Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Gerold Stahel

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 6 feb 2017 om 12:04 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gerold_Stahel&oldid=45812300 CaseyTaz 12 jun 2011)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Gerold Stahel (Gossau, 29 juni 1887 - Quinten, 13 januari 1955) was een Zwitsers plantenziektekundige. Stahel werkte het grootste deel van zijn leven in Suriname en heeft daar veel bijgedragen aan het natuurwetenschappelijk en landbouwkundig onderzoek.

Hij promoveerde tot doctor in de plantkunde aan de Universiteit van Basel. In 1914 werd hij aangesteld als plantkundige bij het Surinaamse Departement van Landbouw. In 1919 volgde de aanstelling tot hoofd van het Landbouwproefstation. Het eerste belangrijke onderzoek van Stahel betrof de krullotenziekte van cacao. Al een jaar na zijn indiensttreding ontdekte hij de veroorzaker, de schimmel Marasmius perniciosus, en de verspreidingswijze van de schimmel. Naast zijn onderzoeken in de cacao deed Stahel ook onderzoek naar een bladvlekkenziekte van bananen, de zeefvatenziekte van koffie en ziekten in citrus. Ook verrichtte hij selectiewerk bij koffie en cacao, bestudeerde hij de cultuur van oliepalmen en van citrusvruchten. Ook de intensieve rijstteelt had zijn aandacht.

De bossen van Suriname hadden zijn volle belangstelling. Hij heeft, samen met Dirk Cornelis Geijskes veel onderzoek gedaan naar de levenswijze van parasolmieren. Stahel verzamelde in de Surinaamse binnenlanden veel en belangrijk floristisch materiaal, dat ter bewerking naar de Universiteit van Utrecht werd gezonden. In 1926 had onder zijn leiding een wetenschappelijke expeditie naar het Wilhelminagebergte plaats. Hij werd vergezeld door onder andere H.C. van Ommeren en Willem Ahlbrinck. Foto's van deze expeditie werden gemaakt door Augusta Curiel. Mede door deze expeditie werd hij benoemd tot ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. In 1948 kreeg hij eervol ontslag. Hij heeft nog tot 1950 in Suriname onderzoek in de cacaocultuur gedaan.

Stahel publiceerde ongeveer honderd artikelen, waaronder;

1915: Marasmius perniciosus nov. spec.: de veroorzaker der krullotenziekte van de cacao in Suriname, Departement van den Landbouw in Suriname, Bulletin 33, pp. 27 + platen, Paramaribo.
1919: Bijdrage tot de kennis der krullotenziekte, Departement van den Landbouw in Suriname, Bulletin 39, pp. 34 + platen, Paramaribo.
1920: De zeefvatenziekte (phloëemnecrose) van de Liberiakoffie in Suriname, Departement van den Landbouw in Suriname, Bulletin 40, pp. 26, Paramaribo.
1940: De parasolmieren en hunne bestrijding, Departement van den Landbouw in Suriname, Bulletin 56, pp. 28 + platen (met Dirk Cornelis Geijskes), Paramaribo.

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow