op weg te helpen in de maatschappij.
- Een familieopvangcentrum dat 130 tweedelijnsopvangplaatsen biedt waar gezinnen terecht kunnen na de noodopvang. De aparte opvang dient om te vermijden dat gezinnen geconfronteerd worden met bijvoorbeeld drugsgebruikers. In het centrum voorzien opvoeders specifieke activiteiten voor kinderen en wordt ook een programma voor ouderschapsondersteuning aangeboden.
- 'MediHalte': een centrum met 38 opvangplaatsen voor daklozen die moeten rusten of verzorging nodig hebben om medische redenen; zaken die bij niet-daklozen gewoonlijk thuis plaatsvinden.
- 'Step Forward': een initiatief dat 20 studio’s biedt aan jongeren van 18 tot 25 jaar die kampen met psychische problemen of verslavingen. Dit maakt een onmiddellijke overstap van het straatleven naar een eigen woning mogelijk. Eenmaal de jongere opnieuw onderdak heeft kan hij multidisciplinaire begeleiding krijgen voor de problemen waardoor hij/zij op straat is beland. De leiding over dit project wordt gezamenlijk opgenomen door Samusocial en het Brusselse OCMW in samenwerking met andere instellingen.
- Samusocial verzorgt in opdracht van de Brusselse en federale overheid de nachtelijke winteropvang voor daklozen in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Tijdens de winteropvang wordt elke nacht aan meer dan duizend daklozen onderdak geboden. Voor deze winteropvang creëert Samusocial tijdens de winterperiode extra capaciteit.
- In opdracht van Fedasil beheert Samusocial de opvangcentra voor asielzoekers in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Dit zorgt er ook voor dat asielzoekers geen extra druk op de reguliere daklozenopvang creëren. Samusocial beschikt in totaal over 500 plaatsen voor asielzoekers, waarvan 250 in Neder-Over-Heembeek en 250 in Elsene.
Schandaal
Begin juni 2017 ontstond er ophef omtrent de vergoedingen uitgekeerd aan bestuursleden van Samusocial. Er kwam aan het licht dat sommige bestuurders hoge zitpenningen kregen voor vergaderingen waarvan sommige fysiek niet eens hadden plaatsgevonden of enkel via telefoon of email gebeurden.[3] Per zitting kregen de bestuurders namelijk 140 euro, wat op zich niet abnormaal hoog is. Het 'bureau' van Samusocial (een onderdeel van de raad van bestuur) kwam echter officieel ongeveer tien keer samen per maand, wat neerkwam op een maandelijkse zitpenning van ongeveer 1.400 euro of, volgens de RTBF, jaarlijks (inclusief de zomermaanden) zo'n 17.000 à 19.000 euro. Wat de zaak nog pijnlijker maakte was dat deze vergoedingen werden uitbetaald met geld afkomstig van giften aan de organisatie. In totaal zou zo jaarlijks 60.000 euro zijn uitbetaald geweest aan bestuursleden van de ongeveer 180.000 euro aan giften die de organisatie jaarlijks kreeg. Daarvan ging het grootste deel (56.000 euro) naar de vier leden van het bureau: Brussels burgemeester Yvan Mayeur, voorzitter van de raad van bestuur Michel Degueldre, bestuursvoorzitster en Brussels OCMW-voorzitster Pascale Peraïta en Valérie Vierset, de kabinetschef van Peraïta. Mayeur en Peraïta zouden zo jaarlijks 15.000 tot 19.000 euro hebben bijverdiend bij Samusocial. De figuur van Peraïta kwam eerder al in opspraak omdat ze, ondanks een riant maandloon, in een sociale woning van het Brusselse OCMW woonde.[4] Tevens kwam aan het licht dat meerdere PS'ers ook hun kinderen of naaste familieleden aan een job bij Samusocial hebben geholpen. Zo waren de twee dochters van Peraïta, een dochter van Laurette Onkelinx en de broer van Yvan Mayeur aan de slag bij Samusocial.[5] Het nieuws omtrent de hoge vergoedingen leidde tot brede verontwaardiging in de media en de publieke opinie.
Controle
Sinds het afsluiten van het beheerscontract met de Brusselse ministers Pascal Smet en Céline Fremault op 24 september 2017 heeft de raad van bestuur zich steeds fel verzet tegen de (externe) controle op het correct gebruik van de door het Brussels Gewest toegekende subsidies. Volgens het 'bureau' was de aanstelling van twee regeringscommissarissen en twee permanente vertegenwoordigers van de Brusselse regering in de raad van bestuur van Samusocial niet alleen een inbreuk op het privaat karakter van de vzw maar ook een schending van de privacy van zijn bestuurders, ook al ging het om lokale politici. Om het (lopende) onderzoek naar de zitpenningen te dwarsbomen deed Samusocial onder meer beroep op het advocatenkantoor van Marc Uyttendaele, de echtgenote van Brussels PS-voorzitter Laurette Onkelinx, dat hiervoor diverse protestbrieven naar het Brusselse Gewest stuurde. Pas wanneer de Brusselse minister-president Rudi Vervoort op 1 juni 2017 de regeringscommissarissen vraagt om ter plaatse te gaan en alle informatie op te eisen, komt de affaire in een stroomversnelling. [6] Een dag later kondigde Peraïta aan een stap terug te zetten uit het bureau van Samusocial. Op 8 juni kondigde Mayeur aan ontslag te nemen als burgemeester van Brussel. Enkele uren daarna stapte ook Peraïta op als OCMW-voorzitster.
Op 9 juni kondigde het Brusselse parket aan dat het een opsporingsonderzoek had geopend om na te gaan of er strafrechtelijke inbreuken werden gepleegd binnen Samusocial. Op 12 juni liet het parket huiszoekingen uitvoeren in de lokalen van Samusocial en het Brusselse OCMW via een zogenaamd mini-onderzoek, waarbij een onderzoeksrechter enkel oordeelt over de gevraagde dwangmaatregel. Op 13 juni meldde het parket dat de onderzoeksrechter de zaak naar zich had toegetrokken en er een gerechtelijk onderzoek van had gemaakt.[7]
Externe link
Bronnen, noten en/of referenties
|
